Aalǥâst leäi sääʹnn
da sääʹnn leäi Vuâsppååʹd åʹrnn,
sääʹnn leäi Vuâsppåʹd.

Son leäi aalǥâst Vuâsppååʹd åʹrnn.
Puk lij šõddâm Suu pääiʹǩ.
Suutää iʹlla ni mii šõddâm.
Suʹst leäi jieʹllem
da jieʹllem leäi oummui čuõvv.
Da čuõvv čuõvi seuʹnnjõõzzâst,
leša seuʹnnjõs ij tõn fiʹttjam.

Vuâsppåʹd vuõlttii oummu, koon nõmm leäi Evvan. Son pueʹđi tuõđšted čuõvâst, što puk tõn kuulče da ååskče suu pääiʹǩ. Son ij leämma jiõčč čuõvv, leša son pueʹđi tuõđšted čuõvâst.

Tuõđi čuõvv, kååʹtt čuâvv pukid,
leäi pueʹttmen maaiʹlme.
Son pueʹđi maaiʹlme,
kååʹtt leäi suu pääiʹǩ rajjum,
leša maaiʹlm ij tobddâm suu.
Son pueʹđi oummees årra,
leša sij jiâ välddam suu vuâstta.

Leša tõiʹd, kook vaʹldde suu vuâstta,
son uuʹdi viõǥǥ šõddâd Vuâsppååʹd päʹrnnen,
tõiʹd, kook oskku veâl suu nõmmses,
kook jeäʹla šõddâm võõrâst
jiâ-ǥa vueʹǯǯ täättast,
jiâ-ǥa åumma täättast,
pâi Vuâsppåʹd jiõčč šõõddi siʹjjid Eʹččen.

Sääʹnn šõõddi ooumžen
da jeälsti mij kõõskâst.
Mij vuõiʹnim suu čuõvvâdvuõđ,
koon Eʹčč leäi ouddam oʹdinakai Pärnnses.
Son leäi tiudd äärm da tuõđšvuõđ.

Evvan tuõđšti suʹst da čuârvai: «Tät lij tõt, ǩeäʹst mon sarnnum: muu mââibeäʹlnn puätt nuʹbb, kååʹtt lij muu šoorab, tâʹl son lij leämma ooudbeäʹlnn muu.»

Da Suu tiiudâsvuõđâst mij puk leäʹp vuäǯǯam
äärm äärm ool.
Vuâsppåʹd uuʹdi Moʹssai pääiʹǩ lääʹjj,
leša äärm da tuõđšvuõđ puuʹti Isõs Kristõs.
Ij ni ǩii leäkku vuäinnam Vuâsppååʹd ni kuäʹss,
pâi oʹdinakai Päʹrnn, kååʹtt lij Eeʹjj ââʹsǩest,
lij Suu tieʹđtam.

Da tät lij Evvan tuõđštõs, ko juudlažneeʹǩǩ vuõlttee Jerusaaʹlmest paappid da leeʹvilaid Evvan årra kõõččâd, ǩii son tuõđi leäi. Evvan ij ǩeâlddam tuõđšvuõđ, son tobdsti: «Mon jiõm leäkku Kristõs.» Sij eʹpet kõʹčče: «Ǩii šât ton leäk? Leäk-a Eʹllj?» «Jiõm leäkku.» «Leäk-a ton profeʹtt, koon mij vueʹrddep?» «Jiõm», Evvan vaʹsttii. Sij cieʹlǩǩe: «Säärn tâʹl ǩii ton leäk, što vuäitčep vaʹstteed tõiʹd, kook miʹjjid liâ vuõlttääm. Mâiʹd ton joordak jijstad?» Evvan vaʹsttii siʹjjid: «Mon leäm poostaijânnmest kollʼjeei jiõnn: ’Raajjâd Šuʹrre čuõkku!’, nuʹt mäʹhtt profeʹtt Esai lij ceälkkam.» Da vuõlttuum oummu leʹjje farisõõzz. Sij kõʹčče suʹst da cieʹlǩǩe suʹnne: «Mõõzz tâʹl riistak, ko jiõk leäkku Kristõs jiõk-ga Eʹllj jiõk-ga profeʹtt?» Evvan vaʹsttii siʹjjid: «Mon riistam čaaʹʒʒin; leša tij kõõskâst čuâǯǯ son, koon tij jeäʹped toobd. Son lij tõt, kååʹtt puätt muu mââibeäʹlnn da koon kaammikorstõõǥǥ jiõm ââʹnet čåuʹdded.»
Tät šõõddi Jorddan nuuʹbb peäʹlnn Betaniast, koʹst Evvan leäi risttmen.

Nuuʹbb peeiʹv Evvan vuõiʹni, što Isõs leäi pueʹttmen suu årra. Son cieʹlǩi: «Ǩiččâd, Vuâsppååʹd lääʹbbes, kååʹtt väldd meädda maaiʹlm rieʹǩǩ! Tät lij tõt, ǩeäʹst mon cieʹlǩǩem: ’Muu mââibeäʹlnn puätt ååum, kååʹtt lij šoorab muu, son lij leämma juʹn ooudbeäʹlnn muu.’ Jiõm ni mon še teâttam, ǩii son leäi, leša tõn diõtt mon leäm puättam čaaʹʒʒin risttâd, što israelneeʹǩǩ äälǥče tobddâd suu.»
Evvan tuõđšti: «Mon vuõiʹnnem Jiõgg luâšttõõttâm ââʹlmest vuâlas mâʹte låådda da pääʹccem suu oolâs. Mon jiõm tobddâm suu, leša Vuâsppåʹd, kååʹtt muu vuõlttii risttâd čaaʹʒʒin, leäi ceälkkam: ’Son, koon ool vuäinak Jiõgg luâšttõõttâm da pääʹccem, restt Pââʹss Jiõggin.’ Mon vuõiʹnnem tõn da tuõđštam, što tät lij Vuâsppååʹd Päʹrnn.»

Nuuʹbb peeiʹv Evvan da kuõʹhtt suu mättʼtõspäärnžes leʹjje eʹpet tåʹben. Son vuõiʹni Isõõzz rääjj väʹʒʒem da cieʹlǩi: «Ǩiččâd, Vuâsppååʹd lääʹbbes.» Ko mättʼtõspäärna kuʹlle tõn, suäna vuõʹlǧǧe Isõõzz mieʹldd. Isõs jåårǥli, vuõiʹni suännaid mieʹldd pueʹttmen da kõõjji: «Mâiʹd tuäna ooccveʹted?» Suäna vaʹsttee: «Rabbi,» — tõt lij: uʹčteeʹl — «koʹst ton jeälstak?» Isõs vaʹsttii: «Pueʹtted ǩiččâd.» Suäna vuõʹlǧǧe da vuõiʹnne, koʹst son jeälsti, da leʹjje Isõõzz åʹrnn tõn peeiʹv. Leäi nuʹt neellj äiʹǧǧ jeäʹǩǩespeeiʹv.
Andreas, Semman Pietar villj leäi nuʹbb tõõn kuâhttsest, kook leʹjje kuullâm, mâiʹd Evvan cieʹlǩi, da leʹjje vuâlggam Isõõzz mieʹldd. Son kaauni vuõššân viilljõs Semman da cieʹlǩi suʹnne: «Mij leäʹp kaunnâm Messiaazz», tõt lij jåårǥlââʹtteel: Kristõs. Son viiǥǥi viilljâs Isõõzz årra. Isõs ǩiõčči tän da cieʹlǩi: «Ton leäk Semman Evvan âʹlǧǧ, Ton vuäǯǯak nõõm Keefas» — tõt lij kaʹlli, Pietar.

Nuuʹbb peeiʹv Isõs täättai vueʹlǧǧed Galilea da son kaaunõõđi Iʹllpin da cieʹlǩi suʹnne: «Vueʹlj muu mieʹldd.» Iʹllep leäi Beetsaidast, Andreaazz da Pietar šâddgåårdest. Iʹllep vuõiʹni Natanael da cieʹlǩi suʹnne: «Mij leäʹp kaunnâm suu, ǩeäʹst Moʹssai lääʹjjest da profeeʹtt liâ ǩeeʹrjtam, son lij Isõs Jooʹsef âʹlǧǧ Nasareeʹttest.» Natanael kõõjji: «Vuäitt-a Nasareeʹttest šõddâd ni mii puõʹrid?» Iʹllep cieʹlǩi: «Puäʹđ ǩiččâd.»
Isõs vuõiʹni Natanael pueʹttem årrses da ceälkk suʹst: «Tõʹst lij vuõigg israelneǩ, suʹst iʹlla ni mii ǩeähnaid särnnmest.» Natanael kõõjji suʹst: «Mâʹst muu toobdak?» Isõs vaʹsttii: «Mon vuõiʹnnem tuu išttâd åårrmen viikânmuõr vueʹlnn, ouʹddelgo Iʹllep kååččai tuu.» Natanael vaʹsttii suʹnne: «Rabbi, ton leäk Vuâsppååʹd Päʹrnn, ton leäk Israel koonǥõs.» Isõs vaʹsttii: «Ååskak-a tõn diõtt, što sarnnum: ’tuu mon vuõiʹnnem viikânmuõr vueʹlnn’? Vuäǯǯak vueiʹnned veâl jiânnai šoorbid.» Isõs cieʹlǩi: «Tuõđi, tuõđi mon ceälkam tiʹjjid: tij vuäǯǯveʹted vueiʹnned ââʹlm ävvnem da Vuâsppååʹd aʹŋǧǧlid kaggõõttâm pââjas da luâšttõõttâm Oummu Pääʹrn ool.»

Phulaphula i Evvan 1