Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.

Nowa Biblia Gdańska

<div class="version vid319 iso6393pol" data-vid="319" data-iso6393="pol">
   <div class="book bkLUK">
      <div class="chapter ch22" data-usfm="LUK.22">
         <div class="label">22</div><div class="p"><span class="verse v1" data-usfm="LUK.22.1"><span class="label">1</span><span class="content"> Ale zbli&#380;a&#322;o si&#281; &#347;wi&#281;to Prza&#347;nik&#243;w, zwane Pasch&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v2" data-usfm="LUK.22.2"><span class="label">2</span><span class="content"> A przedniejsi kap&#322;ani oraz uczeni w Pi&#347;mie dociekali jakby go zabi&#263;, bowiem si&#281; bali ludu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v3" data-usfm="LUK.22.3"><span class="label">3</span><span class="content"> Za&#347; szatan wst&#261;pi&#322; w Judasa, zwanego Iszkariot&#261;, kt&#243;ry by&#322; z liczby dwunastu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v4" data-usfm="LUK.22.4"><span class="label">4</span><span class="content"> Wi&#281;c odszed&#322; i rozmawia&#322; z przedniejszymi kap&#322;anami i dow&#243;dcami, jakby go im wyda&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v5" data-usfm="LUK.22.5"><span class="label">5</span><span class="content"> Zatem ucieszyli si&#281; i um&#243;wili si&#281; da&#263; mu srebro.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v6" data-usfm="LUK.22.6"><span class="label">6</span><span class="content"> Wi&#281;c si&#281; zgodzi&#322; oraz szuka&#322; stosownej pory, aby go im wyda&#263; z dala od t&#322;umu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v7" data-usfm="LUK.22.7"><span class="label">7</span><span class="content"> Ale przyszed&#322; dzie&#324; Prza&#347;nik&#243;w, w kt&#243;rym nale&#380;a&#322;o zabi&#263; ofiar&#281; owej Paschy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v8" data-usfm="LUK.22.8"><span class="label">8</span><span class="content"> Wi&#281;c Jezus pos&#322;a&#322; Piotra z Janem i powiedzia&#322;: Wyruszcie i przygotujcie nam Pasch&#281;, aby&#347;my zjedli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v9" data-usfm="LUK.22.9"><span class="label">9</span><span class="content"> Za&#347; oni mu powiedzieli: Gdzie chcesz aby&#347;my przygotowali?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v10" data-usfm="LUK.22.10"><span class="label">10</span><span class="content"> A on im powiedzia&#322;: Oto kiedy wejdziecie do miasta, spotka si&#281; z wami cz&#322;owiek nios&#261;cy dzban wody; id&#378;cie za nim do domu, do kt&#243;rego wchodzi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v11" data-usfm="LUK.22.11"><span class="label">11</span><span class="content"> Powiedzcie te&#380; gospodarzowi tego domu: Nauczyciel ci m&#243;wi: Gdzie jest kwatera, abym zjad&#322; Pasch&#281; z moimi uczniami?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v12" data-usfm="LUK.22.12"><span class="label">12</span><span class="content"> A on wam poka&#380;e wielk&#261;, us&#322;an&#261; sal&#281; na pi&#281;trze; tam przygotujcie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v13" data-usfm="LUK.22.13"><span class="label">13</span><span class="content"> Zatem odeszli i znale&#378;li jak im powiedzia&#322;, oraz przygotowali wieczerz&#281; paschaln&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v14" data-usfm="LUK.22.14"><span class="label">14</span><span class="content"> A kiedy przysz&#322;a pora, po&#322;o&#380;y&#322; si&#281; u sto&#322;u, a z nim dwunastu aposto&#322;&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v15" data-usfm="LUK.22.15"><span class="label">15</span><span class="content"> Potem do nich powiedzia&#322;: Z t&#281;sknot&#261; zacz&#261;&#322;em z wami je&#347;&#263; t&#261; wieczerz&#281; paschaln&#261;, zanim przyjdzie mi cierpie&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v16" data-usfm="LUK.22.16"><span class="label">16</span><span class="content"> Bowiem m&#243;wi&#281; wam, &#380;e nie b&#281;d&#281; jej wi&#281;cej jad&#322;, a&#380; gdy zostanie wype&#322;niona w Kr&#243;lestwie Boga.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v17" data-usfm="LUK.22.17"><span class="label">17</span><span class="content"> Nadto przyj&#261;&#322; kielich, podzi&#281;kowa&#322; oraz powiedzia&#322;: Zrozumcie to i podzielcie si&#281; mi&#281;dzy sob&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v18" data-usfm="LUK.22.18"><span class="label">18</span><span class="content"> Bo powiadam wam, &#380;e nie b&#281;d&#281; pi&#322; z plonu winoro&#347;li dop&#243;ty, a&#380; nie przyjdzie Kr&#243;lestwo Boga.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v19" data-usfm="LUK.22.19"><span class="label">19</span><span class="content"> Wzi&#261;&#322; te&#380; prza&#347;ny chleb, podzi&#281;kowa&#322; oraz &#322;ama&#322; i da&#322; im, m&#243;wi&#261;c: To jest moje cia&#322;o, kt&#243;re jest za was wyznaczone, to czy&#324;cie na moj&#261; pami&#261;tk&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v20" data-usfm="LUK.22.20"><span class="label">20</span><span class="content"> Podobnie i kielich, po zjedzeniu wieczerzy, m&#243;wi&#261;c: Ten kielich to Nowe Przymierze w mojej krwi, kt&#243;ra si&#281; za was wylewa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v21" data-usfm="LUK.22.21"><span class="label">21</span><span class="content"> Jednak&#380;e, oto r&#281;ka tego, co mnie wydaje jest ze mn&#261; ko&#322;o sto&#322;u.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v22" data-usfm="LUK.22.22"><span class="label">22</span><span class="content"> I chocia&#380; Syn Cz&#322;owieka odchodzi w naznaczonym czasie, ale biada owemu cz&#322;owiekowi, przez kt&#243;rego zostaje wydany.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v23" data-usfm="LUK.22.23"><span class="label">23</span><span class="content"> A oni zacz&#281;li docieka&#263; mi&#281;dzy sob&#261;, kto z nich by&#322;by tym, kt&#243;ry ma to uczyni&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v24" data-usfm="LUK.22.24"><span class="label">24</span><span class="content"> Ale tak&#380;e pojawi&#322;a si&#281; w nich rywalizacja, kto z nich spodziewa si&#281; by&#263; wi&#281;kszy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v25" data-usfm="LUK.22.25"><span class="label">25</span><span class="content"> Za&#347; on im powiedzia&#322;: Kr&#243;lowie narod&#243;w s&#261; ich panami, a ci, co maj&#261; w&#322;adz&#281; zostaj&#261; nazwani ich dobroczy&#324;cami.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v26" data-usfm="LUK.22.26"><span class="label">26</span><span class="content"> Ale wy nie w ten spos&#243;b; a wi&#281;kszy w&#347;r&#243;d was niech stanie si&#281; jak m&#322;odociany; a id&#261;cy na przedzie jak b&#281;d&#261;cy s&#322;ug&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v27" data-usfm="LUK.22.27"><span class="label">27</span><span class="content"> Bo kto jest wi&#281;kszy? Ten le&#380;&#261;cy u sto&#322;u, czy ten b&#281;d&#261;cy s&#322;ug&#261;? Czy&#380; nie le&#380;&#261;cy u sto&#322;u? Ale ja jestem w &#347;rodku was jako b&#281;d&#261;cy s&#322;ug&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v28" data-usfm="LUK.22.28"><span class="label">28</span><span class="content"> Za&#347; wy jeste&#347;cie tymi, kt&#243;rzy ze mn&#261; wytrwali w moich do&#347;wiadczeniach.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v29" data-usfm="LUK.22.29"><span class="label">29</span><span class="content"> A ja ustanawiam wam testamentem kr&#243;lestwo, jak mi ustali&#322; m&#243;j Ojciec,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v30" data-usfm="LUK.22.30"><span class="label">30</span><span class="content"> aby&#347;cie w moim kr&#243;lestwie jedli i pili przy mym stole oraz usiedli na tronach, s&#261;dz&#261;c dwana&#347;cie pokole&#324; Israela.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v31" data-usfm="LUK.22.31"><span class="label">31</span><span class="content"> Nadto Pan powiedzia&#322;: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosi&#322; sobie, aby was przesia&#263; jak zbo&#380;e.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v32" data-usfm="LUK.22.32"><span class="label">32</span><span class="content"> A ja prosi&#322;em o twoje, aby nie usta&#322;a twoja wiara; a ty, kiedy&#347;, odwiedziony od b&#322;&#281;du, ugruntuj twoich braci.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v33" data-usfm="LUK.22.33"><span class="label">33</span><span class="content"> A on mu powiedzia&#322;: Panie, jestem got&#243;w i&#347;&#263; z tob&#261; do wi&#281;zienia oraz na &#347;mier&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v34" data-usfm="LUK.22.34"><span class="label">34</span><span class="content"> Za&#347; on rzek&#322;: Powiadam ci, Piotrze, &#380;e nie zapieje dzisiaj kogut, jak najpierw trzykro&#263; si&#281; nie wyrzekniesz, &#380;e mnie znasz.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v35" data-usfm="LUK.22.35"><span class="label">35</span><span class="content"> Nadto im powiedzia&#322;: Kiedy was posy&#322;a&#322;em bez sakiewki, torby i but&#243;w, czy czego&#347; brakowa&#322;o? A oni powiedzieli: Niczego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v36" data-usfm="LUK.22.36"><span class="label">36</span><span class="content"> Nast&#281;pnie im rzek&#322;: Ale teraz, kto ma sakiewk&#281;, niech j&#261; zabierze, tak&#380;e i torb&#281;; a kto nie ma, niechaj sprzeda sw&#243;j p&#322;aszcz oraz nab&#281;dzie sztylet.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v37" data-usfm="LUK.22.37"><span class="label">37</span><span class="content"> Bowiem powiadam wam, &#380;e to, co napisane, s&#322;usznie ma si&#281; we mnie dokona&#263;: I do z&#322;oczy&#324;c&#243;w zosta&#322; zaliczony; gdy&#380; to, co mnie dotyczy, ma spe&#322;nienie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v38" data-usfm="LUK.22.38"><span class="label">38</span><span class="content"> A oni powiedzieli: Panie, oto tu dwa sztylety. Za&#347; on im rzek&#322;: Wystarczaj&#261;ce jest.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v39" data-usfm="LUK.22.39"><span class="label">39</span><span class="content"> I wyszed&#322; wed&#322;ug zwyczaju oraz uda&#322; si&#281; na g&#243;r&#281; Oliwek; a jego uczniowie mu towarzyszyli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v40" data-usfm="LUK.22.40"><span class="label">40</span><span class="content"> Za&#347; b&#281;d&#261;c blisko miejsca, powiedzia&#322; im: M&#243;dlcie si&#281;, by nie wej&#347;&#263; w do&#347;wiadczenie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v41" data-usfm="LUK.22.41"><span class="label">41</span><span class="content"> A sam oddali&#322; si&#281; od nich na oko&#322;o rzut kamieniem, zgi&#261;&#322; kolana oraz si&#281; modli&#322;,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v42" data-usfm="LUK.22.42"><span class="label">42</span><span class="content"> m&#243;wi&#261;c: Ojcze, je&#347;li chcesz, oddal ode mnie ten kielich; jednak&#380;e nie moja wola niech si&#281; dzieje, ale Twoja.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v43" data-usfm="LUK.22.43"><span class="label">43</span><span class="content"> Lecz ukaza&#322; mu si&#281; anio&#322; z niebios i go umacnia&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v44" data-usfm="LUK.22.44"><span class="label">44</span><span class="content"> A b&#281;d&#261;c w trwodze, jeszcze gorliwiej si&#281; modli&#322;, za&#347; jego pot sta&#322; si&#281; jak skrzepy krwi sp&#322;ywaj&#261;ce na ziemi&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v45" data-usfm="LUK.22.45"><span class="label">45</span><span class="content"> Za&#347; gdy wsta&#322; od modlitwy, przyszed&#322; do uczni&#243;w i znalaz&#322; ich &#347;pi&#261;cych ze smutku.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v46" data-usfm="LUK.22.46"><span class="label">46</span><span class="content"> Wi&#281;c im powiedzia&#322;: Dlaczego &#347;picie? Wsta&#324;cie i m&#243;dlcie si&#281;, aby&#347;cie nie weszli w do&#347;wiadczenie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v47" data-usfm="LUK.22.47"><span class="label">47</span><span class="content"> A gdy on jeszcze m&#243;wi&#322;, oto t&#322;um oraz ten, zwany Judasem, jeden z dwunastu, kt&#243;ry szed&#322; przed nimi, i zbli&#380;y&#322; si&#281; do Jezusa, aby go poca&#322;owa&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v48" data-usfm="LUK.22.48"><span class="label">48</span><span class="content"> Za&#347; Jezus mu powiedzia&#322;: Judasu, poca&#322;unkiem wydajesz Syna Cz&#322;owieka?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v49" data-usfm="LUK.22.49"><span class="label">49</span><span class="content"> A ci przy nim, widz&#261;c co si&#281; ma zdarzy&#263;, powiedzieli mu: Panie, czy uderzymy sztyletem?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v50" data-usfm="LUK.22.50"><span class="label">50</span><span class="content"> I jaki&#347; jeden z nich uderzy&#322; s&#322;ug&#281; arcykap&#322;ana oraz &#347;ci&#261;&#322; jego prawe ucho.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v51" data-usfm="LUK.22.51"><span class="label">51</span><span class="content"> Za&#347; Jezus odpowiadaj&#261;c, rzek&#322;: Pozw&#243;lcie a&#380; do tego stopnia. Tak&#380;e dotkn&#261;&#322; jego ucha i go uzdrowi&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v52" data-usfm="LUK.22.52"><span class="label">52</span><span class="content"> A do przyby&#322;ych przeciw niemu przedniejszych kap&#322;an&#243;w, dow&#243;dc&#243;w &#346;wi&#261;tyni oraz starszych, Jezus powiedzia&#322;: Wyszli&#347;cie jak na zb&#243;jc&#281; ze sztyletami i kijami.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v53" data-usfm="LUK.22.53"><span class="label">53</span><span class="content"> Kiedy co dzie&#324; by&#322;em z wami w &#346;wi&#261;tyni, nie wyci&#261;gn&#281;li&#347;cie r&#261;k przeciwko mnie; ale to jest wasza godzina oraz w&#322;adza ciemno&#347;ci.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v54" data-usfm="LUK.22.54"><span class="label">54</span><span class="content"> Za&#347; kiedy go pojmali poprowadzili, i wprowadzili do domu arcykap&#322;ana. A Piotr towarzyszy&#322; im z dala.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v55" data-usfm="LUK.22.55"><span class="label">55</span><span class="content"> I kiedy oni rozniecili ogie&#324; na &#347;rodku dziedzi&#324;ca oraz razem usiedli, Piotr usiad&#322; w ich &#347;rodku.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v56" data-usfm="LUK.22.56"><span class="label">56</span><span class="content"> A ujrzawszy go, siedz&#261;cego przy &#347;wietle, wlepi&#322;a w niego oczy pewna s&#322;u&#380;ebna i powiedzia&#322;a: Ten te&#380; z nim by&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v57" data-usfm="LUK.22.57"><span class="label">57</span><span class="content"> Ale on si&#281; go zapar&#322;, m&#243;wi&#261;c: Kobieto, nie znam go.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v58" data-usfm="LUK.22.58"><span class="label">58</span><span class="content"> A po kr&#243;tkiej chwili, ujrza&#322; go kto&#347; drugi i powiedzia&#322;: Ty tak&#380;e jeste&#347; z nich; za&#347; Piotr powiedzia&#322;: Cz&#322;owieku, nie jestem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v59" data-usfm="LUK.22.59"><span class="label">59</span><span class="content"> A gdy przesz&#322;o oko&#322;o jednej godziny, kto&#347; inny stwierdzi&#322;, m&#243;wi&#261;c: Naprawd&#281; i ten by&#322; z nim, bo te&#380; jest Galilejczykiem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v60" data-usfm="LUK.22.60"><span class="label">60</span><span class="content"> Za&#347; Piotr powiedzia&#322;: Cz&#322;owieku, nie wiem co m&#243;wisz. I zaraz, kiedy on jeszcze m&#243;wi&#322;, zapia&#322; kogut.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v61" data-usfm="LUK.22.61"><span class="label">61</span><span class="content"> Tak&#380;e Pan si&#281; odwr&#243;ci&#322; oraz spojrza&#322; na Piotra. A Piotr przypomnia&#322; sobie s&#322;owo Pana, gdy mu powiedzia&#322;: Zanim kogut dzisiaj zapieje, trzykro&#263; si&#281; mnie wyrzekniesz.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v62" data-usfm="LUK.22.62"><span class="label">62</span><span class="content"> Zatem Piotr wyszed&#322; na zewn&#261;trz oraz gorzko zap&#322;aka&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v63" data-usfm="LUK.22.63"><span class="label">63</span><span class="content"> A m&#281;&#380;owie razem trzymali Jezusa i bij&#261;c, na&#347;miewali si&#281; z niego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v64" data-usfm="LUK.22.64"><span class="label">64</span><span class="content"> I zas&#322;aniaj&#261;c go, uderzali jego twarz oraz go pytali, m&#243;wi&#261;c: Wyprorokuj, kim jest ten, kto ci&#281; uderzy&#322;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v65" data-usfm="LUK.22.65"><span class="label">65</span><span class="content"> Tak&#380;e blu&#378;nili i m&#243;wili wiele innych rzeczy przeciwko niemu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v66" data-usfm="LUK.22.66"><span class="label">66</span><span class="content"> A kiedy si&#281; sta&#322; dzie&#324;, zeszli si&#281; starsi ludu, przedniejsi kap&#322;ani oraz uczeni w Pi&#347;mie, i przyprowadzili go do ich rady,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v67" data-usfm="LUK.22.67"><span class="label">67</span><span class="content"> m&#243;wi&#261;c: Je&#347;li ty jeste&#347; Chrystusem, powiedz nam. Ale im rzek&#322;: Je&#347;libym wam powiedzia&#322; nie uwierzycie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v68" data-usfm="LUK.22.68"><span class="label">68</span><span class="content"> Za&#347; je&#347;libym spyta&#322; nie odpowiecie mi, ani nie uwolnicie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v69" data-usfm="LUK.22.69"><span class="label">69</span><span class="content"> Od teraz Syn Cz&#322;owieka b&#281;dzie siedzia&#322; na prawicy pot&#281;gi Boga.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v70" data-usfm="LUK.22.70"><span class="label">70</span><span class="content"> A wszyscy powiedzieli: Wi&#281;c ty jeste&#347; Synem Boga? Za&#347; on do nich rzek&#322;: Wy nazwali&#347;cie, &#380;e ja jestem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v71" data-usfm="LUK.22.71"><span class="label">71</span><span class="content"> A oni powiedzieli: Czy mamy jeszcze niedostatek &#347;wiadectwa? Przecie&#380; sami us&#322;yszeli&#347;my to z jego ust.</span></span></div>
      </div>
   </div>
</div>

Ale zbliżało się święto Przaśników, zwane Paschą.
A przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie dociekali jakby go zabić, bowiem się bali ludu.
Zaś szatan wstąpił w Judasa, zwanego Iszkariotą, który był z liczby dwunastu.
Więc odszedł i rozmawiał z przedniejszymi kapłanami i dowódcami, jakby go im wydać.
Zatem ucieszyli się i umówili się dać mu srebro.
Więc się zgodził oraz szukał stosownej pory, aby go im wydać z dala od tłumu.
Ale przyszedł dzień Przaśników, w którym należało zabić ofiarę owej Paschy.
Więc Jezus posłał Piotra z Janem i powiedział: Wyruszcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy zjedli.
Zaś oni mu powiedzieli: Gdzie chcesz abyśmy przygotowali?
A on im powiedział: Oto kiedy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wchodzi.
Powiedzcie też gospodarzowi tego domu: Nauczyciel ci mówi: Gdzie jest kwatera, abym zjadł Paschę z moimi uczniami?
A on wam pokaże wielką, usłaną salę na piętrze; tam przygotujcie.
Zatem odeszli i znaleźli jak im powiedział, oraz przygotowali wieczerzę paschalną.
A kiedy przyszła pora, położył się u stołu, a z nim dwunastu apostołów.
Potem do nich powiedział: Z tęsknotą zacząłem z wami jeść tą wieczerzę paschalną, zanim przyjdzie mi cierpieć.
Bowiem mówię wam, że nie będę jej więcej jadł, aż gdy zostanie wypełniona w Królestwie Boga.
Nadto przyjął kielich, podziękował oraz powiedział: Zrozumcie to i podzielcie się między sobą.
Bo powiadam wam, że nie będę pił z plonu winorośli dopóty, aż nie przyjdzie Królestwo Boga.
Wziął też przaśny chleb, podziękował oraz łamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was wyznaczone, to czyńcie na moją pamiątkę.
Podobnie i kielich, po zjedzeniu wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze w mojej krwi, która się za was wylewa.
Jednakże, oto ręka tego, co mnie wydaje jest ze mną koło stołu.
I chociaż Syn Człowieka odchodzi w naznaczonym czasie, ale biada owemu człowiekowi, przez którego zostaje wydany.
A oni zaczęli dociekać między sobą, kto z nich byłby tym, który ma to uczynić.
Ale także pojawiła się w nich rywalizacja, kto z nich spodziewa się być większy.
Zaś on im powiedział: Królowie narodów są ich panami, a ci, co mają władzę zostają nazwani ich dobroczyńcami.
Ale wy nie w ten sposób; a większy wśród was niech stanie się jak młodociany; a idący na przedzie jak będący sługą.
Bo kto jest większy? Ten leżący u stołu, czy ten będący sługą? Czyż nie leżący u stołu? Ale ja jestem w środku was jako będący sługą.
Zaś wy jesteście tymi, którzy ze mną wytrwali w moich doświadczeniach.
A ja ustanawiam wam testamentem królestwo, jak mi ustalił mój Ojciec,
abyście w moim królestwie jedli i pili przy mym stole oraz usiedli na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Israela.
Nadto Pan powiedział: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak zboże.
A ja prosiłem o twoje, aby nie ustała twoja wiara; a ty, kiedyś, odwiedziony od błędu, ugruntuj twoich braci.
A on mu powiedział: Panie, jestem gotów iść z tobą do więzienia oraz na śmierć.
Zaś on rzekł: Powiadam ci, Piotrze, że nie zapieje dzisiaj kogut, jak najpierw trzykroć się nie wyrzekniesz, że mnie znasz.
Nadto im powiedział: Kiedy was posyłałem bez sakiewki, torby i butów, czy czegoś brakowało? A oni powiedzieli: Niczego.
Następnie im rzekł: Ale teraz, kto ma sakiewkę, niech ją zabierze, także i torbę; a kto nie ma, niechaj sprzeda swój płaszcz oraz nabędzie sztylet.
Bowiem powiadam wam, że to, co napisane, słusznie ma się we mnie dokonać: I do złoczyńców został zaliczony; gdyż to, co mnie dotyczy, ma spełnienie.
A oni powiedzieli: Panie, oto tu dwa sztylety. Zaś on im rzekł: Wystarczające jest.
I wyszedł według zwyczaju oraz udał się na górę Oliwek; a jego uczniowie mu towarzyszyli.
Zaś będąc blisko miejsca, powiedział im: Módlcie się, by nie wejść w doświadczenie.
A sam oddalił się od nich na około rzut kamieniem, zgiął kolana oraz się modlił,
mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode mnie ten kielich; jednakże nie moja wola niech się dzieje, ale Twoja.
Lecz ukazał mu się anioł z niebios i go umacniał.
A będąc w trwodze, jeszcze gorliwiej się modlił, zaś jego pot stał się jak skrzepy krwi spływające na ziemię.
Zaś gdy wstał od modlitwy, przyszedł do uczniów i znalazł ich śpiących ze smutku.
Więc im powiedział: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie weszli w doświadczenie.
A gdy on jeszcze mówił, oto tłum oraz ten, zwany Judasem, jeden z dwunastu, który szedł przed nimi, i zbliżył się do Jezusa, aby go pocałować.
Zaś Jezus mu powiedział: Judasu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieka?
A ci przy nim, widząc co się ma zdarzyć, powiedzieli mu: Panie, czy uderzymy sztyletem?
I jakiś jeden z nich uderzył sługę arcykapłana oraz ściął jego prawe ucho.
Zaś Jezus odpowiadając, rzekł: Pozwólcie aż do tego stopnia. Także dotknął jego ucha i go uzdrowił.
A do przybyłych przeciw niemu przedniejszych kapłanów, dowódców Świątyni oraz starszych, Jezus powiedział: Wyszliście jak na zbójcę ze sztyletami i kijami.
Kiedy co dzień byłem z wami w Świątyni, nie wyciągnęliście rąk przeciwko mnie; ale to jest wasza godzina oraz władza ciemności.
Zaś kiedy go pojmali poprowadzili, i wprowadzili do domu arcykapłana. A Piotr towarzyszył im z dala.
I kiedy oni rozniecili ogień na środku dziedzińca oraz razem usiedli, Piotr usiadł w ich środku.
A ujrzawszy go, siedzącego przy świetle, wlepiła w niego oczy pewna służebna i powiedziała: Ten też z nim był.
Ale on się go zaparł, mówiąc: Kobieto, nie znam go.
A po krótkiej chwili, ujrzał go ktoś drugi i powiedział: Ty także jesteś z nich; zaś Piotr powiedział: Człowieku, nie jestem.
A gdy przeszło około jednej godziny, ktoś inny stwierdził, mówiąc: Naprawdę i ten był z nim, bo też jest Galilejczykiem.
Zaś Piotr powiedział: Człowieku, nie wiem co mówisz. I zaraz, kiedy on jeszcze mówił, zapiał kogut.
Także Pan się odwrócił oraz spojrzał na Piotra. A Piotr przypomniał sobie słowo Pana, gdy mu powiedział: Zanim kogut dzisiaj zapieje, trzykroć się mnie wyrzekniesz.
Zatem Piotr wyszedł na zewnątrz oraz gorzko zapłakał.
A mężowie razem trzymali Jezusa i bijąc, naśmiewali się z niego.
I zasłaniając go, uderzali jego twarz oraz go pytali, mówiąc: Wyprorokuj, kim jest ten, kto cię uderzył?
Także bluźnili i mówili wiele innych rzeczy przeciwko niemu.
A kiedy się stał dzień, zeszli się starsi ludu, przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie, i przyprowadzili go do ich rady,
mówiąc: Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam. Ale im rzekł: Jeślibym wam powiedział nie uwierzycie.
Zaś jeślibym spytał nie odpowiecie mi, ani nie uwolnicie.
Od teraz Syn Człowieka będzie siedział na prawicy potęgi Boga.
A wszyscy powiedzieli: Więc ty jesteś Synem Boga? Zaś on do nich rzekł: Wy nazwaliście, że ja jestem.
A oni powiedzieli: Czy mamy jeszcze niedostatek świadectwa? Przecież sami usłyszeliśmy to z jego ust.

Phulaphula i Ewangelia Łukasza 22