Balkar - IBT Version (Non-Drama NT)

Balkar - IBT Version (Drama NT)

Исса уа Зейтун таугъа кетди,
Эрттенликде уа дагъыда табыныучу юйге келди, битеу халкъ да Аны къатына жыйылды; Ол да, олтуруп, алагъа юйрете эди.
Мында дин алимле бла фарисейле зийначылыкъда тутулгъан бир тиширыуну келтирдиле эм аны арагъа сюеп,
Иссагъа: «Устаз! Бу тиширыу зийначылыкъ эте тургъанлай тутулгъанды.
Муса уа аллайланы ташла бла тюйюп ёлтюрюрге бизге Тауратда фарыз этгенди. Сен а не айтаса?» – дедиле.
Муну уа Иссаны сынар ючюн эм Аны терслерге бир зат табар ючюн айта эдиле. Исса уа, алагъа эс бурмай, энишге ийилип, бармагъы бла жерде жаза эди.
Анга сорууну бардыргъанларында уа, Ол, ёрге туруп, алагъа: «Сизни арагъызда гюняхсыз ким эсе, ол анга ташны биринчи атсын!» – деди.
Эм дагъыда, энишге ийилип, жерде жаза эди.
Ала уа, муну эшитгенде уятлы бола, таматаладан башлап артдагъылагъа дери, бир-бири ызындан кетип башладыла. Сора жангыз Исса эм арада тургъан тиширыу къалды.
Исса, ёрге туруп, тиширыудан башха бир киши кёрмей, анга: «Тиширыу! Къайдадыла сени айыплагъанла ? Бир киши да терслемедими сени?» – деди.
Ол а: «Бир киши да угъай, жюйюсхан!» – деп жууап этди. Исса да анга: «Мен да терслемейме сени; бар, мындан арысында гюнях этме», – деди.]

Исса дагъыда халкъгъа сёлешди эм: «Мен дунияны жарыгъыма; Мени ызымдан келген адам, къарангыда жюрюрюк тюйюлдю, алай а анда жашауну жарыгъы боллукъду», – деди.
Ол заманда фарисейле Анга: «Сен Кесинг-Кесинги юсюнгден шагъатлыкъ этесе, Сени шагъатлыгъынг тюз тюйюлдю», – дедиле.
Исса алагъа жууапха: «Мен Кесим-Кесими юсюмден шагъатлыкъ эте эсем да, Мени шагъатлыгъым тюздю; нек десегиз Мен къайдан келгеними эм къайры барлыгъымы билеме; сиз а, Мени къайдан болгъанымы эм къайры барлыгъымы билмейсиз.
Сиз адамланы ёлчеую бла сюд этесиз, Мен бир кишиге да сюд этмейме.
Мен сюд эте эсем да, Мени сюдюм тюздю; нек десегиз Мен жангыз тюйюлме, алай а Мени ийген Ата Мени блады.
Сизни Законугъузда да: „Эки адамны шагъатлыгъы тюздю“ деп жазылгъанды.
Кесими юсюмден Мен Кесим шагъатлыкъ этеме, Мени юсюмден Мени ийген Ата да шагъатлыкъ этеди», – деди.
Ол заманда Анга: «Къайдады Сени Атанг?» – дедиле. Исса уа: «Сиз не Мени, не Мени Атамы танымайсыз; сиз Мени танысагъыз эди, сора Мени Атамы да таныр эдигиз», – деп жууап берди.
Бу сёзлени Исса, табыныучу юйде юйретген заманында, хазна жыйылыучу жерни къатында айтхан эди. Аны бир киши да тутмады; нек десегиз Аны заманы алыкъа жетмеген эди.
Дагъыда Исса алагъа: «Мен кетеме, сиз Мени излериксиз эм кеси гюняхыгъыз бла ёллюксюз; Мен барлыкъ жерге сиз келаллыкъ тюйюлсюз», – деди.
Мында иудейлиле: «Ол Кеси-Кесинми ёлтюрлюк болур: „Мен барлыкъ жерге сиз келаллыкъ тюйюлсюз“ деп нек айтады?» – дей эдиле.
Исса алагъа: «Сиз тёбеннгиледенсиз, Мен огъаргъыладанма; сиз бу дуниядансыз, Мен бу дуниядан тюйюлме.
„Кеси гюняхларыгъыз бла ёллюксюз“ деп, Мен сизге аны ючюн айтханма; нек десегиз ол Келлик Мен болгъаныма ийнанмасагъыз, гюняхларыгъыз бла ёллюксюз», – деди.
Ол заманда Анга: «Кимсе да Сен?» – дедиле. Исса алагъа: «Ауалдан бери сизге не айтхан эсем, Олма.
Сизни юсюгюзден кёп айтырыгъым эм терслеригим барды; алай а Мени Ийген хакъ кертиди эмда Мен Андан эшитгенлерими дуниягъа айтама», – деди.
Ол алагъа Атаны юсюнден айтханын ангыламадыла.
Ол себепден Исса алагъа: «Адам Улун ёрге кётюрсегиз, ол Мен болгъанымы, Мен Кесим-Кесимден бир зат да этмегеними, алай а Мени Атам Мени юйретгени кибик, алай айтханымы ол заманда билирсиз.
Мени Ийген Мени биргемеди; Ата Мени жангызлай къоймагъанды; нек десегиз Мен хар заманда да Ол ыразы болгъан затланы этеме», – деди.
Ол муну айтхан заманда, кёпле Анга ийнандыла.

Ол заманда Исса Анга ийнаннган иудейлилеге: «Мени сёзюмде турсагъыз, сора сиз керти Мени сохталарымсыз.
Эм хакъ кертини билирсиз, хакъ керти уа сизни азат этер», – деди.
Анга: «Биз Ибрахимни урлугъубуз эм бир заманда да бир кишиге да къул болмагъанбыз; Сен а: „Азат боллукъсуз“ деп къалай айтаса?» – деп жууап этдиле.
Исса алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: гюнях этген хар адам гюняхны къулуду.
Къул а ёмюрге юйде турмайды; улан турады ёмюрге.
Алай бла, Улан сизни азат этсе, керти азат боллукъсуз.
Сиз Ибрахимни урлугъу болгъаныгъызны билеме. Алай болгъанлыкъгъа Мени ёлтюрюрге излейсиз; нек десегиз Мени сёзюм сизге сыйынмайды.
Мен Атамда кёргеними айтама, сиз да атагъызда кёргенигизни этесиз», – деп жууап берди.
Анга жууапха: «Бизни атабыз Ибрахимди», – дедиле. Исса алагъа: «Сиз Ибрахимни сабийлери болсагъыз эди, сора Ибрахимни этген ишлерин этер эдигиз.
Энди уа Мени, Аллахдан эшитген хакъ кертини сизге айтхан Адамны, ёлтюрюрге излейсиз: Ибрахим алай этмегенди.
Сиз атагъызны ишлерин этесиз», – деди. Аны ол сёзюне: «Биз зийнадан туумагъанбыз, бизни Атабыз бир Аллахды», – дедиле.
Исса алагъа: «Аллах сизни Атагъыз болса эди, сиз Мени сюер эдигиз, нек десегиз Мен Аллахдан чыгъып келгенме, Мен Кесим-Кесимден келмегенме, алай а Мени Ол ийгенди.
Сиз Мени айтханымы нек ангыламайсыз? Мени сёзюмю эшитип болалмагъаныгъыз себепли ангыламайсыз.
Сизни атагъыз ибилисди, сиз да атагъызны кюсегенлерин этерге сюесиз. Ол алгъындан да адам ёлтюрюучю болгъанды, хакъ кертиде турмагъанды; нек десегиз анда хакъ керти жокъду. Ол ётюрюк айтхан заманында, кесинден айтады; нек десегиз ол ётюрюкчюдю эм ётюрюкню атасыды.
Мен а хакъ кертини айтханлыкъгъа, сиз Манга ийнанмайсыз.
Менде гюнях табып, сизден ким ачыкъларыкъды Мени? Мен хакъ кертини айта эсем а, сиз Манга нек ийнанмайсыз?
Аллахдан болгъан адам Аллахны сёзлерине тынгылайды; сиз Аллахдан тюйюлсюз, аны себепли тынгыламайсыз сиз», – деди.

Иудейлиле Анга жууапха: «Сен самариялыса эм Сенде жин барды – деп, биз тюз айтмайбызмы?» – дедиле.
Исса: «Менде жин жокъду, алай а Мен Атама хурмет этеме, сиз а Мени сансыз этесиз.
Алай болгъанлыкъгъа Мен Кесиме махтау излемейме; Излеучю, хукму Этиучю барды.
Кертисин, кертисин айтама сизге: Мени сёзюмю тутхан адам ёмюрге ёлюм кёрлюк тюйюлдю», – деп жууап этди.
Иудейлиле Анга: «Сенде жин болгъанын биз энди билдик. Ибрахим ёлгенди, файгъамбарла да ёлгендиле, Сен а: „Мени сёзюмю тутхан адам ёмюрге ёлюм сынарыкъ тюйюлдю“ дейсе.
Огъесе Сен, бизни атабыз Ибрахимден уллумуса? Ол а ёлгенди, файгъамбарла да ёлгендиле. Сен Кесинги кимге санайса?» – дедиле.
Исса алагъа: «Мен Кесим-Кесими махтай эсем, Мени махтауум бошду. Мени Махтагъан, сиз: „Ол бизни Аллахыбызды“ деп айтхан Мени Атамды.
Сиз Аны танымадыгъыз, Мен а Аны таныйма. Аны танымайма десем а, сора сизни кибик ётюрюкчю боллукъма; алай а Мен Аны таныйма эм Аны сёзюн тутама.
Сизни атагъыз Ибрахим Мени кюнюмю кёрлюгю ючюн сюйюннгенди. Кёрген да этип, къууаннганды», – деп жууап берди.
Иудейлиле Анга: «Санга алыкъа элли жыл да болмагъанды, сора Сен Ибрахимни къалай кёргенсе?» – дедиле.
Исса алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Ибрахим туугъандан алгъа, Мен барма», – деди.
Ол заманда, Анга атар ючюн, ташла алдыла; алай а Исса кёрюнмей къалды, аланы аралары бла ётюп, табыныучу юйден чыгъып, андан ары кетди.

Phulaphula i Ахия 8