Yonatan’la Davut’un dostluğu

Davut Saul’dan kaçtıktan sonra Saul’un oğlu Yonatan’a gitti. Ona, “Babana ne kötülük yaptım ki beni öldürmek istiyor?” diye sordu. Yonatan, “Olamaz böyle bir şey!” diye cevap verdi. Babası Saul Davut’u öldüreceğine Yonatan inanamadı.

Davut Yonatan’a, "Bak bunun doğru olup olmadığını anlarız. Yarın Yeni Ay Bayramı var” dedi, “Kralla birlikte sofraya yemeğe oturmam lazım. Ama izin ver, ertesi günü akşamına kadar tarlada saklanayım. Baban orda olmadığımı anlayıp da öfkelenirse, bil ki, bana bir kötülük yapmaya karar vermiştir.”

Yonatan, “Gel tarlaya gidelim” dedi. Böylece ikisi tarlaya gittiler. Yonatan Davut’a, “Yarın ya da öbür gün bu saate kadar babamın ne düşündüğünü araştıracağım. Eğer Babamın seni öldürmek niyeti varsa, sana hemen söylerim. Sonra buradan sağa salim gitmen için yardım ederim. Rab önceden babamla olduğu gibi şimdi seninle de birlikte olsun!”

Yonatan Davut’a, “Öbür gün ben hizmetçimle tarlaya geleceğim. Sen bu büyük taşın yanında saklan. Ben sanki bir şey vurmak gibi yapıp taşın bir yanına üç ok (strela) atacağım. Sonra hizmetçimi yollayıp ona ‘Git okları bul’ diyeceğim. Eğer ona, ‘Bak, oklar senin bu tarafında, onlar alıp buraya getir’ dersem,’ gel. Yaşayan Rab’bin adıyla derim ki, korku yok güvenliktesin demek. Ama hizmetçime, ‘Bak, oklar öbür tarafında, dersem’, o zaman işler kötü demek. Buradan hemen ayrılıp git; çünkü Rab seni buradan uzaklaştırmak istiyor.”

Böylece Davut tarlada koca taşın arkasında saklandı. Bayramın birinci gününde Saul bir şey söylemedi. Bayramın ikinci gününde de Davut’un yeri yine boş olduğunu gördü. Saul Yonatan’a, “Davut neden dün ve, bugün de yemeğe gelmedi?” diye sordu.

Yonatan, “Davut Beytlehem’e gitmek için benden izin istedi” diye karşılık verdi, “ailesiyle beraber kurban kesecekti. İşte bu yüzden kralın sofrasına gelemedi.”

Saul Yonatan’a çok kızdı. Ona, “Seni gidi akılsız, hiç bir işe yaramaz çocuk!” diye bağırdı, “Davut’tan yana olduğunu ve onu koruduğunu bilmiyor muyum sanki? Bunu yapmakla kendi aşağılıyorsun. Çünkü Davut yaşadıkça ne sen ne de krallığın güvende olabilir. Şimdi bir adam yolla, onu bana getir. Davut ölmeli!”

Yonatan babası Saul'a, “Neden ölmeli? Ne yaptı ki?” diye karşılık verdi. Ama Saul Yonatan'ı öldürmek istedi ve mızrağını ona fırlattı. Böylece Yonatan babasının Davut'u öldürmeye kararlı olduğunu anladı. Büyük bir öfkeyle sofradan kalktı ve o gün hiç yemek yemedi. Babasının Davut'u böyle aşağılamasına üzüldü.

Ertesi gün Sabah Yonatan Davut'la buluşmak için tarlaya gitti. Yanına hizmetçilerinden birini almıştı. Hizmetçisine, “Haydi koş, atacağım okları bul” dedi. Hizmetçi koşarken, Yonatan onun ötesine bir ok attı. Hizmetçi Yonatan'ın attığı okun düştüğü yere varınca, Yonatan, “Ok senin öbür tarafında!” diye bağırdı, “Çabuk ol! Koş, yerinde durma!” Yonatan'ın hizmetçisi oku alıp efendisine getirdi. Olup bitenden habersizdi. Olanları yalnız Yonatan'la Davut biliyordu. Yonatan, silahlarını yanındaki hizmetçisine vererek, “Al bunları kasabaya götür” dedi.

Hizmetçi gider gitmez, Davut taşın yanından ayağa kalktı ve yüzüstü yere kapanarak üç kez eğildi. İki arkadaş birbirlerini öpüp ağladılar; ancak Davut daha çok ağladı.

Yonatan, “Esenlikle yoluna git” dedi. Sonra Davut oradan uzaklaşıp gitti. Yonatan kasabaya döndü.

Yonatan çok zor bir durumdaydı. Babasını severdi ama babası kötülük yapıyordu. Babası Saul Rab’bi bırakarak günaha düştü. Allah’ın sözünü dinlemedi ve Davut’u kıskandı. Sonunda kıskançlığı nefrete döndü.

Yonatan zor bir karar alması lazımdı. Kime göre davranıp sözünü yapmalıydı: Allah’ı aldırmayan babasının mı? Ya da Allah’ı izleyen en yakın dostunun mu? Önce Yonatan babasına güvendi. Ama sonra onu denedi ve gördü ki babası açıkça Davut’u öldürmeye kalktı. Gerçekten babası kötülük yapmaya kararlıydı.

Biz de kendimizi bazen Yonatan gibi aynı zor duruma düşüyoruz. Sevdiğimiz kişiler kötülük yapmaya kalkıyorlar. Ama buna inanmak istemiyoruz. Böyle durumlarda Yonatan’ın yaptığı gibi en iyi yol onları denemek. Onlar doğru olanı yapmaya seçmezse sakın biz onlara uyup kötülük yapmayalım. Tersine biz Yonatan gibi doğru olanı yapalım. Kötülük yapan Saul gibi onlar bize kızacak ama Rab bizden hoşnut olacak. Akrabalarımız, dostlarımız hatta anamız babamız bile kötülük yaparsalar biz Rab’den yardım isteyelim ki ne olursa olsun sadece O'nun yani Rab’bin istediğini yapalım.