Saul ruhlara danışıyor

Samuel Peygamber ölmüş, bütün İsrail halkı onun için yas tutmuştu. Onu kendi kasabası Rama'da gömmüşlerdi. Saul da cinci ruhlara danışan insanları memleketten kovmuştu.

O sırada Filistliler gene İsraillilerle savaşmaya kalktılar. Saul Filist askerlerini görünce çok korktu. Rab'be danışmıştı, ama Rab ona ne düşle (videnie) ne de bir peygamberler aracılığıyla cevap verdi. Rab sustu. Bunun için Saul hizmetçilerine, “Bana bir cinci kadın bulun da ona danışayım” diye buyruk verdi.

Hizmetçililer, “Eyn-Dor'da bir cinci kadın var” dediler.

Saul üstünü değiştirdi başka bagajlar giyerek kılık değiştirdi. Geceleyin yanına iki kişi alıp kadının yaşadığı yere gitti. Kadına, “Lütfen benim için ruhlara danış ve sana söyleyeceğim kişinin ruhunu çağır” dedi.

Kadın kral Saul olduğunu anlamadı. Ona şu karşılığı verdi: “Saul'un neler yaptığını, cincilerle ruhlara danışanları memleketten kovduğunu biliyorsun. Sen şimdi beni öldürmek mi istiyorsun?”

Saul, “Yaşayan Rab'bin adıyla derim ki, bundan sana bir kötülük gelmeyecek” diye yemin etti. O zaman kadın, “Sana kimi çağırayım?” diye sordu.

Saul, “Bana peygamber Samuel'i çağır” dedi.

Kadın, Samuel'i görünce korkudan çığırdı, “Sen Saul'sun! Neden beni kandırdın?” dedi.

Kral ona, “Korkma!” dedi, “Ne görüyorsun?”

Kadın, “Yerin altından çıkan bir ruh görüyorum” diye karşılık verdi.

Saul, “Neye benziyor?” diye sordu.

Kadın, “Cüppe (uzun fistana benzeyen bir bagaj) giymiş yaşlı bir adam yukarıya çıkıyor” dedi. O zaman Saul onun Samuel olduğunu anladı; eğilip yüzüstü yere kapandı.

Samuel Saul'a, “Neden beni çağırıp rahatsız ettin?” dedi.

Saul, “Çok zor durumdayım” diye yanıtladı, “Filistliler bana karşı savaşıyor ve Allah da beni terk etti. Artık bana ne peygamberler aracılığıyla, ne de bir düşle konuşuyor. Ne yapacağım bilemedim. Bunun için seni çağırttım.”

Samuel, “Rab seni terk edip sana düşman olduğuna göre, neden bana danışıyorsun?” dedi, “Rab benim aracılığımla söylediğini yaptı, krallığı senden alıp soydaşın Davut'a verdi. Çünkü sen Rab'bin buyruğuna uymadın. Rab seni de, İsrail halkını da Filistlilerin eline teslim edecek. Yarın sen ve oğulların öleceksiniz.”

Saul o anda boylu boyunca yere düştü. Samuel'in söylediklerinden çok korktu. Kuvveti takati da kalmamıştı; çünkü bütün gün, bütün gece yemek yememişti. Kadın Saul'a yaklaştı. Onun büyük şaşkınlık içinde olduğunu görünce, “İzin ver de, sana biraz yemek koyayım” dedi, “Yolculuk yapman için sana kuvvet lazım onun için yemek yemelisin.”

Ama Saul, “Yemem” diyerek kabul etmedi. Ama hizmetçileri ve kadın zorlayınca, onların dediğini yaptı. Yerden kalkıp oturdu. Kadının evinde besili bir dana vardı. Kadın onu hemen kesti. Un alıp mayasız hamur kardı ve ekmek pişirdi. Sonra Saul'la hizmetçilerinin önüne koydu. Onlar da yediler. Sonra o gece kalkıp gittiler.

Saul Allah’ı izlemeyi bıraktı. Allah’ın buyruklarını yapmamakla sanki ruhsal kulakları kapanmıştı. Allah’tan ona yardım lazımdı ama Saul bu yardımı alamadı. Ne yazık ki Saul hiç bir zaman günahlarından tövbe etmedi. Ara sıra Allah’ın istediği şeyleri yapıyordu: mesela cinlerle danışan kişileri memleketten kovdu. Ama sonra Saul'un zoru olunca kovulmuş olduğu bir cinciyi aradı. Cezası da kendisinin ve oğulların ölümü oldu.

Allah kutsaldır. Demek günahtan, her kötülükten tam ayrı kalıyor. Mesele şu: tekrar tekrar bilerek günah yaparsak ruhsal kulaklarımız kapanıyor ve Allah’tan uzak oluyoruz. Allah’ın sesini duyamıyoruz. Korkunç bir duruma düşüyoruz. Saul gibi ölüm eşiğinde olabiliriz. Böyle bir korkunç durumdan kaçalım! Bunun için her gün her yaptığımız günahtan tövbe edelim ve bir daha yapmayalım. Ruhsal kulaklarımızı Allah’ın sesini işitmeye hep açık ve hazır tutalım ki Allah bizden ne isterse onu yapmaya uğraşalım.