Musa Mısır'a dönüyor

Rab Musa’ya, “Mısır’a dön, çünkü canını almak isteyenlerin hepsi öldü” demişti. Musa kaynatasına, “İzin ver, Mısır’daki halkımın yanına döneyim” dedi, “Bakayım, hâlâ yaşıyorlar mı?” Kaynatası, “Esenlikle git” diye karşılık verdi. Böylece Musa karısını, oğullarını eşeğe bindirdi; Allah’ın buyurduğu değneği (sopayı) de eline alıp Mısır’a doğru yola çıktı.

Rab Musa’nın agası Harun’a, “Çöle, Musa’yı karşılamaya git” dedi. Harun gitti, onu Allah’ın Dağı’nda karşılayıp öptü. Musa Rab’bin kendisine söylediği bütün sözleri ve buyurduğu bütün işaretleri Harun’a anlattı.

Musa’yla Harun Mısır’a varıp İsrail’in bütün başlarını topladılar. Harun Rab’bin Musa’ya söylemiş olduğu her şeyi halka anlattı. Musa da onların önünde işaretleri gösterdi. Halk inandı; Rab’bin kendileriyle ilgilendiğini, çektikleri sıkıntıyı görmüş olduğunu duyunca, eğilip Rab’be tapındılar.

Mısırlılar krallarına firavun adı veriyorlardı. Musa’yla Harun firavuna gidip şöyle dediler: “İsrail’in Allah’ı Rab diyor ki, ‘Halkımı bırak gitsin, çölde bana kurban kesip tapınsınlar.’”

Firavun, “Rab kim oluyor ki, O’nun sözünü dinleyip İsrail halkını salıvereyim?” dedi. “Rab’bi tanımıyorum. İsraillilerin gitmesine izin vermeyeceğim.”

Firavun o gün hizmetçilere ve halkın başlarına buyruk verdi: “Kerpiç yapmak için artık halka saman vermeyeceksiniz. Gitsinler, kendi samanlarını kendileri toplasınlar. Önceki gibi aynı sayıda kerpiç yapmalarını isteyin, kerpiç sayısını azaltmayın. Çünkü tembel insanlardır; bu yüzden, ‘Gidelim, Allahımız’a kurban keselim’ diye ses çıkarıyorlar. İşlerini ağırlaştırın ki başka şeylere düşünmesinler.”

Hizmetçilerle görevliler gidip İsraillilere şöyle dediler: “Firavun diyor ki, ‘Artık size saman vermeyeceğim. Gidin, nerede bulursanız oradan kendinize saman alın. Çünkü işinizi hiç kolay yapmayacak.’” Böylece halk saman toplamak için ekin biçilmiş tarlalara bütün Mısır’a dağıldı. Hizmetçiler İsraillilere baskı yapıp onları dövdüler.

Bunun üzerine İsraillilerin başları firavunun yanına varıp ağlaştılar: “Neden kullarına böyle davranıyorsun? Neden bize saman verilmediği halde, ‘Kerpiç yapın!’ deniyor? İşte kulların dövülüyor, oysa suçlu senin kendi halkındır.”

Firavun, “Siz, tembelsiniz!” diye karşılık verdi, “Bu yüzden ‘Gidip Rab’be kurban keselim’ diyorsunuz. Haydi, işinizin başına dönün. Size saman verilmeyecek; yine de aynı sayıda kerpiç yapacaksınız.”

İsraillilerin başları zor durumda olduklarını anladılar. Firavunun yanından ayrılınca, kendilerini bekleyen Musa’yla Harun’a kızdıkları için onlara çıkıştılar. “Rab yaptığınızı görsün, cezanızı versin!” dediler, “Bizi firavunla görevlilerin önünde rezil ettiniz. Bizi öldürmeleri için ellerine bir kılıç verdiniz.”

Musa Rab’be döndü ve, “Ya Rab, niçin bu halka kötü davrandın?” dedi, “Beni bunun için mi gönderdin? Senin adından firavunla konuşmaya gittim gideli firavun bu halka kötü davranıyor. Sen de kendi halkını kurtarmak için hiçbir şey yapmadın.”

Bazen sıkıtımızın kurtuluşunu görmeden önce her şey sanki daha kötü gibi görünüyor. Bu durumlarda Rab bizi unuttu diye düşünüyoruz. Ama Rab halimizi görüp bizi hiç bırakmaz. O bizim kurtuluş yolumuzu hazırlıyor. Böyle durumlarda Musa gibi biz de Allahımız’a derdimizi ve acımızı söyleyelim.