Teslimiyet

Ebeveynlik, hayatta her şeyden çok kontrolün bizde olmadığını öğretir. İnsanların algılarını, tepkilerini, yorumlarını veya davranışlarını kontrol edemeyiz. Tam tersinin doğru olmasını ne kadar istesek de, çocuklarımızın seçimleri veya onların sonuçları bizim kontrolümüzde değildir.

Her zaman mükemmel bir aileye sahip olmanın hayalini kurdum. Bir formül olduğunu ve ailemi belli bir şekilde kurarsam sonuçların hayal ettiğim gibi olacağını düşündüm. Bereketlerin bu kadar çok çalışma, gözyaşı, soru ve kalp kırıklığıyla karışacağını bilmiyordum.

En büyük oğlum benim kaybolan oğlum. Luka 15'teki benzetme gibi, o da kendi yolunu çizmek için öğretilerimizden uzaklaştı. Lisedeyken onu yatılı okula gönderdik. Bizi bu karara götüren karanlık ve dolambaçlı yol dehşet vericiydi. İçiyordu, sigara kullanıyordu, tamamen kontrolden çıkmış şekilde davranıyordu. Onu çok seviyordum, onun ve geleceği için korkuyordum.

O uzaktayken, “Her şeyimi ben veririm Rabbim'e mutlulukla, O'nu daima severim, yaşarım huzurunda” diyen ilahiyi dinlerdim.” Tekrar tekrar.

Kontrolümü gevşetmek ve oğlum konusunda Tanrı'ya güvenmek için sürekli bir mücadele veriyordum. Çok yorucuydu. Yeşaya 40:31'deki şu vaade tutundum: “Rab'be umut bağlayanlarsa taze güce kavuşur, kanat açıp yükselirler kartallar gibi. Koşar ama zayıf düşmez, yürür ama yorulmazlar.” Her adımda O'nun gücüne ihtiyacım vardı.

Hangi formülü uygularsam uygulayayım, çocuklarımın kim olacağının bana bağlı olmadığını fark etmem uzun zaman aldı. Kazançlar ve kayıplar, başarılar ve başarısızlıklar tamamen bana ait değil. Benim nasıl özgür iradem varsa, çocuklarımın da öyle var. Nasıl ki benim kalbimde ancak Tanrı'nın doldurabileceği bir boşluk varsa, çocuklarımda da öyle. Ben elimden geldiğince sıkı ve hızlı bir şekilde kaçarken Tanrı'nın beni aradığı gibi, Tanrı onları da arıyor ve onlara teslim olup Kendisini seçme tercihini sunuyor.

Çocuklarımı nasıl Tanrı'ya bırakıp teslim edeceğimi hâlâ öğreniyorum. Artık onlara yol göstermek için elimden gelenin en iyisini yapıp sonra umudumu Rab'be bağlamayı seçmem gerektiğini biliyorum. Şükürler olsun ki, Tanrı'ya güvendiğimde O gücümü yenilemek için sadıktır.

Siz de benim gibiyseniz ve çocuklarınız konusunda Tanrı'ya güvenmekte zorlanıyorsanız, sizi yüreklendirmeme izin verin. Gençliğimde düşündüklerimin aksine mükemmel bir aile diye bir şey yok. Sorunlarımıza hızlı bir çözüm bulunmuyor. Gün be gün, Tanrı'nın vaatlerinin doğru olduğunu bilmek ve teslim olmayı seçmek önümüzdedir. İşe yaradığını bulduğum tek formül şu: teslim olun, O'na umut bağlayın, güce kavuşun ve bunu tekrarlayın.