Alçakgönüllülük

Kızım doğduğunda, bir gün onu başka bir kadınla paylaşmak zorunda kalacağımı hiç düşünmemiştim. Babası ve ben o 6 yaşındayken boşandık. İkimiz de yeniden evlendik ve karısı, kendi çocuğu olmasa da kızımın yetiştirilmesinde rol almaktan büyük mutluluk duyuyor. Kızımı paylaşmak karşılaştığım en büyük zorluklardan biri oldu.

Birkaç yıl önce Anneler Günü tesadüfen babasında olduğu hafta sonuna denk geldi. Kızımla planlar yaptım ve o gün onunla olmayacağım düşüncesi aklımın ucundan bile geçmedi. Anneler Günü bana aitti. Sonuçta onu ben doğurdum ve bunu kanıtlayacak sezaryen yaram da var.

O sabah eski kocam kızımızı ne zaman görebileceğini sordu. O da Anneler Günü'nde kızımla birlikte eşini kutlamak istedi. Benden zamanımı paylaşmamı istemesi bile beni dehşete düşürdü. Ağladım, bağırdım ve “O bir anne bile değil! Anneler Günü'nde BENİM kızıma sahip olamayacak!" gibi şeyler söyledim. Önemini anlatmak için elinden geleni yaptı, ama ben saplanıp kaldım ve paylaşmamın hiçbir yolu yoktu.

Konuşmanın üzerinden çok geçmeden Tanrı bana iki üvey kızım için yapmam gereken şeyleri ve onlara duyduğum sevgiyi hatırlattı. Onların annesi olmayabilirim ama onlar için annelik işleri yapıyorum. Bana ihtiyaç duyduklarında orada oluyorum ve onlar da beni seviyorlar.

Kızım üvey annesini seviyor. Çocuk doğurduğunu kanıtlayacak sezaryen izi olmayabilir ama ortaya çıkmayı seçtiği andan itibaren kızımı seviyor, destekliyor ve ihtiyaçlarını karşılıyor. Unvan veya övgü olmadan annelik işleri yapıyor. O öğleden sonra, incitici sözlerim için eski kocamdan ve karısından özür diledim ve kızımızı öğleden sonrayı onlarla geçirmek üzere evlerine götürdüm.

Elçi Pavlus Efesliler'e yazdığı mektubunda, “Her bakımdan alçakgönüllü, yumuşak huylu, sabırlı olun. Birbirinize sevgiyle, hoşgörüyle davranın. Ruh'un birliğini esenlik bağıyla korumaya gayret edin” diyor.

Bu ayeti hayatıma uygulamak ve Tanrı'nın benden istediği şekilde nasıl ortak ebeveynlik yapacağımı öğrenmek için sürekli çalışıyorum: alçakgönüllülük, sabır ve sevgiyle. Karma ailemizdeki her ebeveyn, birlik ve esenliği korumak için çok çalışıyor. Birbirimize lütuf ve yumuşak huyluluk göstermek için her gün fedakarlık yapıp her birimizin iyi niyetli olduğuna güveniriz. İyi bir şekilde birlikte ebeveynlik yapmak zorlu bir iştir ama mümkündür.

Ebeveynlik durumumuz ne olursa olsun (bekar anne, evli çift veya karma aile), alçakgönüllülükle ebeveynlik yapmak için pek çok fırsat vardır. Çocuklarımıza ve çocuklarımızı büyütmemize yardım edenler de dahil olmak üzere herkese sevgi ve saygı göstermeye çağrıldık. Bu, çocuklarımıza başkalarını nasıl sevecekleri konusunda olumlu bir örnek oluşturmanın yanı sıra Tanrı'yı da onurlandırır.