Tanrım, Ya Ben?Örnek

Dualarım İşe Yarıyor mu?

Size bir şey sunulduğu halde hiç, "Ben bunun için oruç tutmadım!" diye yanıt verdiniz mi? Yemek yemeyi reddettiniz, dua ettiniz, ağladınız ve tüm bunlardan sonra sonuç ettiğiniz duanın tersi oldu. Böyle bir deneyim, bize dua etmeyi bırakıp başka şeylere güvenmemiz gerekip gerekmediğini sorgulamamıza veya yalnızca, imanımızı artırmayan "güvenli" dualar etmemize neden olabilir.

Gerçek şu ki, Tanrı'nın, kendisinden sadece güvenli veya basit olduğunu düşündüğümüz şeyleri isteyerek itibarını korumamıza ihtiyacı yoktur. Bu zihniyetle, Tanrı'nın imkansızı yapma ve O'nun görkemini ve gücünü bu dünyada gerçekten bilinir kılma yeteneğini sınırlıyoruz. Tanrı bana, ne kadar büyük veya küçük olursa olsun, ihtiyacım olan şeyler için dua ettiğimde, O'nun muktedir ve istekli bir Tanrı olduğu inancıma ağırlık verdiğimi gösterdi. Ayrıca O'na hak ettiği şükranı vermek için yüreğimi hazırlarım. Tanrı, kısa süre önce, dua ederken hayal kırıklığına uğrama korkusuna dikkat etmem konusunda da beni uyardı. Bunun dualarıma doğrudan bir engel olabileceğini gösterdi. Tanrı yanıtlayacak ve yanıt umduğum gibi olmasa bile, sözünde söylediği gibi O'nun yüceltileceğini biliyorum.

Her zaman duygularımızın bizi duada yönlendirmesine izin veremeyiz. Duygularımız otomatik olarak durumun "arkasında" olan herkesin yok olması için dua etmemize neden olabilir. Bununla birlikte, Tanrı'dan durumumuzla ilgili bilgi istediğimizde, bunun, düşmanın bir sonucu mu yoksa her şeyi bilen kudretli bir Baba'nın ilahi bir düzenlemesi mi olduğunu anlarız.

Örneğin, İsa Mesih Getsemani bahçesinde: Dua ederken Ferisilere veya Kendisine ihanetin "arkasında" görünen Yahuda'ya karşı dua etmiyordu. Acı çekerken bile duası Tanrı'nın isteğine odaklanmıştı.

Öyleyse soru şu olmalı: Dualarınız kimin İSTEĞİ için çalışıyor?