Tanrım, Ya Ben?Örnek

Beklerken

Beklerken Yüce Tanrı'nın çocuğu olarak her mevsimin sizin mevsiminiz olduğunu unutmayın. Sadece işler istediğimiz gibi gittiğinde bizim mevsimimiz olduğu fikri yanlış ve zehirlidir.

Davut koyun güttüğünde bu onun "mevsimi"ydi ve Yusuf işlemediği bir suçtan dolayı zindana atıldığında bu hâlâ Yusuf'un "mevsimi"ydi.

Beklerken fiziksel olarak gördüklerimiz Tanrı'ya olan imanımızı zorlayacaktır çünkü O'nun yapacağına inandığımız şeylere dair her zaman fiziksel kanıtlar olmayacaktır. Bu gibi anlarda, gözle görülene göre değil, imanla yaşadığımızı hatırlayın. Kararlarımızı mevcut durumun sınırlarına göre değil, Tanrı'ya olan iman temelinde veririz. Beklerken, irademizi—olayların nasıl olması gerektiğine dair zaman çizelgemizi—ve hatta hedeflerimizi Tanrı'ya nasıl teslim edeceğimizi öğreniriz. En güvenli yer O'nun elindedir, çünkü bugünü, yarını ve gelecek yılı aynı anda ancak O yaşayabilir.

Beklemek, neye ve kime tapındığımızı da ortaya koyar. Derinlere kök salmış korkuları ve hatta gizli kalmış kaygılı inançları belli eder. İsrailoğulları vaat edilen topraklara varmayı beklerken, anında tatmin olma peşinde koştular çünkü buna değer veriyorlardı. Beklemek ve yolculuğa katlanmak yerine köleliğe geri dönmek bile istediler, çünkü yüreklerinde başka tanrılara tapıyorlardı.

Beklemek asla boşa gitmez. Tanrı İsrailliler'den vaadini esirgemiyordu, onları hazırlıyordu. Durumunuzdan memnun olmadığınızı fark ettiğinizde, neye yönelirsiniz? Bu sorunun cevabı, yüreğiniz hakkında pek çok şeyi ortaya çıkarır.

Biz beklerken, Tanrı bizi ileride olacaklara hazırlar. Tanrı her gün konuşur ama geleceğe odaklanır ve bize yol göstereni ihmal edersek O'nu duymayız. Bu nedenle, zaman geçecek, fakat hizmet ettiğimizi iddia ettiğimiz İsa'dan herhangi bir talimat almadığımız için ilk günkü kadar usanmış ve bilgisiz olacağız.