Tanrım, Ya Ben?Örnek

Unutulmuş Hissetmek

Tanrı tarafından unutulmuş hissetmenin getirdiği acıya katlanmak son derece zordur. Geriye kalan imanınızı sürdürmeye çalışmaktan, imanınızı tamamen reddetme durumuna geçebilirsiniz, çünkü 'imanı korumaya' çalışmak, sahip olmadığınız her şeyin bir hatırlatıcısı haline gelir.

Tanrı tarafından unutulmuş gibi hissetsek bile O bizi unutabilir mi?

Yeşaya 49:15, "Ama RAB, "Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi?" diyor, "Rahminden çıkan çocuktan sevecenliği esirger mi? Kadın unutabilir, ama ben seni asla unutmam!'”

Dolayısıyla Tanrı'nın sizi unutması imkansızdır. Bu O'nun doğasında yoktur ve O'nun kişiliği bunu yapmasına izin vermeyecektir. O'nun sözüne, hislerinizin ötesinde güvenebilirsiniz, çünkü O, sözünü Kendi adından üstün tutan bir Tanrı'dır. Bu nedenle, zaman zaman Tanrı tarafından terk edilmiş gibi hissetsek de aslında asla terk edilmiş değiliz. Bununla birlikte, bu duygu göz ardı edilmemelidir. Bu terk edilmişlik duygusu, O'nun varlığını ve yaşamlarımız üzerindeki egemenliğini alışkın olmadığımız şekillerde deneyimlememiz için bir fırsattır.

Yeni ebeveynler olarak, kızımızı kendimizden daha çok sevsek de, onun hayata sınırlı bakış açısı ve algısı nedeniyle bizim tarafımızdan sevilmediğini hissedeceği zamanlar olacağını öğrendik. Bu yine de onu delicesine sevdiğimizin inkar edilemez gerçeğini değiştirmez. Aynı şekilde, Göklerdeki Babamız'ın da bizim için planları var ama bu planlar bize her zaman Tanrı'nın bizi sevdiğini "hissettirmez".

Bu da şu soruyu gündeme getiriyor: Tanrı'nın babalık niteliğini neden O'nun bizim veya başkaları için yaptığını fiziksel olarak gördüklerimize dayandırıyoruz? Bir saniyeliğine düşünün.

Tanrı'nın ne bu fiziksel dünyayla ne de bedenle sınırlı olmadığını unutuyor gibiyiz. Zamanın bile tek bir efendisi vardır ve O'nun adı Yehova, yani Göksel Babanız'dır.

İnsanların bir iş için, rol veya terfi için veya birlikte olup evlenmek için seçtikleri kişi siz olmasanız bile, yine de Tanrı'nın seçiminin siz olduğunuzu unutmayın. Öfkemizi Tanrı'dan çıkaramayız, çünkü Tanrı'ya gelince, önce O bizi sevdi ve seçti.

Samuel oğullarından birini kral olarak meshetmek için evine geldiğinde, Davut'un öz babası İşay onu seçmedi. İşay Davut'u dikkate bile almadı! Sanki Tanrı, İşay'ın çocukları arasından kimi kral olarak seçeceğini göstermesine izin vermiş gibiydi. Sonra Tanrı devreye girdi ve unutulanın kendisinin seçmiş olduğu kişi olduğunu kanıtladı.