100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Rab inanlılara kardeşlerini zorunlu olarak sevmelerini öğretir. Bu sevme eylemi dünyasal bir arkadaşlık, dostluk, şefkat değil, Rabbin sevgisidir. İnanlı olmayanın kötülüğünü ortaya çıkaran, inanlının doğru yaşamıdır. Bu durum kötülüğün doğruluktan nefret etmesine neden olur. Bu sebeple Rab, bu durum karşısında inanlının şaşırmamasını bildirir. Dünya insanlara nefretin pek de kötü bir şey olmadığını hatta bazen iyi bile olduğunu söyleyebilir. Lakin Rabbin gözünde nefret, adam öldürmek gibidir. Çünkü nefret eyleme geçmemiş olsa da düşüncede ve yürekte tohum ekilmiştir. Rab bir katilin kurtuluşa kavuşamayacağını söylemiyor, kardeşlerinden nefret edenin yüreğinde ve düşüncesinde gizli bir katil olduğunu, dolayısıyla kurtulmamış sayılacağını açıklıyor. İnanlının gerçekten ölümden yaşama geçmesi için gerekli olan eylem kardeşlerini sevmesidir. Aksi bir durum kişinin ruhsal olarak ölü olduğunun işaretidir. Bu sevginin en büyük örneği Mesih’in herkes için çarmıhta ödediği bedeldir. İnanlı eğer gerekirse diğer inanlılar için ölmeye hazır olmalıdır. Kardeşini ihtiyaç içinde görüp de gerekli yardımı yapmayan kişi inanlı sayılamaz.

İnanlı, yüreğinin kendisini suçlamasına izin vermemek için eylem ve içtenlikle harmanlanmamış sevgiyi yaşamalı ve birbirinizi sevin (Yuh.13:34) buyruğunu yerine getirmelidir. Ancak bu şekilde Rabden ne dilerse alabilir. İnanlı Rabbin buyruklarını yerine getirdiği için Rabde yaşar, Rab de onda yaşar. Bunu inanlıya verdiği Ruh sayesinde biliriz. Rabbin inanlıya verdiği Ruh sayesinde, inanlı Gerçeğin Ruhu’yla yalan ruhunu ayırt edebilir.

Sevgi, Kutsal Ruh’un ürünü (Gal.5:22-23) ve yeniden doğuşun delilidir (1Yuh.2:29,3:9-10,5:1). İnanlı sevgiyi geliştirmek zorundadır. Bu sebeple Rab inanlıları başkalarını sevmeye, ihtiyaç içindekilerin ihtiyaçlarını giderme arzusu ve en önemlisi de eylemi içerisinde olmaya teşvik eder. Rabbin öz niteliği sevgidir. Tamda bu sebeple biricik oğlunu -yani başka birinin kendisiyle sahip olamayacağı kadar yakın ilişkiye sahip oğlunu- vererek sevgisinin niteliğini kanıtladı. İnanlı, Rabbin karakterini paylaşır çünkü O’ndan doğmuştur. Rab insanı sevmiştir inanlı da O’nun sevgisini, merhametini ve iyiliğini tadan biri olarak neye mal olursa olsun başkalarına yardım etme yükümlülüğü içindedir. Rabbin amacı sevgisinin inanlılar aracılığıyla başkalarına akmasıdır. İnanlılar ancak birbirlerini severlerse Rab içlerinde yaşamış ve Rabbin sevgisi içlerinde mükemmelleşmiş olur. Rab, inanlının içinde mükemmelleşen sevgisi sayesinde kendisini dünyaya açıklamaktadır. (Yuh.13:35)

İçinde mükemmelleşen sevgi sayesinde inanlı yargı günü güvenle durabilir. Rabbin sevgisini bilen ve tadan inanlı artık mahvolma korkusu içinde değildir. Mükemmel sevgi korkuyu silmiştir. İnanlı, çarmıhta canını veren İsa Mesih için yaşamalı ve görmediği Rabbi sevdiğini dillendirirken gördüğü kardeşini sevmelidir. Aksi taktirde yalancıdır.                                                      Serhat Zengin

Bir kardeşinizi sevmekte zorlandığınız da bunu nasıl aştınız?

Rabbin inanlılar arasındaki sevgiyle kendisini dünyaya açıklama işine (Yuh.13:35) ortak olacağın gerçeği bu zorluğu aşmanda nasıl yardımcı olur?