100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Mezmur 103, Davut’un Tanrı’ya övgü ilahisidir. Mezmur yazarı ilahisine canına seslenerek başlar. Tanrı’yı sadece ağzıyla değil, bütün yüreğiyle, bütün varlığıyla övmek ister. Övgü nedeni Tanrı’nın yaşamında gerçekleştirdiği iyiliklerdir. Davut insanın doğal yapısının, iyilikleri unutmaya meyilli olduğunu hatırlar. Gerçekten de öyle değil midir? Tanrı’nın iyiliklerini hakkımız gibi kabul ettiğimiz zamanlar az değildir.

Yazar övgü çağrısının hemen ardından Tanrı’nın iyiliklerini sıralamaya başlar. Çünkü övgülerinin nedeni Tanrı’nın iyilikleridir. Bütün suçlarını bağışlayan Tanrı’dır. Günahı Davut’u kana boyamışken, Tanrı’nın sonsuz lütfuyla kardan beyaz olmuştur. Yüce lütfuyla Davut’un suçlarını bağışlayan Tanrı, bugün İsa Mesih aracılığıyla lütfunu yaşamlarımıza dökmüştür. Aklanmamızı sağlayan Tanrı’nın iyiliğidir. 

Tanrı’nın iyiliği hastalıkların üzerinde de etkindir. Tanrı Yahve Rafa’dır. Gerçek şifa RAB’den gelir. Tanrı her türlü hastalığı iyileştirebilir. Sadece bedensel değil, duygularımızı ve düşüncelerimizi de iyileştirir. Şifa Tanrı’nın iyiliğinin bir parçasıdır. Ama bu her hastalığı iyileştirecek anlamına gelmez. Her durumda Tanrı’nın yaşamlarımızdaki iyiliğine ve planlarına güvenmemiz gerekir.

Canımız günahlarımızdan dolayı ölüm çukuruna atılmayı hak etmişken, Davut’u ve bizi oradan kurtaran Tanrı’nın kendisidir. Üstelik bize sevgi ve sevecenlik tacını giydirmiştir. Sonsuz bir sevgiyle seviliyoruz ve Tanrı’nın sevecenliğiyle kucaklanıyoruz. O’nun sevgisi iyiliğinin kaynağıdır.

Tanrı’nın iyiliği bir dönem için değildir, yaşam boyunca her gün bizi doyurur. Tanrı’nın iyiliğine kavuşanların gençlikleri kartalınki gibi tazelenir. RAB’be umut bağlayanlar kartallar gibi kanat açıp yükselirler, zayıf düşmezler ve yorulmazlar (Yşa.40:31). Tanrı’da kalan ve O’nun iyiliklerine doyan kişi sürekli yenilenecektir. 

Davut mezmurunda Tanrı’nın iyiliğine övgüler yükselttikten sonra O’nun merhametini övmeye başlar. Tanrı, halkına suçlarına rağmen merhamet göstermiştir. Çünkü O karakterine aykırı davranamaz. O, sevecen, lütfeden, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin bir Tanrı’dır. Bu nedenle günahlarımıza göre davranmaz ve suçlarımızın karşılığını vermez. O’nun sevgisi gökler yeryüzünden ne kadar uzaksa o kadar büyüktür. O’nun sevgisi aklımızın kavrayamayacağı büyüklükte bir sevgidir. Hiçbir şey Tanrı’nın bize olan sevgisini azaltamaz.

RAB zayıflıklarımız bilir. Bir baba nasıl küçük çocuğu kendisini aşan yüklerle mücadele ederken ona acır ve sevecenlikle yaklaşırsa, RAB’de bize zayıflıklarımızda böyle davranır. İnsanın ömrü kısadır ama Rab’bin sevgisi bir ömür için değildir. Kendisinden korkanları sonsuza dek sever. Antlaşmasına uyanların binlerce kuşağına adaletini gösterir (Çık.20:6). RAB Kral’dır. Tahtı göklerdedir, yetkisi tüm evrenin üzerindedir. O’nun varlığı ve karakteri övgü sebebidir. Bu nedenle gökteki ve yerdeki varlıklar tarafından övülmelidir. Övülmeye layık olan tek tanrı RAB’dir! Övgü, Tanrı’yla olan ilişkimizin ve O’na tapınışımızın bir parçasıdır, günlük yaşamımızın içinde olmalıdır.                                                                         Şafak Deveci

Övgü sizin gündelik yaşantınızın içinde ne kadar yer kaplıyor? Övgülerimizin Tanrı’yı hoşnut ettiğini biliriz. 

Peki, Tanrı’yı övmek sizi nasıl değiştiriyor?