Hiç KaygılanmayınÖrnek

"Hiç kaygılanmayan" bir Hıristiyan olduğunuz için kendinizi hiç suçlu hissediyor musunuz? Kaygı yaşamak, onu hissetmemeniz gerektiğini düşündüğünüz için size daha fazla kaygı veriyor mu? Lori, her şeyi değiştiren bir şeyi keşfedene kadar aynı gemideydi.

Evliliğim darmadağın olmuştu. İkisi genç (Rab, bana yardım et!) üç çocuğu kendi başıma yetiştirmenin tüm sorumluluğunu üstleniyordum. Çalışmak, yemek pişirmek, temizlik, sırayla araba kullanma, tamir etmek, para sağlamak, desteklemek, sevmek, tedarik etmek—hepsi benim üzerimdeydi. Kaygım tavan yaptı ve bu konuda ne yapacağımı bilmiyordum.

Aklıma gelen her şeyi deniyordum: danışmanlık, meditasyon, ilaç tedavisi, müzik, egzersiz, Kutsal Yazıları okumak, adını siz koyun! Hiçbir şey onu uzaklaştırmıyordu. Beni yanlış anlamayın, bu tür şeyleri yapmak kesinlikle yardımcı oluyordu. Kendimi yeniden Mesih'e odaklamak için ihtiyacım olan araçları kullanmayı öğrendim. Ama hala mücadele ediyordum. Geriye dönüp baktığımda, denemediğimi fark ettiğim tek şey "denememek" idi.

Kutsal Yazıları araştırırsanız, kaygıyla ilgili bir sürü ayet bulursunuz. Biliyorum, çünkü onu sonsuza dek yenmeme yardımcı olacak sihirli bir formül arıyordum. Araştırmamda beklenmedik bir şey buldum. Onu görmek için dikkat etmelisiniz, ancak bu ayetlerde Babamız'dan hiçbir şey yapmamamız için üstü kapalı talimatlar var. Evet, cidden—hiçbir şey.

Matta 11:28'de İsa, "Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar! Bana gelin, ben size rahat veririm" der. Burada işi O yapıyor, biz değil. Biz sadece O'na gelmeliyiz.

Yuhanna 14:27'de, "Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum …”Bir tema hissediyor musunuz? Bize esenlik veriyor. Bize rahat veriyor. Biz hiçbir şey yapmıyoruz.

Yine Matta 6:25-34'te, bu ünlü pasaj bize kaygılanmamamızı söylüyor, çünkü Tanrı "kır otunu bile giydiriyor" öyleyse bizimle ilgileneceği çok daha kesin değil mi? Bize, “öncelikle O'nun egemenliğinin … ardından gidin, o zaman size bütün bunlar da verilecektir” deniliyor. Doğru—anladınız mı? Verilecek!

Tanrı veren biridir. O'nun cevapları var ve bizi koruyor. Bazı şeyleri kendimiz yapamayız, ama onu tam olarak öyle tasarladı. O'na ihtiyacımız olması için.

Kaygılandığım tüm şeyler öyle ya da böyle halledildi. Ancak derin bir nefes alıp rahatlayıncaya, gerçekten İsa'ya gelip sessizliğe bürünene, tüm ayrıntıları bırakıp Tanrı'ya, O'na tamamen güvendiğimi söyleyene—ve sonra hiçbir şey yapmamayı öğreninceye— kadar esenlik bulamadım. Sonuçta, dualarım daha az kendi durumumla ve daha çok O'na güvenimle ilgili oldu.

Aynısını yapmanız gerekiyorsa, sizi kesinlikle O'nda rahat bulmaya teşvik ediyorum. O'na güvenebilirsiniz. İşte, tekrar kaygıdan bunaldığımı hissettiğimde ettiğim dua:

Sevgili Rab,

Bugün yardım istemek için Sana geliyorum. Sen benim her şeyimsin. Rab, rahata ihtiyacım var. Kaygımı Sana veriyorum. Onu al, Rab. Senin esenliğini, sevgini ve anlayışını kabul ediyorum. Kendime değil Sana dönmeme yardım et. Yapmayı bırakıp güvenmeye başlamama yardım et. Senin yanıtlarını beklememe yardım et, çünkü iyi olduklarını biliyorum. Bana bilgelik, umut ve esenlik ver. Sabrın ve lütfun için teşekkürler, Rab. Seni seviyorum ve Senin beni hayal edebileceğimden çok daha fazla sevdiğini biliyorum.

Amen.

-Lori