กำลังสำหรับเดินทางต่อ

วันที่ 2 | พระธรรมประจำวัน

ดูเถิด มีทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาถูกต้องท่าน และพูดกับท่านว่า “ลุกขึ้นรับประทานสิ” – 1 พงศ์กษัตริย์ 19:5

ฤดูร้อนวันหนึ่ง ฉันต้องทำงานที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ เมื่อกำหนดส่งงานเขียนชิ้นสำคัญกำลังใกล้เข้ามาทุกที ฉันพยายามวันแล้ววันเล่าที่จะเค้นตัวหนังสือออกมา ฉันรู้สึกเหนื่อย ท้อแท้และอยากยอมแพ้ เพื่อนที่ฉลาดคนหนึ่งถามฉันว่า “ครั้งสุดท้ายที่คุณรู้สึกสดชื่นคือเมื่อไหร่ คุณอาจต้องพักและหาอะไรอร่อยๆ ทานบ้าง”

ฉันรู้ทันทีว่าเธอพูดถูก คำแนะนำของเธอทำให้ฉันคิดถึงเอลียาห์และข่าวที่น่ากลัวซึ่งรับจากเยเซเบล (1 พกษ.19:2) แม้งานเขียนของฉันจะเทียบไม่ได้กับประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ของผู้เผยพระวจนะ หลังเอลียาห์เอาชนะผู้เผยพระวจนะเท็จบนภูเขาคารเมล เยเซเบลก็ส่งสารมาว่านางจะไล่ล่าและฆ่าท่าน เอลียาห์สิ้นหวังและรอความตาย จากนั้นท่านหลับสนิทและมีทูตสวรรค์มาเยี่ยมพร้อมนำอาหารมาให้ถึงสองครั้ง หลังจากที่พระเจ้าทรงฟื้นฟูกำลังกายของท่าน ท่านก็มีกำลังเดินทางต่อไปได้

เมื่อ “ทางเดินนั้นเกินกำลัง” ของเรา (ข้อ 7) เราอาจต้องหยุดพักและเพลิดเพลินกับอาหารที่อร่อยและมีประโยชน์ต่อสุขภาพ เมื่อเราหมดแรงหรือหิว เราจะยอมแพ้ต่อความผิดหวังหรือความกลัวได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่อพระเจ้าทรงตอบสนองความต้องการทางร่างกายของเราผ่านทางทรัพยากรของพระองค์ในโลกที่แตกสลายนี้ เราก็สามารถก้าวต่อไปในการรับใช้พระองค์

คำถามเพื่อการใคร่ครวญ

1. เมื่อมองย้อนกลับไป มีช่วงเวลาใดที่คุณต้องก้าวให้ช้าลงและรับการฟื้นฟู ก่อนที่จะเดินหน้าต่อไป

2. คุณจะเห็นสัญญาณของการหมดไฟในการรับใช้ได้อย่างไร

อธิษฐานด้วยกัน

พระเจ้าทรงสร้างเราในฐานะประชากรของพระองค์ ขอบพระคุณสำหรับข้อจำกัดของเราซึ่งเตือนให้เรารู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า โปรดช่วยเราให้รับใช้พระองค์ด้วยความสุขและความชื่นชมยินดี…อาเมน