การเดินทางที่เบาสบายตัวอย่าง

ปล่อยวางทรัพย์สมบัติ

ในจุดหนึ่งของชีวิต ฉันรักทรัพย์สมบัติอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสื้อผ้า ฉันมีกองเสื้อผ้าและรองเท้าจากการลดราคา ฉันตั้งหน้ารอคอยการซื้อครั้งต่อไป โหยหาอยากได้สิ่งที่คนอื่นใส่กัน จนวันหนึ่ง ฉันก็พบว่าสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้กองพะเนินสูงจนเบียดบังเวลาของการนมัสการพระเจ้าของฉัน 

โรม 12:1 ฉบับแปลหนึ่งกล่าวว่า “ให้ใช้ชีวิตประจำวันของคุณ ชีวิตที่เป็นปกติธรรมดา—การนอนหลับ การกิน การไปทำงาน และการใช้ชีวิตทั่วไป—มอบถวายเป็นเครื่องบูชาให้กับพระเจ้า”

ดังนั้น ฉันเริ่มการทดลองอย่างหนึ่ง: ฉันเลิกซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าเป็นเวลาหนึ่งปี! 

พระเยซูตรัสกับเราบ่อย ๆ เรื่องการจัดการกับทรัพย์สมบัติ ในพระธรรมลูกา 12 พระองค์ตรัสแบบข้างตรงไปตรงมา

… “ระวังให้ดี จงหลีกเลี่ยงจากความโลภทุกอย่าง เพราะว่าชีวิตของคนไม่ได้อยู่ที่การมีของฟุ่มเฟือย” ลูกา 12:15

ฉันได้เรียนรู้อะไรมากกมายในหนึ่งปี ฉับพบว่าทรัพย์สมบัติเหล่านั้นไม่ใช้แค่เป็นภาระหนักสำหรับฉัน การที่ฉันทำงานพันธกิจระหว่างประเทศ Tearfund ทำให้ฉันรู้ว่ากระบวนการผลิตสินค้า โดยเฉพาะสินค้าลดราคาได้สร้างภาระปัญหาให้กับประเทศอื่นในโลกอย่างไร และฉันได้รับรู้ว่าพี่น้องร่วมโลกของฉันต้องทำงานหนักเพียงใดเพื่อค่าแรงอันน้อยนิด การใช้จ่ายฟุ่มเฟือยของฉันดูจะเกินเลยไปมาก

เมื่อความต้องการในทรัพย์สินของฉันเริ่มลดลง ความปรารถนาในพระเจ้าของฉันก็เพิ่มมากขึ้น ฉันคิดว่าฉันกำลังใช้ชีวิตด้วยการอด แต่กลับกลายเป็นว่าฉันกลับได้มากขึ้นจากพระเจ้า ไม่ใช่ “มาก” ในแบบที่กองสะสม แต่มากแบบที่ปลดปล่อยให้คุณเป็นไท 

ฉันขออนุญาตหนุนใจคุณด้วยถ้อยคำจากอัครราชทูตเปาโลได้ไหม? แม้ว่ากระแสของสังคมจะกดดันให้คุณเสพอย่างไม่จบสิ้น—ความเป็นไทคือเหตุผลที่พระเยซูทรงปลดปล่อยเรา ดังนั้น จงยืนหยัด อย่าปล่อยให้คุณถูกทับถมด้วยกองทรัพย์สินอีกเลย 

ทุกวันนี้ ฉันกลับมาซื้อเสื้อผ้าอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ด้วยความสมดุล ด้วยความขอบพระคุณ ฉันใส่ใจในความสวยงามและคุณภาพมากยิ่งขึ้น ฉันสิ้นเปลืองน้อยลง และฉันพยายามให้เกียรติผู้คนที่ผลิตสินค้าผ่านการเลือกซื้อของฉัน ตู้เสื้อผ้าของฉันว่างขึ้นแต่ชีวิตของฉันกลับเติมเต็ม กระนั้น สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับการปล่อยวางทรัพย์สินคือการที่ฉันมีเวลาที่จะนมัสการพระผู้สร้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 

ซาราห์ ถูกปลดปล่อยจากทรัพย์สมบัติ

อธิษฐาน: องค์พระผู้เป็นเจ้า ลูกได้ปล่อยให้ทรัพย์สมบัติมาขวางทางไม่ให้ลูกรักพระองค์และเพื่อนบ้านหรือไม่?