โยบ 6:1-16
โยบ 6:1-16 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
แล้วโยบก็ตอบว่า “ข้าอยากจะเอาความทุกข์ใจของข้า ไปชั่งเสียเหลือเกิน และเอาความทุกข์ยากทั้งหลายของข้านี้ ไปกองรวมกันบนตาชั่ง มันคงหนักกว่าทรายในทะเล ข้าถึงพูดโพล่งออกไปโดยไม่ทันยั้งคิด เพราะพวกลูกธนูของพระองค์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นได้ปักอยู่ในตัวข้า และวิญญาณของข้าดื่มพิษของลูกธนูเหล่านั้น เรื่องน่ากลัวทั้งหลายจากพระเจ้าจัดขบวนทัพเข้าต่อสู้กับข้า ลาป่าจะร้องบ่นเมื่อมีหญ้ากินหรือ วัวผู้จะร้องบ่นเมื่อมีอาหารกินหรือ คนกินอาหารที่จืดชืดจะไม่ใส่เกลือหรือ ไข่ขาวมีรสชาติหรือ อาหารพวกนั้นข้าแตะไม่ลงหรอก เพราะมันเหมือนของเน่าบูดสำหรับข้า ข้าหวังเหลือเกินว่าจะได้ในสิ่งที่ข้าขอ ข้าหวังเหลือเกินว่าพระเจ้าจะให้ในสิ่งที่ข้าหวังไว้ ข้าหวังเหลือเกินว่าพระเจ้าจะยอมบดขยี้ข้า ข้าหวังเหลือเกินว่าพระองค์จะปล่อยมือและตัดข้าออกไป แต่สิ่งที่จะปลอบใจข้าได้คือ ถึงข้าจะดิ้นรนอยู่ในความเจ็บปวดแสนสาหัส อย่างน้อยข้าก็ได้เปิดโปงเรื่องที่พระองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้ตัดสินใจทรมานข้า ข้ายังมีเรี่ยวแรงอะไรเหลืออยู่อีก ที่จะรอคอยต่อไป ข้ายังมีอนาคตอะไรเหลืออยู่อีก ที่จะอดทนคอยต่อไป ข้าแข็งแรงเหมือนหินหรือ เนื้อหนังของข้าทำจากทองสัมฤทธิ์หรือยังไง อันที่จริงข้าหมดแรงที่จะช่วยเหลือตัวเองแล้ว และหนทางที่จะสำเร็จนั้นถูกยึดไปจากข้าแล้ว คนที่ไม่จงรักภักดีต่อเพื่อน คนผู้นั้นก็ทอดทิ้งความยำเกรงต่อพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์ เพื่อนๆของข้านั้นพึ่งไม่ได้ เหมือนลำธารที่เดี๋ยวก็มีน้ำล้นเดี๋ยวก็แห้งขอด เหมือนลำธารที่ดำคลักเมื่อน้ำแข็งละลาย และไหลเชี่ยวตอนหิมะละลาย
โยบ 6:1-16 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
แล้วโยบตอบว่า “โอ ข้าอยากให้ชั่งดูความทุกข์ใจของข้า และเอาภัยพิบัติของข้าใส่ในตราชูด้วย ก็จะหนักกว่าทรายในทะเล เพราะเหตุนี้ ข้าจึงพูดไม่ยั้งคิด เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้า จิตวิญญาณข้าดื่มพิษของมัน บรรดาสิ่งน่ากลัวจากพระเจ้าเรียงแถวเข้าหาข้า ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ? วัวผู้ร้องเมื่อมันมีฟางหรือ? จะกินของจืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ? หรือไข่ขาวจะมีรสชาติอะไร? ข้าไม่ยอมแตะต้องของเหล่านั้น มันเป็นเหมือนอาหารที่ข้ารังเกียจ “โอ ข้าอยากจะได้ตามที่ทูลขอ ขอพระเจ้าประทานตามที่ข้าปรารถนา คือพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้า คือพระองค์จะเหยียดพระหัตถ์และตัดข้าออกเสีย นี่จะเป็นการปลอบโยนใจข้า ข้าจะเต้นโลด แม้เจ็บปวดแสนสาหัส เพราะข้ามิได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์บริสุทธิ์นั้น ข้ามีกำลังอะไรที่ข้าจะคอย? และอะไรเป็นปลายทางของข้าที่ข้าจะต้องอดทน? กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ? เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ? ที่จริงข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าเลย สติปัญญาก็พรากไปจากข้า “ผู้ใดหน่วงเหนี่ยวความเมตตาไว้จากเพื่อน ก็ทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ พี่น้องของข้าก็เชื่อถือไม่ได้อย่างห้วย อย่างลำห้วยที่น้ำไหลล้น ซึ่งมืดทึบไปด้วยน้ำแข็ง และหิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น
โยบ 6:1-16 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
แล้วโยบตอบว่า “โอ ข้าอยากให้ชั่งดูความเศร้าโศกของข้า และเอาความลำบากยากเย็นของข้าใส่ไว้ในตราชู บัดนี้ก็จะหนักกว่าทรายในทะเล เพราะเหตุนี้คำพูดของข้าก็จะถูกกลืนไปหมด เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้า จิตใจของข้าดื่มพิษของมัน ความน่าหวาดเสียวจากพระเจ้าขยายแนวเข้าใส่ข้า ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ วัวผู้ร้องบนกองหญ้าของมันหรือ จะรับประทานสิ่งที่จืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ หรือไข่ขาวมีรสอะไรบ้าง สิ่งที่จิตใจของข้าไม่ยอมแตะต้องนั้น กลับเป็นอาหารระทมทุกข์ของข้า โอ ข้าอยากจะได้สมดังที่ทูลขอ และขอพระเจ้าทรงประทานตามความปรารถนาของข้า ว่าพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้าว่า พระองค์จะใช้พระหัตถ์ของพระองค์อย่างเต็มที่ และตัดข้าออกเสีย นี่จะเป็นการปลอบโยนใจของข้า ข้าจะเสริมกำลังในความทุกข์ ขออย่าให้พระองค์แสดงพระเมตตา เพราะข้ามิได้ปกปิดพระวจนะขององค์ผู้บริสุทธิ์นั้น ข้ามีกำลังอะไร ที่ข้าจะมีความหวัง และอะไรเป็นอวสานของข้า ที่ข้าจะต่อชีวิตของข้า กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ ข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าหรือ ข้าจนปัญญาเสียแล้วหรือ บุคคลผู้ใดสิ้นความหวังก็ควรได้รับความกรุณาจากเพื่อน แต่เขาทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ พี่น้องของข้าทรยศอย่างลำธาร อย่างลำธารที่น้ำไหลล้น ซึ่งดำไปเหตุด้วยน้ำแข็ง และที่หิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น
โยบ 6:1-16 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
แล้วโยบตอบว่า <<โอ ข้าอยากให้ชั่งดูความร้อนใจของข้า และเอาความลำบากยากเย็นของข้าใส่ไว้ในตราชู ก็จะหนักกว่าทรายในทะเล เพราะเหตุนี้คำพูดของข้าก็หุนหัน เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้า จิตใจของข้าดื่มพิษของมัน ความน่าหวาดเสียวจากพระเจ้าขยายแนวเข้าใส่ข้า ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ วัวผู้ร้องบนกองหญ้าของมันหรือ จะรับประทานสิ่งที่จืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ หรือมะเขือมอญมีรสอะไรบ้าง สิ่งที่จิตใจของข้าไม่ยอมแตะต้องนั้น กลับเป็นอาหารที่เบื่อหน่ายของข้า <<โอ ข้าอยากจะได้สมดังที่ทูลขอ และขอพระเจ้าทรงประทานตามความปรารถนาของข้า ว่าพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้า ว่าพระองค์จะใช้พระหัตถ์ของพระองค์อย่างเต็มที่ และตัดข้าออกเสีย นี่จะเป็นการปลอบโยนใจของข้า ข้าคงเต้นโลดแม้ในความเจ็บปวดจะขาดใจ เพราะข้ามิได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์ผู้บริสุทธิ์นั้น ข้ามีกำลังอะไร ที่ข้าจะคอย และอะไรเป็นอวสานของข้าที่ข้าจะต้องอดทน กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ ที่จริงข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าเลย ข้าจนปัญญาเสียแล้ว <<บุคคลผู้ใด หน่วงเหนี่ยวความกรุณาไว้จากเพื่อน ก็ทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ พี่น้องของข้าทรยศอย่างห้วย อย่างห้วยที่น้ำไหลล้น ซึ่งดำไปเหตุด้วยน้ำแข็ง และที่หิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น
โยบ 6:1-16 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
แล้วโยบตอบว่า “อยากให้ชั่งดูความทุกข์ร้อนของข้า และเอาความลำเค็ญทั้งหมดของข้าขึ้นตราชู! แน่นอนว่ามันจะหนักยิ่งกว่าเม็ดทรายในทะเล ไม่น่าแปลกใจเลยที่ข้าได้พูดอย่างวู่วาม ลูกศรขององค์ทรงฤทธิ์ฝังอยู่ในข้า ยาพิษที่อาบไว้ซึมซาบวิญญาณของข้า ความหวาดหวั่นที่พระเจ้าส่งมาประดังเข้าใส่ข้า มีหรือที่ลาป่าจะร้องเมื่อมีหญ้า? มีหรือที่วัวจะส่งเสียงเมื่อมีอาหารกิน? จะกินอาหารที่จืดชืดโดยไม่เหยาะเกลือได้หรือ? ไข่ขาวดิบๆ จะมีรสชาติอะไร? ข้าไม่ยอมแตะต้องอาหารแบบนั้นหรอก เพราะทำให้ข้าเอือม “โอ ขอให้ข้าได้ตามที่ทูลขอเถิด ขอพระเจ้าโปรดประทานตามที่ข้าหวังไว้ คือขอให้พระเจ้าทรงขยี้ข้า ขอทรงคลายพระหัตถ์ที่กำข้าไว้ แล้วปล่อยให้ข้าถูกตัดขาดไป! อย่างน้อยข้าก็ยังมีข้อปลอบใจ และยินดีขณะเจ็บปวดแสนสาหัส ว่าข้าไม่ได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์บริสุทธิ์ “ข้าเอากำลังจากไหนหนอจึงยังมีความหวังอยู่? ข้ามีความคาดหมายอะไรหนอถึงทนอยู่ได้? กำลังของข้าแข็งแกร่งดั่งหินผาหรือ? เนื้อของข้าเป็นทองสัมฤทธิ์หรือ? ข้ายังมีกำลังจะช่วยเหลือตัวเองได้หรือ ในเมื่อความสำเร็จมลายไปจากข้าแล้ว? “ถึงแม้ว่าคนสิ้นหวังจะหมดความยำเกรงองค์ทรงฤทธิ์ แต่เขายังสมควรจะได้รับความเห็นอกเห็นใจจากเพื่อนฝูง แต่ข้าพึ่งพวกท่านที่เป็นเสมือนพี่น้องของข้าไม่ได้เลย เหมือนสายน้ำที่ไหลๆ หยุดๆ เหมือนลำธารที่ไหลล้น ซึ่งขุ่นดำและเอ่อล้น เพราะน้ำแข็งและหิมะละลาย
โยบ 6:1-16 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
โยบตอบว่า “โอ หากว่าได้ชั่งความเจ็บปวดรวดร้าวของฉัน และแขวนความวิบัติของฉันทั้งหมดไว้บนตราชู แล้วมันก็จะหนักกว่าทรายในทะเล ฉะนั้น ฉันจึงไม่ได้ยับยั้งคำพูด เพราะลูกศรขององค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพอยู่ในตัวฉัน จิตวิญญาณของฉันดื่มพิษลูกศร ความน่ากลัวจากพระเจ้าเรียงแถวเข้าต่อต้านฉัน เมื่อลาป่ามีหญ้ากิน หรือโคมีฟางกิน แล้วมันจะส่งเสียงร้องไหม สิ่งที่ไม่มีรสชาติจะกินลงหรือ ถ้าไม่ใส่เกลือ หรือไข่ขาวจะมีรสชาติอะไร ฉันไม่อยากลิ้มรสของเหล่านั้น มันทำให้ฉันสะอิดสะเอียน ฉันอยากได้รับสิ่งที่ฉันขอ และพระเจ้าจะให้ฉันสมหวัง ให้พระเจ้าปราบฉันเพื่อความพอใจของพระองค์ พระองค์จะปล่อยมือของพระองค์ และฆ่าฉันเสีย นี่แหละจะทำให้ฉันสบายใจ ฉันยังจะยินดีในความเจ็บปวดอันสุดจะทน เพราะฉันไม่ได้ปฏิเสธคำกล่าวขององค์ผู้บริสุทธิ์ พละกำลังของฉันเป็นเช่นไร ที่ทำให้ฉันควรจะทนรอต่อไปอีก และจุดจบของฉันเป็นเช่นไรที่ทำให้ฉันควรจะอดทน พละกำลังของฉันเป็นพลังดั่งหิน หรือกายของฉันเป็นทองสัมฤทธิ์อย่างนั้นหรือ ฉันจะช่วยตัวเองได้หรือ ในเมื่อฉันหมดสิ้นทุกสิ่งแล้ว ผู้ที่ไร้ความกรุณาต่อเพื่อนของเขา หามีความเกรงกลัวต่อองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพไม่ เพื่อนๆ ของฉันเป็นเหมือนกระแสน้ำที่พึ่งพาไม่ได้ เหมือนกระแสลำธารที่พัดผ่านไป ซึ่งดำมืดเพราะน้ำแข็งปกคลุม และหิมะก็ซ่อนตัวเองไว้