สุภาษิต 8:1-13

สุภาษิต 8:1-13 NTV

สติ​ปัญญา​ไม่​เรียก​หา​หรือ และ​การ​หยั่งรู้​ไม่​เปล่ง​เสียง​ของ​เธอ​หรอก​หรือ เธอ​ยืน​อยู่​บน​ยอด​สูง​ข้าง​ทาง ตรง​ทาง​ที่​บรรจบ​กัน และ​เธอ​ตะโกน​อยู่​ที่​ข้าง​ประตู ทาง​ที่​เปิด​เข้า​สู่​ตัว​เมือง ณ ที่​ประตู​ทาง​เข้า “บรรดา​ผู้​ชาย​เอ๋ย เรา​เรียก​หา​เจ้า​ทุก​คน และ​ส่งเสียง​ของ​เรา​ถึง​บรรดา​มนุษยชาติ​ทั้ง​ปวง พวก​คน​เขลา​เอ๋ย จง​หยั่งรู้​ความ​ฉลาด​รอบคอบ และ​คน​โง่​เอ๋ย​จง​หยั่งรู้​จิต​ใจ จง​ฟัง​เถิด เพราะ​ว่า​เรา​พูด​ถึง​สิ่ง​ประเสริฐ ริม​ฝีปาก​ของ​เรา​เปิด​เพื่อ​พูด​ถึง​สิ่ง​ที่​ถูกต้อง ด้วย​ว่า ปาก​ของ​เรา​พูด​ความ​จริง ปาก​ของ​เรา​รังเกียจ​สิ่ง​ชั่วร้าย ทุก​คำ​พูด​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​เรา​ล้วน​เป็น​ความ​ชอบธรรม ปราศจาก​การ​หลอก​ลวง​และ​บิดเบือน​ใน​คำ​พูด เป็น​คำ​พูด​ที่​ตรง​สำหรับ​ผู้​หยั่งรู้ และ​ถูกต้อง​สำหรับ​บรรดา​ผู้​มี​ความรู้ จง​รับ​คำ​สั่งสอน​ของ​เรา​แทน​การ​รับ​เงิน​เถิด และ​เลือก​เอา​ความรู้​มาก​กว่า​ทองคำ​เนื้อ​ดี ด้วย​ว่า​สติ​ปัญญา​ดี​กว่า​เพชร​นิล​จินดา และ​ไม่​มี​สิ่ง​อัน​น่า​พึง​ปรารถนา​ใดๆ จะ​เปรียบ​เทียบ​กับ​เธอ​ได้ เรา​คือ​สติ​ปัญญา เรา​อยู่​ใน​ความ​ฉลาด​รอบคอบ และ​เรา​พบ​กับ​ความรู้​และ​ปฏิภาณ ความ​เกรง​กลัว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​คือ​การ​เกลียด​ชัง​ความ​ชั่วช้า เรา​เกลียด​ชัง​ความ​หยิ่ง​ยโส ความ​หยิ่ง​ผยอง การ​กระทำ​อัน​ชั่วร้าย และ​พูดจา​บิดเบือน