อิสยาห์ 17:1-14

อิสยาห์ 17:1-14 NTV

คำ​พยากรณ์​เกี่ยว​กับ​เมือง​ดามัสกัส “ดู​เถิด ดามัสกัส​จะ​ไม่​เป็น​เมือง​อีก​ต่อ​ไป และ​จะ​กลาย​เป็น​กอง​ซาก​ปรักหัก​พัง เมือง​ต่างๆ ใน​อาโรเออร์​ถูก​ทิ้ง​เป็น​ที่​ร้าง และ​จะ​เป็น​ที่​สำหรับ​ฝูง​สัตว์ ซึ่ง​จะ​นอน​ลง​ที่​นั่น​อย่าง​ไม่​กลัว​ผู้​ใด เมือง​ที่​มี​การ​คุ้มกัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง​ของ​เอฟราอิม​จะ​ถูก​ทำลาย อาณาจักร​ใน​ดามัสกัส​ก็​เช่น​กัน และ​คน​ของ​อารัม​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​เหลือ​อยู่ จะ​เป็น​เหมือน​บารมี​ของ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ประกาศ​ดังนั้น “และ​ใน​เวลา​นั้น สง่า​ราศี​ของ​ยาโคบ​จะ​จาง​ลง และ​ร่าง​ที่​สมบูรณ์​จะ​ซูบ​ผอม และ​จะ​เป็น​เช่น​เดียว​กับ​ผู้​เกี่ยว​ข้าว เก็บ​เกี่ยว​ต้น​ข้าว​ที่​ตั้ง​ตรง แขน​ของ​เขา​โอบ​เก็บ​ฟ่อน​ข้าว และ​เป็น​เช่น​เดียว​กับ​การ​เก็บ​ข้าว ที่​ตก​ใน​นา​ที่​หุบเขา​เรฟาอิม ผล​ที่​ตก​หล่น​ให้​เก็บ​ได้ ก็​จะ​เป็น​เช่น​เดียว​กับ​การ​ตี​ต้น​มะกอก​คือ มะกอก​สอง​หรือ​สาม​ลูก​เหลือ​ติด​อยู่​บน​กิ่ง​ที่​สูง​สุด สี่​หรือ​ห้า​ลูก​ติด​อยู่​ตาม​กิ่ง​ของ​ต้น​ไม้” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​ประกาศ​ดังนั้น ใน​เวลา​นั้น มนุษย์​จะ​วางใจ​ใน​องค์​ผู้​สร้าง และ​จะ​มอง​ดู​องค์​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล เขา​จะ​ไม่​วางใจ​ใน​แท่น​บูชา ซึ่ง​เป็น​ผลงาน​จาก​ฝีมือ​ของ​เขา และ​เขา​จะ​ไม่​มอง​ดู​สิ่ง​ที่​ทำ​ขึ้น​ด้วย​นิ้ว​มือ​ของ​ตน​เอง ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ปวง​เทวรูป​อาเชราห์​หรือ​แท่น​เผา​เครื่อง​หอม ใน​เวลา​นั้น เมือง​ที่​มี​การ​คุ้มกัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง​จะ​เป็น​เหมือน​สถาน​ที่​ร้าง​ใน​ป่า​สูง​และ​บน​ยอด​เขา ซึ่ง​พวก​เขา​ทิ้ง​ร้าง​ไว้​ก็​เพราะ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล ทุก​แห่ง​จะ​เป็น​ที่​รกร้าง เพราะ​ท่าน​ได้​ลืม​พระ​เจ้า​แห่ง​ความ​รอด​พ้น และ​ไม่​ได้​จดจำ​ศิลา​อัน​เป็น​ที่​พึ่งพิง​ของ​ท่าน ฉะนั้น ถึง​แม้​ว่า​ท่าน​ปลูก​ต้น​ไม้​พันธุ์​ดี และ​ปลูก​เถา​องุ่น​ที่​มา​จาก​ต่าง​แดน แม้ว่า​ท่าน​ทำให้​มัน​งอก​ใน​วัน​ที่​ท่าน​ปลูก และ​ทำให้​มัน​ออก​ดอก​ใน​เช้า​ของ​วัน​ที่​ท่าน​ปลูก เวลา​เก็บ​เกี่ยว​ก็​ยัง​จะ​บิน​หนี​ท่าน​ไป​ได้ ใน​วัน​แห่ง​ความ​เศร้า​และ​ความ​เจ็บ​ปวด​ที่​รักษา​ไม่​ได้ โอ เสียง​กระหึ่ม​ของ​ประชา​ชาติ​จำนวน​มาก พวก​เขา​ดัง​กระหึ่ม​เหมือน​เสียง​ทะเล โอ เสียง​อลหม่าน​ของ​บรรดา​ชน​ชาติ พวก​เขา​ส่งเสียง​อลหม่าน​เหมือน​เสียง​กระแส​น้ำ​แรงกล้า บรรดา​ชน​ชาติ​ฮือ​เหมือน​เสียง​กระแส​น้ำ​แรงกล้า แต่​พระ​องค์​จะ​ห้าม​พวก​เขา และ​พวก​เขา​จะ​หนี​ไป​ให้​ไกล ถูก​ไล่​ไป​เหมือน​แกลบ​ที่​ต้อง​ลม​พายุ​บน​เทือกเขา และ​ฝุ่น​ที่​ปลิว​ไป​กับ​พายุ ใน​เวลา​เย็น ดู​เถิด น่า​ตกใจ​กลัว ก่อน​ฟ้า​จะ​สาง ไม่​มี​ใคร​มี​ชีวิต​เหลือ​อยู่​เลย นี่​แหละ​เป็น​ส่วน​ของ​พวก​ที่​ปล้น​พวก​เรา​จะ​ได้​รับ และ​เป็น​ฉลาก​ของ​พวก​ที่​ยึด​สิ่ง​ของ​ไป​จาก​พวก​เรา