อิสยาห์ 17:1-14
อิสยาห์ 17:1-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
นี่คือข่าวสารเกี่ยวกับดามัสกัส “ดูสิ ในไม่ช้าดามัสกัสจะไม่เป็นเมืองอีกแล้ว มันจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง หมู่บ้านต่างๆของเมืองอาร์โรเออร์ จะถูกทอดทิ้งตลอดไป มันจะเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ ฝูงแพะแกะจะนอนกันอยู่ที่นั่นและจะไม่มีใครมายุ่งกับพวกมัน ป้อมปราการของเมืองเอฟราอิมจะหายไป และจะไม่มีกษัตริย์ปกครองในดามัสกัสอีกแล้ว พวกอารัม ที่ยังหลงเหลืออยู่จะถูกหยามเกียรติเหมือนกับที่คนอิสราเอลกำลังเป็นอยู่” พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนั้น “ในเวลานั้นศักดิ์ศรีของยาโคบจะตกต่ำ และความอ้วนของเขาก็จะกลายเป็นผอมขี้ก้าง อิสราเอลจะถูกตัดลงเหมือนกับคนเกี่ยวข้าวเกี่ยวต้นที่ยังยืนต้นอยู่และมือของพวกเขาเกี่ยวรวงข้าว อิสราเอลจะว่างเปล่าเหมือนกับท้องทุ่งในหุบเขาเรฟาอิม หลังจากที่คนมาเก็บเอาเศษรวงข้าวไปหมดแล้ว จะมีคนเหลืออยู่ในอิสราเอลน้อยมาก เหมือนกับตอนที่ต้นมะเดื่อถูกตี แล้วเหลือแค่สองสามลูกอยู่บนกิ่งบนสุดหรือเหลือสี่ห้าลูกบนกิ่งที่ออกลูกดกนั้น” พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนี้ ในวันนั้นผู้คนก็จะวางใจในพระเจ้าผู้สร้างพวกเขา พวกเขาจะพึ่งพาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอล พวกเขาจะไม่วางใจในแท่นบูชาต่างๆที่พวกเขาสร้างขึ้นมากับมือ และพวกเขาก็จะไม่พึงพาพวกเสาเจ้าแม่อาเชราห์ และแท่นบูชาสำหรับเผาเครื่องหอมที่พวกเขาสร้างขึ้นมากับนิ้วของพวกเขาเอง ในเวลานั้น เมืองป้อมปราการต่างๆของพวกเขาก็จะรกร้าง เหมือนตอนที่คนฮีไวต์และคนอาโมไรต์ได้ทิ้งแผ่นดินของพวกเขาไปเมื่อคนอิสราเอลมาถึงและมันจะกลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า เจ้าได้ลืมพระเจ้าที่ช่วยกู้เจ้าไว้ เจ้าจำไม่ได้ว่าพระเจ้าได้ปกป้องเจ้าเป็นเหมือนหินหลบภัยของเจ้า เพราะอย่างนี้ ถึงเจ้าจะปลูกต้นไม้ที่สวยงาม ถึงเจ้าจะปลูกเถาองุ่นที่แปลกๆมาจากแดนไกล ถึงเจ้าจะพยายามทำให้มันโตขึ้นในวันที่เจ้าปลูกมัน ถึงเจ้าพยายามจะทำให้มันงอกขึ้นมาในวันที่เจ้าหว่าน แต่ผลของมันจะหายไปในวันที่โรคร้ายมาทำลาย และในวันที่ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถรักษาเยียวยามาถึง ฟังสิ เสียงกึกก้องของคนเป็นจำนวนมาก พวกเขาทำเสียงดังกึกก้องเหมือนกับเสียงกึกก้องของทะเล ฟังนั่นสิ เสียงดังสนั่นหวั่นไหวของชนชาติทั้งหลาย พวกเขาดังสนั่นเหมือนเสียงดังสนั่นของน้ำที่มีกำลังมหาศาล ชนชาติต่างๆดังสนั่นเหมือนกับเสียงดังสนั่นของน้ำเป็นจำนวนมาก แต่พระเจ้าจะร้องเข้าใส่พวกเขาและพวกเขาจะวิ่งหนีไปไกลๆ พวกเขาจะเป็นเหมือนแกลบบนพวกภูเขาที่ถูกลมพัดปลิวไป หรือเป็นเหมือนพุ่มไม้แห้งที่ถูกพายุพัดกลิ้งไป ในตอนเย็น พวกเขาน่าสยดสยอง แต่ก่อนรุ่งเช้า พวกเขาก็หายไปหมดแล้ว นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคนพวกนั้นที่พยายามจะยึดเอาของๆเราไป นี่คือกรรมของคนพวกนั้นที่พยายามจะปล้นเอาทรัพย์สมบัติของพวกเราไป
อิสยาห์ 17:1-14 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
ครุวาทเกี่ยวกับเมืองดามัสกัส นี่แน่ะ ดามัสกัสจะไม่เหลือเป็นเมือง และจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง เมืองทั้งหลายของอาโรเออร์จะถูกทิ้งร้าง จะกลายเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ ที่ซึ่งพวกมันจะนอนลงโดยไม่มีใครทำให้มันกลัว ป้อมปราการจะหายไปจากเอฟราอิม และราชอาณาจักรจะหายไปจากดามัสกัส และคนเหลืออยู่ของซีเรีย จะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของคนอิสราเอล พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ และอยู่มาในวันนั้น ศักดิ์ศรีของยาโคบจะตกต่ำ และร่างกายที่อ้วนของเขาจะซูบผอมลง และจะเป็นเหมือนคนเกี่ยวข้าวที่รวบรวมต้นข้าวซึ่งตั้งอยู่ แขนของเขาจะเกี่ยวรวงข้าว และจะเป็นเหมือนเมื่อคนเก็บรวงข้าว ที่หุบเขาเรฟาอิม แต่การเก็บเกี่ยวที่เหลืออยู่ในนั้น จะเป็นเหมือนการตีต้นมะกอก ที่มีเพียงสองหรือสามลูก ซึ่งเหลืออยู่บนยอดสูงสุด หรือสี่ถึงห้าลูก ซึ่งอยู่ตามกิ่งของต้นไม้ พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้แหละ ในวันนั้น คนจะเอาใจใส่ในพระผู้สร้างของตน และดวงตาของเขาจะมองดูองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล เขาจะไม่เอาใจใส่แท่นบูชา ซึ่งทำด้วยมือของเขา และเขาจะไม่มองสิ่งที่นิ้วของเขาเองทำขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบรรดาเสาอาเช-ราห์ หรือที่เผาเครื่องหอม ในวันนั้นเมืองทั้งหลายที่แข็งแกร่งของเขา ซึ่งพวกเขาทิ้งให้ร้างเพราะคนอิสราเอล จะเป็นเหมือนที่ทิ้งร้างในป่าหรือในดงไม้ และจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้า และไม่ได้จดจำพระศิลาแห่งการลี้ภัยของเจ้า ดังนั้นเจ้าปลูกต้นไม้แห่งความยินดี และปักกิ่งองุ่นของคนต่างด้าวไว้ แม้ว่าเจ้าทำให้มันงอกในวันที่เจ้าปลูกมัน และทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่เจ้าหว่าน ถึงกระนั้นผลการเก็บเกี่ยวก็จะหนีไป ในวันแห่งความโศกเศร้าและความเจ็บปวดที่รักษาไม่ได้ เอ๊ะ เสียงอึกทึกของประชาชนมากมาย ดังสนั่นเหมือนเสียงดังสนั่นของทะเล เอ๊ะ เสียงดังกึกก้องของชนชาติทั้งหลาย ดังกึกก้องเหมือนเสียงกึกก้องของน้ำที่มีพลังมหาศาล บรรดาชนชาติส่งเสียงกึกก้องเหมือนเสียงของน้ำเป็นอันมาก แต่พระองค์จะทรงกำราบเขา และเขาจะหนีไปไกลๆ ถูกไล่ไปเหมือนแกลบที่ต้องลมบนภูเขา เหมือนฝุ่นที่ปลิวไปต่อหน้าพายุ ดูซิ พอเวลาเย็น ก็มีความสยดสยอง ก่อนรุ่งเช้า เขาทั้งหลายก็ไม่มีแล้ว นี่เป็นสภาพของพวกที่แย่งทรัพย์ของเรา และเป็นส่วนของพวกที่ปล้นเรา
อิสยาห์ 17:1-14 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
ภาระเกี่ยวกับเมืองดามัสกัส ดูเถิด ดามัสกัสจะหยุดไม่เป็นเมือง และจะกลายเป็นกองสิ่งปรักหักพัง เมืองต่างๆของอาโรเออร์จะเริศร้างเป็นนิตย์ จะเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ ซึ่งมันจะนอนลงและไม่มีผู้ใดจะให้มันกลัว ป้อมปราการจะสูญหายไปจากเอฟราอิม และราชอาณาจักรจะสูญหายไปจากดามัสกัสและคนที่เหลืออยู่ของซีเรีย พวกเขาจะเป็นเหมือนสง่าราศีของคนอิสราเอล พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้แหละ และต่อมาในวันนั้นสง่าราศีของยาโคบจะตกต่ำ และความอ้วนที่เนื้อของเขาจะซูบผอมลง และจะเป็นเหมือนเมื่อคนเกี่ยวข้าวเก็บเกี่ยวพืชข้าวที่ตั้งอยู่และแขนของเขาจะเกี่ยวรวงข้าว และจะเป็นเหมือนเมื่อคนหนึ่งเก็บรวงข้าวในที่หุบเขาเรฟาอิม จะมีผลองุ่นเหลืออยู่บ้างในนั้น เหมือนอย่างเมื่อตีต้นมะกอกเทศให้ลูกหล่น จะมีเหลืออยู่ที่ยอดสูงที่สุดสองสามลูก หรือที่เหลือบนกิ่งไม้ ผลสี่ห้าลูก พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้แหละ ในวันนั้น คนจะมองดูพระผู้สร้างตน และนัยน์ตาเขาจะเอาใจใส่ในองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล เขาจะไม่มองแท่นบูชา ผลงานแห่งมือของเขา และเขาจะไม่เอาใจใส่สิ่งที่นิ้วของเขาเองได้กระทำขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเสารูปเคารพ หรือรูปเคารพทั้งหลาย ในวันนั้นเมืองเข้มแข็งของเขาจะเป็นเหมือนกิ่งไม้ที่ถูกทอดทิ้ง และกิ่งก้านที่อยู่บนยอดสูงที่สุดซึ่งเขาได้ละทิ้งเพราะคนอิสราเอล และจะมีการรกร้างว่างเปล่าเกิดขึ้น เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้าเสีย และมิได้จดจำศิลาเข้มแข็งของเจ้า ฉะนั้นเจ้าจะปลูกต้นอภิรมย์ และจะปลูกกิ่งไม้ต่างชาติลง เจ้าจะทำให้มันงอกในวันที่เจ้าปลูกมัน และจะทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่เจ้าหว่าน ถึงกระนั้นผลการเก็บเกี่ยวก็จะหนีไป ในวันแห่งความกลัดกลุ้มและความทุกข์ใจอย่างเหลือเกิน วิบัติแก่ชนชาติทั้งหลายเป็นอันมาก ซึ่งทำเสียงกึกก้องเหมือนทะเลก้องกึก และแก่เสียงครืนๆของชนชาติทั้งหลาย ซึ่งครืนๆเหมือนเสียงครืนๆของน้ำที่มีกำลังมาก ชนชาติทั้งหลายครืนๆเหมือนเสียงครืนๆของน้ำเป็นอันมาก แต่พระเจ้าจะทรงขนาบไว้ และมันจะหนีไปไกลเสีย จะถูกไล่ไปเหมือนแกลบต้องลมบนภูเขา เหมือนพืชแห้งปลิวไปต่อหน้าลมหมุน ดูเถิด พอเวลาเย็น ก็ความสยดสยอง ก่อนรุ่งเช้า ก็ไม่มีเขาทั้งหลายแล้ว นี่เป็นส่วนของบรรดาผู้ที่ริบของของเรา และเป็นส่วนของผู้ที่ปล้นเรา
อิสยาห์ 17:1-14 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
ครุวาทเกี่ยวกับเมืองดามัสกัส ดูเถิด ดามัสกัสจะหยุดไม่เป็นเมืองหลวง และจะกลายเป็นกองสิ่งปรักหักพัง หัวเมืองของดามัสกัสจะเริศร้างเป็นนิตย์ จะเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ ซึ่งมันจะนอนลงและไม่มีผู้ใดจะให้มันกลัว ป้อมปราการจะสูญหายไปจากเอฟราอิม และราชอาณาจักรจะศูนย์หายไปจากดามัสกัส และคนที่เหลืออยู่ของซีเรีย จะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของคนอิสราเอล พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ และในวันนั้น ศักดิ์ศรีของยาโคบจะตกต่ำ และความอ้วนที่เนื้อของเขาจะซูบผอมลง และจะเป็นเหมือนเมื่อคนเกี่ยวข้าว เก็บเกี่ยวพืชข้าวที่ตั้งอยู่ และแขนของเขาจะเกี่ยวรวงข้าว และเหมือนเมื่อคนหนึ่งเก็บรวงข้าว ในที่ลุ่มเรฟาอิม จะมีเหลืออยู่บ้างในนั้น เหมือนอย่างเมื่อตีต้นมะกอกเทศให้ลูกหล่น จะมีเหลืออยู่ที่ยอดสูงที่สุด สองสามลูก หรือที่เหลือบนกิ่งไม้ ผลสี่ห้าลูก พระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้แหละ ในวันนั้น คนจะเอาใจใส่ในพระผู้สร้างตน และนัยน์ตาเขาจะมองดูองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล เขาจะไม่เอาใจใส่แท่นบูชา ผลงานแห่งมือของเขา และเขาจะไม่มองสิ่งที่นิ้วของเขาเองได้กระทำขึ้น ไม่ว่าจะเป็นอาเชริมหรือแท่นเผาเครื่องหอม ในวันนั้นเมืองเข้มแข็งของเขา จะเป็นเหมือนที่เริศร้างของคนฮีไวต์ และคนอาโมไรต์ ซึ่งเขาได้ทิ้งให้เริศร้างเพราะคนอิสราเอล และจะเป็นที่เริศร้าง เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้าเสีย และมิได้จดจำองค์พระศิลาลี้ภัยของเจ้า แม้ว่าเจ้าปลูกต้นอภิรมย์ และปักกิ่งแห่งพระต่างด้าวไว้ แม้ว่าเจ้าทำให้มันงอกในวันที่เจ้าปลูกมัน และทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่เจ้าหว่าน ถึงกระนั้นผลการเก็บเกี่ยวก็จะหนีไป ในวันแห่งความกลัดกลุ้มและความเจ็บอย่างรักษาไม่ได้ เอ๊ะ เสียงกึกก้องของชนชาติทั้งหลายเป็นอันมาก เขากึกก้องเหมือนทะเลก้องกึก เอ๊ะ นั่นเสียงครืนๆของชนชาติทั้งหลาย มันครืนๆเหมือนเสียงครืนๆของน้ำที่มีกำลังมาก ชนชาติทั้งหลายครืนๆเหมือนเสียงครืนๆของน้ำเป็นอันมาก แต่พระองค์จะทรงขนาบไว้ และมันจะหนีไปไกลเสีย ถูกไล่ไปเหมือนแกลบต้องลมบนภูเขา เหมือนพืชแห้งปลิวไปต่อหน้าพายุ ดูเถิด พอเวลาเย็น ก็ความสยดสยอง ก่อนรุ่งเช้า ก็ไม่มีเขาทั้งหลายแล้ว นี่เป็นส่วนของบรรดาผู้ที่ริบของของเรา และเป็นส่วนของผู้ที่ปล้นเรา
อิสยาห์ 17:1-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
พระดำรัสเกี่ยวกับดามัสกัสมีดังนี้ว่า “ดูเถิด ดามัสกัสจะไม่เป็นนครอีกต่อไป แต่จะกลายเป็นซากปรักหักพัง นครต่างๆ ของอาโรเออร์จะถูกทิ้งร้าง ทิ้งไว้ให้ฝูงแพะแกะซึ่งจะนอนลงที่นั่น และไม่มีใครทำให้พวกมันตกใจกลัว เมืองป้อมปราการจะสาบสูญไปจากเอฟราอิม และอำนาจของดามัสกัสจะสิ้นสุดลง ชนที่เหลืออยู่ของอารัมจะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของอิสราเอล” พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น “ในวันนั้นศักดิ์ศรีของยาโคบจะโรยรา ความอ้วนพีแห่งเรือนร่างของเขาจะหายไป จะเป็นเหมือนเวลาที่มีคนมาเกี่ยวข้าวที่ชูรวง และแขนของเขาโอบฟ่อนข้าวไว้ เหมือนเวลาที่คนเก็บเศษรวงข้าวที่ตกอยู่ ในหุบเขาเรฟาอิม ถึงกระนั้นก็ยังมีบางส่วนเหลืออยู่ เหมือนเมื่อใช้ไม้ฟาดต้นมะกอก ก็ยังมีเหลืออยู่สองสามผลบนยอดสูง หรือสี่ห้าผลบนกิ่งผลดก” พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ประกาศดังนั้น ในวันนั้นคนทั้งหลายจะมุ่งมององค์พระผู้สร้างของตน และหันมาจับตามองที่องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล พวกเขาจะไม่มุ่งมองแท่นบูชาต่างๆ อันเป็นฝีมือสร้างของตน พวกเขาจะไม่เคารพนับถือเสาเจ้าแม่อาเชราห์ และแท่นเผาเครื่องหอมซึ่งตนสร้างขึ้นกับมือ ในวันนั้นนครต่างๆ ที่เข้มแข็งซึ่งพวกเขาทิ้งไว้เพราะชาวอิสราเอลจะเป็นเหมือนที่ร้าง และมีพุ่มไม้น้อยใหญ่ขึ้นรกไปหมด และทุกสิ่งจะถูกทิ้งร้าง เจ้าได้หลงลืมพระเจ้าองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า เจ้าไม่ได้ระลึกถึงพระศิลาผู้เป็นป้อมปราการของเจ้า ฉะนั้นถึงแม้ว่าพวกเจ้าปลูกพืชพันธุ์ที่ดีที่สุด และปลูกเถาองุ่นจากต่างแดน แม้เจ้าทำให้มันงอกในวันเดียวกับที่เจ้าปลูกได้ และทำให้มันผลิตาในเช้าวันที่เจ้าลงต้นได้ ถึงอย่างนั้นก็จะไม่ได้เก็บเกี่ยวสิ่งใด ในวันแห่งโรคภัยและความเจ็บปวดที่เกินเยียวยาได้ แน่ะ เสียงกระหึ่มของประชาชาติทั้งหลาย กึกก้องดั่งทะเลคึกคะนอง! เสียงคำรามของชนชาติต่างๆ ดังสนั่น คล้ายกับทะเลคำราม! แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาคำรามลั่นเหมือนเสียงน้ำบ่า เมื่อพระเจ้าตรัสกำราบ พวกเขาก็หนีกระเจิดกระเจิง เหมือนแกลบต้องลมบนเนินเขา เหมือนหญ้าที่ถูกพายุพัดกระหน่ำ ในยามเย็นมีความสยดสยองฉับพลัน! ก่อนรุ่งสางพวกเขาก็จากไปแล้ว! นี่คือส่วนของผู้ที่ปล้น และแย่งชิงของของเราไป
อิสยาห์ 17:1-14 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองดามัสกัส “ดูเถิด ดามัสกัสจะไม่เป็นเมืองอีกต่อไป และจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง เมืองต่างๆ ในอาโรเออร์ถูกทิ้งเป็นที่ร้าง และจะเป็นที่สำหรับฝูงสัตว์ ซึ่งจะนอนลงที่นั่นอย่างไม่กลัวผู้ใด เมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่งของเอฟราอิมจะถูกทำลาย อาณาจักรในดามัสกัสก็เช่นกัน และคนของอารัมที่ยังมีชีวิตเหลืออยู่ จะเป็นเหมือนบารมีของพงศ์พันธุ์อิสราเอล” พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนั้น “และในเวลานั้น สง่าราศีของยาโคบจะจางลง และร่างที่สมบูรณ์จะซูบผอม และจะเป็นเช่นเดียวกับผู้เกี่ยวข้าว เก็บเกี่ยวต้นข้าวที่ตั้งตรง แขนของเขาโอบเก็บฟ่อนข้าว และเป็นเช่นเดียวกับการเก็บข้าว ที่ตกในนาที่หุบเขาเรฟาอิม ผลที่ตกหล่นให้เก็บได้ ก็จะเป็นเช่นเดียวกับการตีต้นมะกอกคือ มะกอกสองหรือสามลูกเหลือติดอยู่บนกิ่งที่สูงสุด สี่หรือห้าลูกติดอยู่ตามกิ่งของต้นไม้” พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลประกาศดังนั้น ในเวลานั้น มนุษย์จะวางใจในองค์ผู้สร้าง และจะมองดูองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล เขาจะไม่วางใจในแท่นบูชา ซึ่งเป็นผลงานจากฝีมือของเขา และเขาจะไม่มองดูสิ่งที่ทำขึ้นด้วยนิ้วมือของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นปวงเทวรูปอาเชราห์หรือแท่นเผาเครื่องหอม ในเวลานั้น เมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่งจะเป็นเหมือนสถานที่ร้างในป่าสูงและบนยอดเขา ซึ่งพวกเขาทิ้งร้างไว้ก็เพราะพงศ์พันธุ์อิสราเอล ทุกแห่งจะเป็นที่รกร้าง เพราะท่านได้ลืมพระเจ้าแห่งความรอดพ้น และไม่ได้จดจำศิลาอันเป็นที่พึ่งพิงของท่าน ฉะนั้น ถึงแม้ว่าท่านปลูกต้นไม้พันธุ์ดี และปลูกเถาองุ่นที่มาจากต่างแดน แม้ว่าท่านทำให้มันงอกในวันที่ท่านปลูก และทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่ท่านปลูก เวลาเก็บเกี่ยวก็ยังจะบินหนีท่านไปได้ ในวันแห่งความเศร้าและความเจ็บปวดที่รักษาไม่ได้ โอ เสียงกระหึ่มของประชาชาติจำนวนมาก พวกเขาดังกระหึ่มเหมือนเสียงทะเล โอ เสียงอลหม่านของบรรดาชนชาติ พวกเขาส่งเสียงอลหม่านเหมือนเสียงกระแสน้ำแรงกล้า บรรดาชนชาติฮือเหมือนเสียงกระแสน้ำแรงกล้า แต่พระองค์จะห้ามพวกเขา และพวกเขาจะหนีไปให้ไกล ถูกไล่ไปเหมือนแกลบที่ต้องลมพายุบนเทือกเขา และฝุ่นที่ปลิวไปกับพายุ ในเวลาเย็น ดูเถิด น่าตกใจกลัว ก่อนฟ้าจะสาง ไม่มีใครมีชีวิตเหลืออยู่เลย นี่แหละเป็นส่วนของพวกที่ปล้นพวกเราจะได้รับ และเป็นฉลากของพวกที่ยึดสิ่งของไปจากพวกเรา