โยบ 27:1-18

โยบกล่าวต่อไปว่า “ตราบใดที่พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่ พระองค์ทรงปฏิเสธที่จะให้ความยุติธรรมแก่ข้า องค์ทรงฤทธิ์ผู้ทำให้ข้าลิ้มรสความขมขื่นในวิญญาณ ตราบใดที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ ตราบใดที่ข้ายังมีลมปราณจากพระเจ้า ตราบนั้นริมฝีปากของข้าจะไม่กล่าวคำชั่ว และลิ้นของข้าจะไม่กล่าวคำหลอกลวง ข้าจะไม่มีวันยอมรับว่าพวกท่านเป็นฝ่ายถูก จนตายข้าก็ขอยืนยันว่าข้าซื่อสัตย์สุจริต ข้าจะยึดมั่นในความชอบธรรมของข้าและไม่มีวันปล่อยวาง มโนธรรมของข้าจะไม่ตำหนิข้าตราบชั่วชีวิต “ขอให้ศัตรูของข้าเป็นเหมือนคนชั่ว ขอให้ปฏิปักษ์ของข้าเป็นเหมือนคนอยุติธรรม! เพราะคนอธรรมจะมีความหวังอะไรเมื่อเขาถูกตัดขาด เมื่อพระเจ้าทรงคร่าชีวิตเขาไป? เมื่อความทุกข์ลำบากมาถึงเขา พระเจ้าทรงฟังเสียงร่ำร้องของเขาหรือ? เขาจะปีติยินดีในองค์ทรงฤทธิ์หรือ? เขาจะร้องทูลพระเจ้าตลอดเวลาหรือ? “ข้าจะสอนท่านถึงเรื่องฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า จะไม่ปิดบังวิถีทางขององค์ทรงฤทธิ์ ท่านเองก็รู้เห็นทั้งหมดนี้แล้ว ทำไมจึงยังพูดเหลวไหลอย่างนี้อีก? “นี่คือชะตากรรมที่พระเจ้าทรงกำหนดให้แก่คนชั่วร้าย และเป็นมรดกที่คนอำมหิตได้รับจากองค์ทรงฤทธิ์ ถึงแม้ลูกหลานของเขาจะมากมาย แต่ก็จะตกเป็นเหยื่อของคมดาบ และวงศ์วานของเขาจะไม่มีวันได้กินอิ่ม ผู้ที่รอดชีวิตอยู่ก็จะถูกนำไปสู่หลุมศพด้วยโรคระบาด ภรรยาม่ายของพวกเขาก็ไม่คร่ำครวญถึงพวกเขา ถึงแม้เขาสะสมเงินไว้มากมายดั่งฝุ่นธุลี และมีเสื้อผ้าเป็นกองๆ เหมือนกองดินเหนียว ผู้ชอบธรรมจะนำสิ่งที่เขาสะสมไว้มาสวมใส่ และคนไร้ผิดจะเอาเงินของเขามาแบ่งปันกัน บ้านที่เขาสร้างขึ้นเหมือนรังของดักแด้ เหมือนกระท่อมที่คนยามสร้างขึ้น