สุภาษิต 8:1-13

ปัญญามิ​ได้​ร้องเรียกหรือ ความเข้าใจมิ​ได้​เปล​่งเสียงของเธอหรือ ณ ที่​สูงที่​ข้างทาง ที่​กลางถนนเธอก็ยืนอยู่ ข้างประตู หน​้าเมือง ที่​ทางเข้ามุข เธอก็ร้องเสียงดังว่า “​โอ บรรดาผู้ชายเอ๋ย เราเรียกเจ้า และเสียงเรียกของเราไปถึ​งบ​ุตรชายของมนุษย์ โอ คนเขลา จงเข้าใจสติ​ปัญญา คนโง่​ทั้งหลาย จงมีใจที่​เข้าใจ ฟังซี เพราะเราจะพูดถึงสิ่งยอดเยี่​ยม เพราะสิ่งที่ชอบจะมาจากริมฝีปากของเรา เพราะปากของเราจะกล่าวความจริง ความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนต่​อริ​มฝีปากของเรา บรรดาคำปากของเรานั้นชอบธรรม ในนั้นไม่​มี​คำบิดหรือคำคด คำเหล่านั้นสำหรับผู้​ที่​เข​้าใจก็ตรงหมด สำหรับผู้พบความรู้​ก็​ถูกต้อง จงรับคำสั่งสอนของเราแทนเงิน และความรู้แทนทองคำอย่างดี เพราะปัญญาดีกว่าทั​บท​ิม และสิ่งที่​เจ้​าปรารถนาทั้งหมดจะเปรียบเทียบกับปัญญาไม่​ได้ เราคือปัญญา อยู่​ในความหยั่งรู้ และเราพบความรู้​แห่​งความเฉลียวฉลาด ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็นความเกลียดชังความชั่วร้าย เราเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหอง และทางของความชั่วร้ายกับปากตลบตะแลง