Oswald Chambers: Paqja - Jeta në FrymëShembull

Kur nga disiplina e udhëzimit të Tij hyjnor, ne e njohim Atë dhe ndërsa Ai ecën me ne na jep çlodhje, atëherë koha dhe përjetësia shkrihen dhe humbasin në këtë marrëdhënie të mahnitshme jetësore. Bashkimi nuk është i një meditimi mistik, por e përsosmërisë intensive të veprimtarisë, jo Çlodhja e paqes së ftohtë të amullisë, por Çlodhja e lëvizjes së përsosur.

Shpirti njerëzor është aq misterioz, saqë në çastin e një tragjedie të madhe, njerëzit përballen me gjëra të cilave kurrë nuk i kishin kushtuar vëmendje më parë. Në kohën e paqes, sa prej nesh shqetësohemi qoftë edhe një grimcë për gjendjen e zemrës së njeriut ndaj Perëndisë? Megjithatë, këto janë gjërat që prodhojnë dhimbje në zemrën e Perëndisë, jo luftërat dhe shkatërrimet që na mërzisin kaq shumë.

Pyetje reflektimi: Si është “çlodhja e lëvizjes së përsosur” ndryshe nga “paqja e amullisë”? Në cilat mënyra është paqja shoqërore dhe politike armiku i paqes me Perëndinë?

Citimet janë marrë nga “Disiplina e krishterë” © Botuesit e Shtëpisë së Zbulimit