Lucan 5
5
KEF. 5.
1Eno o ochlos sinethliven afton dhia na acui ton loghon tu Theu, aftos istato plision tis limnis Ghennisaret:
2Ke idhe dhio plia istamena para tin limnin: i dhe aliìs apovandes ap’ afton exeplinan ta dhictia.
3Emvàs dhe is en ton plion, to opion ito tu Simonos, parecalesen afton na apomacrini afto olighon apo tis ghis. Ke cathisas edhidhasken ek tu pliu tus ochlus.
4Cathos dhe epavse lalòn, ipe pros ton Simona, Epanàghaghe to plion is ta vathea, ke ripsate ta dhictia sas dhia na opsarevsite.
5Ke apocrithis o Simon ipe pros afton, Dhidhascale, dhi’ olis tis nictos copiasandes dhen epiasamen udhen: all’ omos epi to logho su thelo ripsi to dhiction.
6Ke afu ecaman tuto, sineclisan plithos polì ichthìon, ke dhieschizeto to dhiction afton.
7Ke ecamon nevma is tus sindrofus tus en to allo plio, dhia na elthosi na voithisosin aftus: ke ilthon, ke eghemisan amfòtera ta plia, oste evithizondo.
8Idhòn dhe o Simon Petros, prosepese pros ta ghonata tu Iisu, leghon, éxelthe ap’ emu, dhioti ime anthropos amartolos, Kirie.
9Epidhi ékplixis catelaven afton ke pandas tus met’ aftu, dhia tin aghran ton ichthìon tin opian sinelavon:
10Omìos dhe ke ton Iacovon ke Ioannin, tus iius tu Zevedheu, itines isan sindrofi tu Simonos. Ke ipe pros ton Simona o Iisus, Mi fovù, apo tu nin anthropus thelis aghrevi.
11Ke afu eferan ta plìa epi tin ghin, afisandes apanda icoluthisan afton.
12Ke eno ito en mià ton poleon, idhu anthropos pliris lepras: ke idhòn ton Iisun, epese catà prosopon, ke parecalesen afton, leghon, Kirie, ean thelis, dhinase na me catharisis.
13Ke ectinas tin chira, inghisen afton, ke ipe, Thelo, catharisthiti. Ke efthis i lepra efighen ap’ aftu.
14Ke aftos paringhilen afton na mi ìpi tuto pros midhena: all’ ipaghe, leghi, ke dhixon seafton is ton ierea, ke prosfere peri tu catharizmu su, cathos prosetaxen o Moisis, dhia martirian is aftus.
15All’ eti mallon dhiircheto i fimi peri aftu: ke sinithrizondo ochli pollì, dhia na acuosi, ke na therapevonde ip’ aftu apo ton astheniòn aftòn.
16Aftos dhe apesireto is tas erimus, ke prosivcheto.
17Ke en mià ton imeròn, eno aftos edhidhasken, ecathindo Farisei ke nomodhidhàscali, itines ichon elthì ek pasis comis tis Ghalileas ke Iudheas ke Ierusalim: ke dhinamis Kirìu ito is to na iatrevi aftus.
18Ke idhu, andhres ferondes epi clinis anthropon, ostis ito paraliticòs: ke ezitun na ferosin afton eso, ke na thesosin enopion aftu.
19Ke mi evrondes dhia pìas isodhu na ferosin afton eso ex etias tu ochlu, anevisan epi to dhoma, ke dhia ton keramìdhon catevivasan afton meta tu clinidhìu is to meson embrosthen tu Iisu.
20Ke idhòn tin pistin aftòn, ipe pros afton, Anthrope, sinkechorimene ine is se e amartie su.
21Ke irchisan na dhialoghizonde i ghrammatis ke i Farisei, leghondes, Tis ine utos, estis lalì vlasfimìas? tis dhìnate na sinchorì amartias, imì monos o Theos?
22Noisas dhe o Iisus tus dhialoghizmus aftòn, apecrithi ke ipe pros aftus, Ti dhialoghizesthe en tes cardhìes sas?
23Ti ine efcoloteron, na ìpo, sinkochorimene ine is se e amartie su, i na ìpo, Sicothiti ke peripati?
24Alla dhia na ghnorisite oti exusian echi o Iiòs tu anthròpu epi tis ghis na sinchorì amartias, (ìpe pros ton paraliticòn:) Pros se legho, sicothiti, ke sicoson to clinìdhion su, ke ipaghe is ton icon su.
25Ke parefthìs egherthìs enopion aftòn, esicose to clinìdhion ef’ u catekito, ke anechorisen is ton icon aftu, dhoxazon ton Theon.
26Ke ecstasis catelaven apandas, ke edhoxazon ton Theon: ke eplisthisan fovu, leghondes, Oti idhomen paradhoxa simeron.
27Ke meta tafta exilthe, ke ìdhe telonin tina Levìn to onoma, cathimenon is to telonion, ke ipe pros afton, Acoluthi mi.
28Ke afisas apanda, esicothi ke icoluthisen afton.
29Ke ecamen is afton o Levìs ipodhochin meghalin en ti ikìa aftu: ke ito plithos poli telonòn, ke allon, itines ecathindo met’ aftòn is tin trapezan
30Ke eghonghizon i ghrammatis aftòn ke i Farisei pros tus mathitas aftu, leghondes, Dhiati metà telonòn ke amartolòn troghete ke pinete?
31Ke apocrithìs o Iisus ìpe pros aftus, Dhen echusi chrian iatrù i ighienondes, all’ i paschondes.
32Dhen ilthon dhia na caleso dhikéus, alla amartolus is metanian.
33I dhe ipon pros afton, Dhia ti i mathite tu Ioannu nistevusi sichna, ke camnusi dheìsis, omìos ke i ton Fariseon, i dhe idhiki su troghusi ke pinusin?
34O dhe ipe pros aftus, mipos dhinasthe na camite tus iius tu nimfònos na nistevosin, enoso ine met’ aftòn o nimfìos?
35Thelusin omos elthì imere, otan aferethì ap’ afton o nimfìos: tote thelusi nistevsi en ekines tes imeres.
36Eleghe dhe ke paravolin pros aftus, Oti udhis valli epirrama imatìu neu epi imation paleòn, i dhe mi, ke to neon schizi, ke me to paleòn dhen simfoni to epirrama to apo tu neu.
37Ke udhìs valli inon neon is ascus paleùs: i dhe mi, o neos inos theli schisi tus ascus, ke aftos theli ecchithì, ke i aski thelusi ftharthì.
38Alla prepi na vallite o neos inos is ascus neus: ke amfotera dhiatirunde.
39Ke udhìs afu pìi inon paleòn, theli efthìs neon: dhioti leghi, O paleòs ine caliteros.
Выбрано:
Lucan 5: SMY1859
Выделить
Поделиться
Копировать
Хотите, чтобы то, что вы выделили, сохранялось на всех ваших устройствах? Зарегистрируйтесь или авторизуйтесь
Published by the British and Foreign Bible Society in Smyrna (Izmir) 1859.
