ലൂക്കോച്ചു 24

ഏച്ചു ഉഗിരുപുറാന്തേന്തെക്കിന്റു

1നാറാച്ചെ കരുവെദിരെയെ ആ പെണിയ താങ്ക മാടിന നാറ്റകീന്റ പൊടിമു തയിലമു എടുത്തൊണ്ടു ഏച്ചുനെ പൂത്തിന കിടാക്കെക്കു ബന്തരു. 2എമ്മടെക്കു ചാവുഗുണ്ടുന്റ ബായെലുക്കു ബെച്ചിന്ത കല്ലു ഉറുട്ടിമാറ്റി ബെച്ചിന്തെനെ അയിര മെലേഞ്ചരു. 3അയിര അഗാത്തെക്കു അത്തിച്ചു മെലേനോക്കുവടെക്കു കറുത്താവാന ഏച്ചുന്റ ചാവു അവുടെ കണ്ടുബരുവകാണി. 4അയിനെപറ്റി നിനേച്ചൊണ്ടു അയിര ബെദാറി നിന്റിപ്പടെക്കു മിനുങ്കിന്റ കുപ്പെയ ഇട്ട രാണ്ടു ആണങ്ക തങ്കട അരിഗെ നിന്റുകീന്റെനെ അയിര മെലേഞ്ചരു.

5ആ പെണിയ പേടിച്ചിച്ചു തിലെ കുമ്പിട്ടൊണ്ടു നിന്റിന്തരു. എമ്മടെക്കു ആ രാണ്ടാണങ്ക അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചരു: “നീങ്ക ജീവകീന്റദുനെ ചത്തെരണ്ട ഇടേലി തടാക്കിന്റെയെയ് എന്നെഗു? 6അദു ഊടെ കാണി. അദു ഉഗിരുപുറാന്തേന്തെച്ചുകീന്റു. അദു ഗെലീലെ നാടിലി ഇപ്പടെക്കുതന്നെ പറേഞ്ച കാരിയ നിനേച്ചു നോക്കുമി. അദു ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചുകീന്റില്ല: 7‘മയിച്ചമഗെനാച്ചു ബന്ത എന്നെ പാപ്പ ചെയിന്റെരണ്ട കയിക്കു ബുട്ടുകൊടുപ്പൊരു. അയിര എന്നെ കുരിച്ചിലി തറേച്ചു കൊല്ലുവൊരു. എന്റെങ്കി മൂന്റാമത്തില ജിന നാനു ഉഗിരുപുറാന്തു ഏന്തെപ്പെയ്.’”

8എമ്മടെക്കു ആ പെണിയക്കു ഏച്ചു പറേഞ്ച ബാക്കു നിനേച്ചു ബന്തയ്. 9അയിര കിടാക്കെലിന്തു മടാങ്കിപോച്ചു പദിനൊന്റു ബൊവുകെട്ടിയണ്ടൊന്റമു ബേറെകീന്റ ഒക്കായിന്റൊന്റമു നടാന്തെനൊക്ക പറേഞ്ചരു. 10ഈ പെണിയ മഗുദലെകാറത്തിയാന മറിയെ, ഓഗെന്നെ, ആക്കോബുന്റ അവ്വെയാന മറിയെ എന്റെരളായിന്തരു. അയിരളുമു അയിരണ്ടൊന്റ ഇന്ത ബേറെ കുറെ പെണിയളുമാന്റു ഏനൊക്ക അപ്പോച്ചോലെരക്കു പറേഞ്ചുകൊടുത്തെയെയ്. 11എന്റെങ്കി അയിര പറേഞ്ച ബാക്കു അപ്പോച്ചോലെര നമ്പുവകാണി. അയിനൊക്ക ആ പെണിയ ബെറുദെക്കു പറേന്റെയെയ് എന്റു അയിര നിനേച്ചരു. 12എന്റെങ്കി പത്തുറോച്ചു ബിരേന്റു ഏന്തെച്ചൊണ്ടു കിടാക്കെക്കു ഓടിപോച്ചു ചാവുഗുണ്ടുന്റ ഗാവെക്കു ഒറ്റിമെലേഞ്ചയ്. എമ്മടെക്കു അവുടെ ഏച്ചുന്റ മേലുനെ പൊദിഞ്ചിന്ത ബെളുത്ത ചിന്തെ മാത്തിരമെ അയിനു മെലേഞ്ചെയെയ്. അയിനു അവുടെ നടാന്തകാരിയത്തിനെപറ്റി നിനേച്ചിച്ചു അദിച്ചെയപട്ടൊണ്ടു കുള്ളുക്കു മടാങ്കിപോനയ്.

എമ്മോച്ചുക്കു പോന്റ ബൊവുകെട്ടിയണ്ടൊന്റ ഏച്ചു പറേഞ്ചുകിടാക്കിന്റു

13ആ ജിന ഏച്ചുന്റ ബൊവുകെട്ടിയളിലി രാണ്ടാളു എരുച്ചലേമിലിന്തു പദിനൊന്റു കിലോമീറ്ററു ദൂരകീന്റ എമ്മോച്ചു എന്റ കുന്റുക്കു പോവകൂടിന്തരു. 14അയിര നടാന്തൊണ്ടു പോവടെക്കു ഏച്ചു ചത്തെനെപറ്റിമു ഉഗിരുപുറാന്തെനെപറ്റിമു കീന്റ കാരിയമൊക്ക അങ്കെക്കിങ്കെക്കു പറേഞ്ചുകിടാന്തരു. 15അങ്ങാണെ അയിര പോവടെക്കു ഏച്ചുമു അയിരളാത്തെക്കു ബന്തിച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ നടാന്തു. 16എന്റെങ്കി അദു ഏച്ചുവെന്റു ഗൊത്താഗത്തപല്ലെ ഈച്ചിര അയിരണ്ട കണ്ണുക്കു മറേബെച്ചിന്തു.

17ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ: “നീങ്ക നടാന്തൊണ്ടു പോവടെക്കു ഇത്തെനെമു കാരിയമാച്ചു അങ്കെക്കിങ്കെക്കു പറേഞ്ചുകിടാക്കിന്റ കാരിയ എന്നെയെയ്” എന്റു കേട്ടു. എമ്മടെക്കു അയിര രാണ്ടാളുമു മുഗാറു ബാടികോണ്ടു അവുടെ നിന്റരു. 18അയിരളിലി കിളേപ്പാവു എന്റു പേരുകീന്റ ഒരുത്തെയ് അദുന്റൊന്റ പറേഞ്ചയ്: “ഇത്തെനെ ജിന എരുച്ചലേമു പട്ടണത്തി നടാന്ത കാരിയത്തിനെപറ്റിയൊക്ക അവുടെക്കു പോച്ചു ബന്ത നീയല അറിവകാണി?”

19അയിങ്കു ഏച്ചു: “എന്ന കാരിയ” എന്റു അയിന്റൊന്റ കേട്ടു.

അയിങ്കു അയിര അദുന്റൊന്റ പറേഞ്ചരു: “നചറത്തുകാറെനാന തമ്മടിയാന ഏച്ചുനെപറ്റികീന്റ കാരിയതന്നെ. അദു ഈച്ചിരന്റമു നെരേയണ്ടമു മുല്ലെലക്കെ ബലാകീന്റ ഒരു തമ്മടിയായിന്തു. അദു പറേഞ്ച ബാക്കുമു അദു ചെയിദ അദിച്ചെയമാന കാരിയമു അദു ബലാകീന്റദെന്റു തെളിപ്പിക്കിന്റൊയ്. 20നമിന്റ ബലിയ കനെലാടിയളുമു നാടുകാറെരളുമു അദുനെ റോമില അദിഗാരിയണ്ട കയിക്കു ബുട്ടുകൊടുത്തരു. അങ്ങാണെ അയിര അദുനെ കൊല്ലുവ ബിദിപ്പനുമു കുരിച്ചിലി തറേച്ചു കൊല്ലുവനുമു ചെയിദരു. 21അദു ആയിപ്പു ഇച്ചുറായേലു നെരേയളെ തങ്കട എദിരാളിയണ്ട കയിലിന്തു രെച്ചിപ്പ ബന്തദു എന്റു നാങ്ക നിനേച്ച. അയിതന്നെയല്ല അദു ചത്തിച്ചു ഇന്റെക്കു മൂന്റു ജിനാമായികീന്റൊയ്.

22-23എങ്കട ഇണ്ടിലികീന്റ കുറെ പെണിയ ഇന്റു എദിരെയെ കിടാക്കെക്കു പോയിന്തരു. എന്റെങ്കി അയിരക്കു പല്ല അവുടെ ഏച്ചുന്റ ചാവു കണ്ടുബരുവകാണി. എന്റെങ്കി രാണ്ടു ദേവദൂദെര പല്ല അയിരണ്ട കണ്ണുമുല്ലെലക്കെ കണ്ടുബന്തരു. ആ ദേവദൂദെര പല്ല അയിരണ്ടൊന്റ അദു ഉഗിരായികീന്റു എന്റു പറേഞ്ചരു. ആ കാരിയ അയിര എങ്കടൊന്റ ബന്തു പറേഞ്ചെനെ കേട്ടിന്തിച്ചു നാങ്ക അന്തബുട്ടുപോന. 24എങ്കട ഇണ്ടിലികീന്റ കുറെ മയിച്ചെര കിടാക്കെക്കു പോച്ചു ആ പെണിയ പറേഞ്ചപല്ലെതന്നെ മെലേഞ്ചരു. എന്റെങ്കി അയിരക്കു അവുടെ ഏച്ചുനെ കണ്ടുബരുവകാണി.”

25അയിങ്കു ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “ഗേനകാണത്തെരളേ, തമ്മടിയ പറേഞ്ചുകീന്റെനൊക്ക നമ്പുവ എന്നെഗു നിങ്കക്കു ഇത്തെനെമു ബുദ്ദിമുട്ടു! 26കിറുത്തു ഈ ബങ്കപ്പാടൊക്ക തരിച്ചിച്ചു നിലേമുബിലേമു കീന്റദായി ചൊറുഗത്തി ഉളേക്കൊണ്ടെനാന്റു.” 27പിന്നെ ഏച്ചു അയിരക്കു മോച്ചെമു ഒക്കാ തമ്മടികാറെരമു ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലി തന്നെപറ്റി എവുദികീന്റ കാരിയത്തിനെപറ്റിയൊക്ക ഗൊത്താവപല്ലെ പറേഞ്ചുകാട്ടികൊടുത്തു.

28എമ്മോച്ചു കുന്റുക്കു എത്തുവനാനപ്പൊ ഏച്ചു മുല്ലെലക്കെ കടാന്തൊപോവ പേച്ചാടിത്തു. 29എമ്മടെക്കു അയിര അദുന്റൊന്റ: “ഇപ്പൊതന്നെ നേര ബൂന്തിച്ചു കാവുള ആയിപോയികീന്റൊയ്, ഇന്റു എങ്കടൊന്റ ഇപ്പ ബാ” എന്റൊണ്ടു അദുനെ തക്കെരിച്ചരു. അങ്ങാണെ ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ ഇപ്പ പോയിത്തു. 30ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ തിന്റുകുടിച്ചിടുവ ഉളേച്ച ഗളിഗെലി അദു ഒട്ടി എടുത്തിച്ചു ഈച്ചിരങ്കു നന്നി പറേഞ്ചുകാന്റു ഒടിച്ചിച്ചു അയിരക്കു കൊടുത്തു. 31ബിരേന്റു അദു ഏച്ചു എന്റു അയിരക്കു ഗൊത്താനയ്. അപ്പൊതന്നെ അദു അവുടിന്തു മാഞ്ചുപോയിത്തു.

32എമ്മടെക്കു അയിര രാണ്ടാളുമു അങ്കെക്കിങ്കെക്കു ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചരു: “അദു പൊരുബൊവ്വിലിന്തു നമിന്റൊന്റ പറേഞ്ചുകിടാന്തൊണ്ടു ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലിന്തു ഓരോ കാരിയമു തെളിപ്പിച്ചു തരുവടെക്കു നമിന്റ മന അയിച്ചിരികോണ്ടു നിറേഞ്ചിന്തനില്ല.” 33ആ ചമേയത്തിതന്നെ അയിര അവുടിന്തു എരുച്ചലേമു പട്ടണത്തെക്കു മടാങ്കിപോനരു. അവുടെ അയിര ഏച്ചുന്റ പദിനൊന്റു ബൊവുകെട്ടിയളെമു അയിരണ്ടൊന്റ ഇന്തെരളെമു മെലേഞ്ചരു. 34എമ്മടെക്കു അവുടെ ഇന്തെര അയിരണ്ടൊന്റ ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചരു: “നേരാച്ചുമു കറുത്താവു ഉഗിരുപുറാന്തു ഏന്തെച്ചുകീന്റു. അദു ചീമോനുന്റ കണ്ണുമുല്ലെലക്കെ കണ്ടുബന്തുകീന്റു.”

ഏച്ചു ബൊവുകെട്ടിയണ്ട കണ്ണുമുല്ലെലക്കെ കണ്ടുബന്റു

35എമ്മടെക്കു ആ രാണ്ടാളുവ താങ്ക എമ്മോച്ചു കുന്റുക്കു പോന്റ പൊരുബൊവ്വിലിബെച്ചു ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചുകിടാന്തെനെപറ്റി പറേഞ്ചരു. അയിതന്നെയല്ല അയിര കുള്ളിലിപ്പടെക്കു കറുത്താവു ഒട്ടി ഒടിച്ചുകൊടുത്ത ചമേയത്തിയാന്റു അയിരക്കു അദുനെ കറുത്താവെന്റു ഗൊത്താനയ് എന്റുമു അവുടെ ഇന്തെരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചരു. 36അയിര ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചുകിടാന്തൊണ്ടിപ്പടെക്കു ഏച്ചു അയിരണ്ട നടുവെ ബന്തുനിന്റു. എന്റിച്ചു ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ: “ഈച്ചിര നിങ്കക്കു ചമാദാന തരോട്ടു” എന്റു പറേഞ്ചു. 37അദു ഒരു പേയി എന്റൊണ്ടു അയിര പേടിച്ചുബെദാറിപോനരു.

38എന്റെങ്കി ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “നീങ്ക എന്നെഗു പേടിച്ചൊണ്ടു ബെദാറിന്റെരി? നീങ്ക എന്നെഗു മനാത്തി തമുച്ചെയിക്കിന്റെരി? 39എന്റ കയിമു കാലുമു മെലേനോക്കുമി. നാനുതന്നെ എന്റു ഗൊത്തുമാടുമി. എന്നെ തൊട്ടുനോക്കുമി, എനാക്കുകീന്റപല്ലെ പേയിക്കു എല്ലുമു റേച്ചിമു കാണിയില്ല.” 40ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചൊണ്ടു അദു അയിരക്കു തന്റ കയിമു കാലുമു കാട്ടികൊടുത്തു.

41അയിര അയിച്ചിരിപട്ടൊണ്ടുമു അദിച്ചെയപട്ടൊണ്ടുമു ഏച്ചു പറേഞ്ചെനെ നമ്പദെ നിന്റിപ്പടെക്കു അദു അയിരണ്ടൊന്റ: “തിമ്മ ഊടെ നിങ്കളക്കെ എന്നെനെങ്കില കീന്റൊനോ” എന്റു കേട്ടു. 42അയിര അദുക്കു ഒരു കണ്ട ബറുത്ത മീനുമു [കുറെ തേനുമു] കൊടുത്തരു. 43അദു അയിനെ കേട്ടൊണ്ടു അയിരണ്ട മുല്ലെലക്കെലിന്തു തിന്റു.

44പിന്നെ അദു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “നാനു നിങ്കടൊന്റ മുല്ലെ ഇപ്പടെക്കു പറേഞ്ച കാരിയത്തിനെ നിനേച്ചു നോക്കുമി. മോച്ചെന്റ നേമത്തിമു തമ്മടിയ എവുദിന ബുക്കിലിമു ചങ്കീറുത്തന ബുക്കിലിമു എന്നെപറ്റി എവുദികീന്റ ഒക്കാ കാരിയമു അങ്ങാണെതന്നെ നടാപ്പൊയ് എന്റു നാനു പറേഞ്ചിന്തെനില്ല.” 45പിന്നെ ഏച്ചു തന്നെപറ്റി ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലി എവുദിന്ത ഒക്കാ കാരിയത്തിനെമു ഗൊത്തുമാടുവ അയിരക്കു ബുദ്ദി കൊടുത്തു. 46ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചു: “ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലി ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചുകീന്റൊയ്: കിറുത്തു ബങ്കപ്പാടു തരിച്ചു ചാവനുമു മൂന്റാമത്തില ജിന ചത്തെരണ്ട ഇടേലിന്തു ഉഗിരുപുറാന്തു ഏന്തെപ്പനുമു ചെയിവു. 47പിന്നെ എരുച്ചലേമുതൊട്ടു ലോഗത്തില ഒക്കാ നെരേയണ്ടൊന്റമു: ‘ആഗത്തമനാത്തിനെ ബുട്ടുതിരിന്റെരണ്ട പാപ്പത്തിനെ ഈച്ചിര കിറുത്തുന്റ പേരിലി പൊറുത്തുകൊടുപ്പു’ എന്റ കാരിയ പറേഞ്ചുകാട്ടികൊടുപ്പൊരു. 48ഈ നടാന്ത കാരിയമൊക്ക നേരെന്റു നീങ്ക ഒക്കായിന്റൊന്റമു തെളിവു പറേവെരി.

49എന്റ അപ്പെയ് തരുവു എന്റു ബാക്കു തന്തിന്ത ഈച്ചിരനുവേലുനെ നാനു നിങ്കടൊന്റ ഇപ്പബേണ്ടി ചൊല്ലിബുടുവെയ്. എന്റെങ്കി നീങ്ക ഗേരത്തിന്തു ചഗുത്തി കിട്ടിന്റബരെ എരുച്ചലേമിലി തന്നെ ഇക്കൊണു.”

ഏച്ചു ചൊറുഗത്തെക്കു പോന്റു

50പിന്നെ ഏച്ചു അയിരളെ പട്ടണത്തിന്തു ബെദാനിയെ കുന്റുബരെ കൂട്ടികോണ്ടുപോയിത്തു. എന്റിച്ചു കയിഗേരുത്തികോണ്ടു അയിരക്കു നല്ലെയെയ് ബരോട്ടു എന്റു പറേഞ്ചു. 51അങ്ങാണെ അദു അയിരക്കു നല്ലെയെയ് ബരുത്തിച്ചു അയിരളെ ബുട്ടുകാന്റു ചൊറുഗത്തെക്കു പോയിത്തു. 52അയിര ഒക്കായിമു അദുനെ തൊവുദരു. എന്റിച്ചു അയിച്ചിരിലി എരുച്ചലേമു പട്ടണത്തെക്കു മടാങ്കിപോനരു. 53അയിര ഈച്ചിരനെ പാടിതൊവുദൊണ്ടു എപ്പൊണുമു ദേവരുഗുടിലി തന്നെ ഇന്തരു.

Выбрано:

ലൂക്കോച്ചു 24: റാവുള

Выделить

Копировать