Известные библейские стихи из Lúcás 21

Поделиться

Ach fanaigí in bhur ndúiseacht i rith an ama, agus bígí ag guí go mbeidh sé de neart agaibh teacht slán as a dtiocfaidh oraibh agus seasamh os comhair Mhac an duine.”

“Ach bígí féin ar bhur bhfaichill ar eagla go mbeidh troime ar bhur gcroíthe ó dhrabhlás agus ó mheisce agus ó bhuaireamh na beatha seo, ar dhóigh go mbeire an lá úd i dtobainne oraibh mar shúil ribe

Tiocfaidh sibh slán as ach bheith dochloíte.

mar bronnfaidh mise briathar béil agus eagna chinn oraibh, nach bhféadfaidh bhur gcúiseoirí seasamh roimhe ná a shéanadh.

Rachaidh neamh agus talamh as, ach ní rachaidh mo bhriathra as.

“Agus beidh comharthaí sa ghrian agus sa ghealach agus sna réaltaí, agus corraí ar chiníocha an domhain, mearbhall cinn orthu ó fhothram na farraige agus ó thuargaint na dtonnta, agus beidh daoine ag titim i laige le heagla nuair a bheas leid acu ar a bhfuil ag bagairt ar an saol; mar bainfear croitheadh as cumhachtaí neimhe. Is ansin a fheicfear Mac an duine ag teacht i néalta neimhe faoi chumhacht agus faoi iomad glóire.

beidh fuath ag cách daoibh mar mhaithe le mʼainmse.

beidh creathanna móra talaimh ann agus gortaí agus plánna in áiteanna éagsúla; agus beidh uafáis agus comharthaí móra ó neamh.

Agus nuair a mhothóidh sibh iomrá ar chogaí agus ar chorraithe, ná bíodh aon uafás oraibh; mar caithfidh a leithéid a bheith ann an chéad uair ach ní thiocfaidh an chríoch uile san am amháin.” Is é a dúirt sé leo ansin, “Éireoidh cine in éadan cine, agus ríocht in aghaidh ríochta

“Agus beidh comharthaí sa ghrian agus sa ghealach agus sna réaltaí, agus corraí ar chiníocha an domhain, mearbhall cinn orthu ó fhothram na farraige agus ó thuargaint na dtonnta, agus beidh daoine ag titim i laige le heagla nuair a bheas leid acu ar a bhfuil ag bagairt ar an saol; mar bainfear croitheadh as cumhachtaí neimhe.

Is é a dúirt sé leo ansin, “Éireoidh cine in éadan cine, agus ríocht in aghaidh ríochta

Agus dúirt sé, “Bígí ar bhur bhfaichill gan ligean dʼaon duine bhur gcur ar seachrán; mar is iomaí sin duine a thiocfas i mʼainmse, agus iad á rá, ‘Is mise é!’ agus, ‘Tá an t‑am buailte linn!’ Ná géilligí dóibh siúd.