Известные библейские стихи из Lúcas 16

Поделиться

An tí atá ionnruic sa ní is lúġa ata sé ionnruic a móran; agus giḋ bé atá éagcóraċ sa ní is luġa atá se éagcóraċ a mórán mar an gcéadna.

Ní héidir le searḃfoġantuiḋe ar biṫ seirḃis do ḋéanaṁ do ḋá ṫiġearna: óir biáidḋ fúaṫ aige do neaċ aca, agus gráḋ don dara fear; nó ceangalfuiḋ sé do ḋuine aca, agus do ḃéara sé tarcuisne ar an dara fear. Ní héidir liḃ seirḃís do ḋéanaṁ do ḋía agus do Ṁammon.

Ar a naḋḃarsin muna raḃaḃairse fírinneacċ ann sa tsaiḋḃreas ḃréagaċ, cia ṫáoḃtas an saiḋḃreas fírinneaċ riḃ? Agus muna frioṫ ionnruic siḃ a gcuid duine eile, cia ḃearaḋ ḋaóiḃ an ní is liḃ féin?

Agus a duḃairt sé ris, Muna néisdiḋ siad ré Maóisi agus ris na fáiġiḃ, dá néirġeaḋ duine ó ṁarḃuiḃ féin, ni ċredidís dó.

Giḃ bé neaċ léigeas a ḃean, agus ṗósus bean eile, do ní sé aḋaltrannas: agus giḋ bé ḃéir an ḃeansin do leigeaḋ ó a do ní sé aḋaltrannas.