Известные библейские стихи из Lúcas 15

Поделиться

Agus deiriġ sé, agus do ċuáiḋ sé dionnsuiġe a aṫaar. Agus ar mbeiṫ fós a gcíanúaḋ ḋó do ċonnaire a aṫair é, agus do ġaḃ truáiġe ṁór ḋó é, agus ag riṫ ḋó, do ċrom sé fá na ḃráġuid, agus do ṗóg sé é.

Oir fuáir mo ṁac ann so bás, agus do aiṫḃéoḋuiġ sé: agus do ċúaiḋ sé a muġa, agus friíṫ é. Ar a nadḋḃar, sindo ṫionnsgnadar ḃeiṫ go sugaċ.

A derim riḃ, gur ah mar sin ḃias forḃfáilte ar neaṁ ar son éin ṗeaoċaċ do mni is mó na ar son naói ḃfréin dég agus fiċid, ar naċ ḃfuil riaċdanas aiṫriġe.

Fíréoċaid mé agus raċaiḋ médionnsuiġe maṫar, agus déaruiḋ mé ris, A aṫair, do ṗeacaiġ mé a naġaiḋ neiṁe agus ad ḟíaḋnuisisi

Agus a duḃairt an mac ris, A aṫair, do ṗeacaiġ méa naġuiḋ neiṁe, agus ad ḟiaḋnuisisi, agus ní fiu mé feasda do ṁacsa do ġairim ḋiom.

Cía agaiḃsi duine, agá ḃfuil céad cáora, agus do léigfeaḋ áon díoḃ a muġa, naċ ḃfágann na naói gcaóiriḋ déug agus ceiṫre fiċid ar an ḃfásaċ, agus naċ dtéid a ndiáiġ na caoraċ úd do ċúaiḋ a muġa, nó go ḃfafann sé í?