Известные библейские стихи из Maitiú 19

Поделиться

D’ḟéaċ Íosa orṫa agus duḃairt sé: Ní féidir so do ḋaoine; aċ is féidir le Dia gaċ níḋ.

D’á ḃríġ sin, ní ḋá ḟeóil iad feasda, aċ aon ḟeóil aṁáin. Uime sin, an níḋ a ċeangail Dia ná sgaoileaḋ duine é.

Agus do ḟreagair sé iad, agus duḃairt: Nár léiġeaḃair, an t-é ċruṫuiġ an duine ar dtúis, gur ċruṫuiġ sé iad firean agus bainean, agus duḃairt sé: Mar ġeall air sin, fágfaiḋ duine a aṫair agus a ṁáṫair, agus claoiḋfiḋ sé le n-a ṁnaoi, agus beid siad ’n-a mbeirt i n-aon feóil.

Aċ duḃairt Íosa leó: Leigiḋ ċúġam an ṁuintir ḃeag, agus ná coisgiḋ iad; óir is le n-a leiṫéidí sin ríġeaċt na ḃflaṫas.

Aċ beiḋ a lán d’á ḃfuil ar tusaċ ar deire, agus d’á ḃfuil ar deire ar tusaċ.

Agus gaċ duine a ḋ’ḟágfaiḋ a ṫiġ, nó a ḋriṫáraċa, nó a ḋriféaraċa, nó a aṫair, nó a ṁáṫair, nó a ḃean, nó á ċlann, nó a ċuid tailiṁ, ar son m’ainime-se, ġeoḃaiḋ sé fó ċéad, agus beiḋ an ḃeaṫa ṡíoruiḋe aige.

Duḃairt Íosa leis: Má’s maiṫ leat ḃeiṫ beaċt, imṫiġ agus díol amaċ a ḃfuil agat, agus taḃair dos na boċtaiḃ, agus beiḋ stór ar neaṁ agat; agus tar agus lean mise.

Agus duḃairt sé leis: Cad é an tráċt so agat ar ṁaiṫ? Ní’l aċ Aon is maiṫ, ’sé sin Dia. Aċ má’s maiṫ leat dul isteaċ sa ḃeaṫa, coimeád na n-aiṫeanta.

Agus deirim airís liḃ é: Is usa do ċamal gaḃáil tré ċró snáṫaide ’ná do’n duine saiḋḃir dul isteaċ i ríġeaċt na ḃflaṫas.

Aċ deirim-se liḃ, aoinne ċuirfiḋ uaiḋ a ḃean, aċ aṁáin mar ġeall ar ḋrúis, agus do ṗósfaiḋ bean eile, go ndeineann sé aḋaltranas; agus an t-é a ṗósfaiḋ an bean a díbreaḋ, go ndeineann sé aḋaltranas.

Agus duḃairt Íosa le n-a ḋeisgiobuil: Go deiṁin adeirim liḃ, is deacair do’n duine saiḋḃir dul isteaċ i ríġeaċt na ḃflaṫas.