Известные библейские стихи из Eoin 12

Поделиться

Má ġní aoinneaċ seirḃís daṁ-sa, leanaḋ sé mé: agus mar a mbím-se, béiḋ mo ṡeirḃíseaċ ann fosta. Má ġní aoinneaċ seirḃís daṁ-sa, ḃéarfaiḋ m’Aṫair onóir dó.

Fanann sé leis féin; aċc má ġeiḃ sé bás, ḃeir sé toráḋ mór uaiḋ. An té a ġráḋuiġeas a ḃeaṫa, caillfiḋ sé í; agus an té a ḃeir fuaṫ dá ḃeaṫa féin ar an tsaoġal seo, taisciġeann sé í ċun na beaṫa síorraiḋe.

Amén, amén adeirim liḃ, muna ḃfaġaiḋ an gráinnín cruiṫneaċta a ṫuiteas san talaṁ bás

Ṫáinic mé ar an tsaoġal mar ṡolus, ċun naċ ḃfanaḋ aoinneaċ, dá gcreidfeaḋ ionnam, san dorċadas.

Agus má ċluin duine mo ḃriaṫra-sa, agus gan iad a ċongḃáil: ní ṫaḃraim-se breiṫeaṁnas air, óir ní ċun breiṫeaṁnas a ṫaḃairt ar an doṁan a ṫáinic mé, aċt ċun an doṁan a ṡáḃáil.

Ar an aḋḃar sin, ġlac Máire punta ungṫa de spíocnárd ḟíor, luaċṁar, agus rinne sí cosa Íosa d’ungaḋ, agus ṫriomuiġ sí a ċosa le n-a gruaig: agus líonaḋ an teaċ le cuṁraċt an ungṫa.

Ġlac siad géaga na bpailm, agus ċuaiḋ siad amaċ ina airicis, agus iad ag scairtiġ: Hosanna, is beannuiġṫe an té atá ag teaċt i n-ainm an Tiġearna, Rí Israéil.

Agus d’ḟreagair Íosa iad, ag ráḋ: Ṫáinic an uair ċun glóir a ṫaḃairt do Ṁac an Duine.