Известные библейские стихи из لُوقا 14

Поделиться

جے کوئی میرے ولّ آوے۔ تے اپنے پئیو تے ماں نال تے بیوی تے بالاں نال تے بھراواں تے بھیناں نال سگوں اپنی ای جان نال وی وَیر نا رکھّے۔ اوہ میرا شاگِرد نئیں ہوسکدا۔

جیہڑا اپنی صلِیب چُک کے میرے مگر نا آوے۔ میرا شاگِرد نئیں ہو سکدا۔

کیوں جو ہر اِک جیہڑا اپنے آپ نُوں اُچیاں کر دا اے۔ سو نِیواں کِیتا جائے گا۔ تے جیہڑا اپنے آپ نُوں نِیواں کر دا اے۔ اوہ اُچّا کِیتا جائے گا۔

سو ایسے طرح تُہاڈے وِچوں بھانویں کوئی ہوئے جیہڑا اپنا سبھو کُجھ چھڈ نا دے اوہ میرا شاگِرد نئیں ہو سکدا۔

تُہاڈے وِچوں کیہڑا اے۔ جِس بُرج اُسارن دی دلیل کِیتی ہوئے تے پہلاں بَہہ کے خرچے دا حِساب نا کرے۔ پئی اوہنوں تیار کر سَکاں گا کہ نئیں؟ کِتے اجیہا نا ہوئے پئی جد اوس نِینّھ رکھی تے کمّ نُوں مُکا نا سکیا۔ تے سارے ویکھن والے اوہدے اُتّے ایہہ آکھ کے ہسّن۔ پئی ایس بندے اُساری شُروع کِیتی۔ پر مُکا نا سکیا۔

سگوں جد تُوں اکٹّھ کریں تے غرِیباں لُولیاں لَنگیاں تے اَنھیاں نُوں سدِّیں۔ تَد تُوں مُبارک ہوویں گا کیوں جو اوہناں دے پلّے کُجھ نئیں اے۔ پئی تینُوں بدلہ دین۔ سو تینُوں نیکاں دی قیامت وِچ بدلہ دِتّا جائے گا۔

لُون تے چنگی شے اے پر جے لُون دا سواد وِگڑ جائے۔ تے اوہ کاہدے نال سوادلا کِیتا جائے گا؟ نا اوہ زمین دے تے نا رُوڑی دے کمّ دا رہیا۔ لوکی اوہنوں باہر سُٹ چھڈ دے نیں۔ جِہدے سُنن دے کنّ ہون سُنے۔