Известные библейские стихи из Methiu 15

Поделиться

Lekin jon baat tumhaar muh se nikre hei, u dil se nikre hei. Aur wahi admi ke meila kar de hei, ki u Parmeshwar ke weship nai kare sake hei. Kaahe ke kharaab bichaar, hatya, kharaab kaam (aḍalṭri), chori, jhuuṭ bolna, dusra ke ninda karna, i sab tumhaar man se nikre hei.

“Jon khaana muh meñ jaay hei, u tumme meila nai kare hei ki tum Parmeshwar ke weship nai karo. Jon kharaab baat muh se nikre hei wahi tumme meila kare hei.”

‘Ilog to muh se hamaar aadar kare hei lekin ilog ke dil ham se bahut duur rahe hei. I tumhaar waaste bekaar hei ki hamaar weship karo kaahe ke i wahi sikhaay hei jon ruuls admi banaais hei.” ’

Yeeshu jawaab dees, “E aurat, tumhaar biswaas bahut hei, tumhaar sañghe weise hee hoi, jeise tum mañgti hei.” Aur uske laṛki wahi lage ṭheek hoy gais.

Tab u aurat aur nagichche aais. Uske aage gir ke bolis, “E Prabhu, hamaar madat karo!” U bolis, “I achchha nai hei ki laṛkan ke roṭi le ke kutta ke aage chhoṛ deo.” “I sach hei Prabhu.” u bolis, “lekin kutta bhi u bacha kucha khaay hei jon uske maalik ke ṭaibal pe se gire hei.”