Известные библейские стихи из پێدایش 26

Поделиться

انّون همے مُلکا دَرامَدێئے پئیما بنند. من گۆن تئو گۆن آن و ترا برکتَ دئیان. اے سجّهێن زمینان ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان و گۆن تئیی پت اِبراهێما وارتگێن سئوگندا برجمَ داران.

من تئیی نَسل و پَدرێچا آسمانئے اِستارانی کِساسا بازَ کنان و اے سجّهێن زمینان آیانا دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچئے سئوَبا زمینئے سجّهێن کئوم برکتَ گرنت، چێا که اِبراهێما منی پرمانبرداری کرت. آییا منی هبر زرت، منی رَهبند و پَرمان و منی هُکم و کانونی برجاه داشتنت.“

اِساک چه اۆدا لڈِّت و شت. دگه چاتے جَتی. نون اِشیئے سرا کَسّا اَڑ و کُڑ نکرت. اِساکا چاتئے نام رَهوبوت کرت و گوَشتی: ”نون هُداوندا مارا پْراه و شاهِگانێن جاگهے داتگ و ما همے سرڈگارا سێر و آبادَ بێن.“

هُداوند، اِساکئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”مِسرا مرئو. هما سرڈگارا بنند که من ترا گوَشان.

اِساکا اۆدا کُربانجاهے اَڈّ کرت و هُداوندئے نامی تئوار کرت. وتی گِدانی همۆدا مِکّ کرت و آییئے هِزمتکاران همۆدا چاتے جَت.