Een probleem met de Allerhoogste

Job wil zelf ook wel weten waarom het lijden komt, maar het is niet zo dat de vrienden zomaar kunnen zeggen dat het zonden van Job zijn die daar de reden voor zijn, waar hij zich van zou moeten bekeren. ‘Keer terug tot de Ontzagwekkende en je zult herstellen, zuiver je huis van alle kwaad.’ (‘Job 22:23) zo zegt zijn vriend Elifaz. Hoe vaak heb jij dit soort adviezen al gehoord? Kom tot inkeer en God zal alles weer rechtzetten. Sluit de woorden van God in je hart en God zal genadig zijn! Als je te snel leest dan denk je dat dit oké is, dat je je vriend zulke adviezen mag geven. Het boek Job werkt niet zo.

Deze gesprekken in het boek Job gaan hoofdstuk na hoofdstuk door. ‘Jullie troosten mij met lege woorden, wat jullie zeggen is niets dan bedrog’ (Job 21:34), verzucht hij voelbaar gefrustreerd uit terwijl hij zich met scherven moet krabben omdat zijn hele lijf zo’n zeer doet. En ondertussen wordt Job harder in zijn woorden over God, terwijl zijn vrienden hun vrome praatjes blijven ophangen.

‘God heeft mij mijn recht onthouden, de Ontzagwekkende heeft mij diep verbitterd.’ (Job 27:2)

‘God rukt mijn tentkoord los, hij vernedert mij.’ (Job 30:11) 

‘Wat heb ik van God in de hemel te verwachten.’ (Job 31:2)

Oftewel, God is oneerlijk! Job heeft een groot probleem met de Allerhoogste. Het is als olie op het vuur van de vrienden van Job, die er zelfs woedend van worden. Hoe durft Job zich zo neer te zetten als foutloos. Hoe durft hij zo’n grote mond naar de Almachtige te hebben. Woedend zijn ze, ontzet, onthutst. Hoe durft deze ellendige man. Je voelt in de discussie de rode wangen van opwinding, ontzetting en boosheid. 

Vandaag zit je nog steeds in de chaos van alle gesprekken. Maar binnenkort… komt er een dramatische wending in het hele verhaal.