2 Koryntian

1 i 2 List do Tesaloniczan

Hebrajczyków

1 i 2 List do Tymoteusza

List do Galacjan

Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana

List do Kolosan

1 i 2 List Piotra

List do Efezjan

List do Filipian

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk1CO">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="1CO.13">
 <div class="label">13</div><div class="cl">1 Koryntian 13</div><div class="s1">Mi&#322;o&#347;&#263; drog&#261; najlepsz&#261;</div><div class="p"> 1Cho&#263;bym m&#243;wi&#322; j&#281;zykami ludzi i anio&#322;&#243;w, a mi&#322;o&#347;ci bym nie mia&#322;, pozosta&#322;bym miedzi&#261;, co d&#378;wi&#281;czy, lub ha&#322;a&#347;liwym cymba&#322;em. 2Cho&#263;bym posiad&#322; dar prorokowania i poj&#261;&#322; wszystkie tajemnice, my&#347;l&#261; ogarn&#261;&#322; ca&#322;&#261; wiedz&#281; i dysponowa&#322; pe&#322;ni&#261; wiary, tak &#380;e przenosi&#322;bym g&#243;ry, a mi&#322;o&#347;ci bym nie mia&#322; &#8212; by&#322;bym niczym. 3I cho&#263;bym cz&#281;&#347;&#263; po cz&#281;&#347;ci rozda&#322; sw&#261; ca&#322;&#261; w&#322;asno&#347;&#263;, i swoje cia&#322;o wyda&#322; w spos&#243;b budz&#261;cy uznanie,#13:3 wyda&#322; w spos&#243;b budz&#261;cy uznanieP&#8308;&#8310; &#1488; A B 048 33 1739* pc co; Hier&#7504;&#738;&#738;; wyda&#322; na spalenieC D F G L 6 81 104 630 945 1175 1881* al latt sy&#688;&#7504;&#7501;; Tert Ambst Hier&#7504;&#738;&#738;. lecz mi&#322;o&#347;ci bym nie mia&#322; &#8212; nic bym nie osi&#261;gn&#261;&#322;.</div><div class="p"> 4Mi&#322;o&#347;&#263; czeka cierpliwie, mi&#322;o&#347;&#263; post&#281;puje uprzejmie, nie zazdro&#347;ci, mi&#322;o&#347;&#263; si&#281; nie wynosi, nie jest nad&#281;ta, 5post&#281;puje taktownie, nie szuka w&#322;asnej korzy&#347;ci, nie jest porywcza, nie prowadzi rachunku krzywd, 6nie cieszy si&#281; z niesprawiedliwo&#347;ci, lecz dzieli rado&#347;&#263; z prawdy; 7wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, ze wszystkim wi&#261;&#380;e nadziej&#281;, wszystko potrafi przetrwa&#263;. 8Mi&#322;o&#347;&#263; nigdy nie ustaje. Natomiast proroctwa? &#8212; Te si&#281; wype&#322;ni&#261;. J&#281;zyki? &#8212; Te ustan&#261;. Wiedza? &#8212; Jej &#347;wie&#380;o&#347;&#263; przeminie. 9Zreszt&#261; nasza wiedza jest i tak wycinkowa, a prorokowanie dotyczy tylko cz&#281;&#347;ci spraw. 10Gdy nastanie czas doskona&#322;o&#347;ci, to, co ograniczone, utraci swe znaczenie. 11Kiedy by&#322;em dzieckiem, m&#243;wi&#322;em jak dziecko, my&#347;la&#322;em jak dziecko, rozumowa&#322;em jak dziecko. Gdy sta&#322;em si&#281; m&#281;&#380;czyzn&#261;, zaniecha&#322;em dzieci&#281;cych spraw. 12M&#243;wi&#281; tak, gdy&#380; teraz widzimy zagadkowe kontury. Nadejdzie jednak czas, gdy zobaczymy twarz&#261; w twarz. Teraz poznaj&#281; po cz&#281;&#347;ci. Przyjdzie jednak czas, kiedy poznam tak, jak zosta&#322;em poznany. 13Teraz trwaj&#261;: wiara, nadzieja i mi&#322;o&#347;&#263; &#8212; te trzy. A z nich najwi&#281;ksza jest mi&#322;o&#347;&#263;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk1CO">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="1CO.14">
 <div class="label">14</div><div class="cl">1 Koryntian 14</div><div class="s1">Dar m&#243;wienia j&#281;zykami na tle daru prorokowania</div><div class="p"> 1Zabiegajcie o mi&#322;o&#347;&#263; i gor&#261;co pragnijcie duchowych dar&#243;w, a najbardziej tego, &#380;eby prorokowa&#263;. 2Bo kto m&#243;wi nieznanym j&#281;zykiem, zwraca si&#281; nie do ludzi, lecz do Boga. Nikt go nie rozumie, a on pod wp&#322;ywem Ducha wypowiada rzeczy, kt&#243;re pozostaj&#261; tajemnic&#261;. 3Kto natomiast prorokuje, m&#243;wi do ludzi, dla ich zbudowania, zach&#281;ty i pociechy. 4Kto m&#243;wi j&#281;zykiem, buduje sam siebie. Kto prorokuje &#8212; buduje ko&#347;ci&#243;&#322;. 5Pragn&#261;&#322;bym, aby&#347;cie wy wszyscy m&#243;wili j&#281;zykami, bardziej jednak, aby&#347;cie prorokowali. Gdy&#380; ten, kto prorokuje, jest wi&#281;kszy ni&#380; ten, kto m&#243;wi j&#281;zykami, chyba &#380;eby je wyk&#322;ada&#322;, aby ko&#347;ci&#243;&#322; dozna&#322; zbudowania.</div><div class="p"> 6Pomy&#347;lcie, bracia, gdybym przyszed&#322; do was i m&#243;wi&#322; j&#281;zykami, na co bym si&#281; przyda&#322;, nie przekazuj&#261;c &#380;adnego objawienia, pogl&#261;du, proroctwa lub pouczenia? 7We&#378;my jaki&#347; przedmiot, kt&#243;ry wydaje d&#378;wi&#281;k, na przyk&#322;ad flet albo cytr&#281;. Gdyby w swoim brzmieniu niczym si&#281; nie r&#243;&#380;ni&#322;y, sk&#261;d by&#322;oby wiadomo, kiedy gra flet, a kiedy cytra? 8R&#243;wnie&#380; gdyby tr&#261;ba zagra&#322;a niewyra&#378;nie, nikt by nie pomy&#347;la&#322;, &#380;e trzeba wyrusza&#263; do bitwy. 9Podobnie z wami: Je&#380;eli nie przem&#243;wicie j&#281;zykiem w spos&#243;b zrozumia&#322;y, kto uchwyci sens waszej wypowiedzi? Wasz g&#322;os rozejdzie si&#281; w powietrzu. 10Z pewno&#347;ci&#261; &#347;wiat rozbrzmiewa ca&#322;ym mn&#243;stwem d&#378;wi&#281;k&#243;w. W&#322;a&#347;ciwie nie ma nic, co w jaki&#347; spos&#243;b nie brzmi. 11Gdybym jednak nie wiedzia&#322;, co ka&#380;dy d&#378;wi&#281;k znaczy, by&#322;bym cudzoziemcem dla mego rozm&#243;wcy, on natomiast cudzoziemcem dla mnie. 12Wy zatem, poniewa&#380; z takim zapa&#322;em odnosicie si&#281; do dzia&#322;a&#324; Ducha,#14:12 Lub: do duchowych natchnie&#324;. skupcie si&#281; na tych darach, kt&#243;re s&#322;u&#380;&#261; zbudowaniu ko&#347;cio&#322;a.</div><div class="p"> 13Dlatego kto m&#243;wi j&#281;zykiem, niech si&#281; modli o dar jego wyk&#322;adania. 14Je&#347;li bowiem modl&#281; si&#281; j&#281;zykiem, m&#243;j duch si&#281; modli, rozum natomiast pozostaje bierny. 15Jak to rozwi&#261;&#380;&#281;? B&#281;d&#281; modli&#322; si&#281; duchem, ale skorzystam te&#380; w modlitwie z rozumu; b&#281;d&#281; &#347;piewa&#322; duchem, lecz przy &#347;piewie wykorzystam te&#380; rozum.#14:15 Lub: B&#281;d&#281; modli&#322; si&#281; w Duchu [...] b&#281;d&#281; &#347;piewa&#322; w Duchu; kontekst, tak&#380;e w w. 16, wskazuje raczej na ducha ludzkiego. 16Bo je&#347;li b&#322;ogos&#322;awisz w duchu, to w jaki spos&#243;b cz&#322;owiek z tym nie obeznany potwierdzi twoje dzi&#281;kczynienie swoim: Tak, niech si&#281; stanie?#14:16 Lub: Amen. Przecie&#380; nie rozumie, co m&#243;wisz. 17Ty wprawdzie pi&#281;knie dzi&#281;kujesz, ale drugi si&#281; nie buduje. 18Dzi&#281;ki Bogu wi&#281;cej ni&#380; wy wszyscy m&#243;wi&#281; j&#281;zykami, 19w ko&#347;ciele jednak wol&#281; powiedzie&#263; pi&#281;&#263; s&#322;&#243;w dobrze przemy&#347;lanych, aby innych pouczy&#263;, ni&#380; tysi&#261;ce s&#322;&#243;w j&#281;zykiem niezrozumia&#322;ym.</div><div class="p"> 20Bracia, nie b&#261;d&#378;cie dzie&#263;mi w my&#347;leniu. W z&#322;em b&#261;d&#378;cie jak dzieci, w my&#347;leniu natomiast &#8212; dojrzali. 21W Prawie czytamy:</div><div class="q"> Przez ludzi obcego j&#281;zyka oraz obcych warg</div><div class="q"> przem&#243;wi&#281; do tego ludu,</div><div class="q"> ale i tak Mnie nie us&#322;uchaj&#261;, m&#243;wi Pan.</div><div class="p"> 22J&#281;zyki zatem s&#261; znakiem dla niewierz&#261;cych, a nie dla wierz&#261;cych. Znakiem dla wierz&#261;cych, a nie dla niewierz&#261;cych, jest proroctwo. 23St&#261;d je&#347;li si&#281; gromadzi ca&#322;y ko&#347;ci&#243;&#322; i wszyscy zaczynaj&#261; m&#243;wi&#263; j&#281;zykami, a pojawi&#261; si&#281; ludzie nie obeznani z tym lub niewierz&#261;cy, to czy nie powiedz&#261;, &#380;e poszaleli&#347;cie? 24Je&#347;li natomiast wszyscy prorokuj&#261;, a wejdzie niewierz&#261;cy lub s&#322;abo obeznany i wszyscy si&#281; na nim skupi&#261;, dok&#322;adnie zbadaj&#261;, 25a przy tym wyjd&#261; na jaw sprawy ukryte g&#322;&#281;boko w sercu, to mo&#380;e si&#281; zdarzy&#263;, &#380;e upadnie na twarz, z&#322;o&#380;y pok&#322;on Bogu i wyzna: Rzeczywi&#347;cie B&#243;g jest mi&#281;dzy wami.</div><div class="s1">Sprawa porz&#261;dku na zgromadzeniach</div><div class="p"> 26C&#243;&#380; wi&#281;c, bracia? Gdy si&#281; schodzicie, a s&#261; w&#347;r&#243;d was osoby gotowe us&#322;u&#380;y&#263; psalmem, pouczeniem, objawieniem, j&#281;zykiem lub jego wyk&#322;adem, niech to uczyni&#261;, lecz wszystko niech b&#281;dzie dla zbudowania. 27Je&#347;li jest wi&#281;cej os&#243;b m&#243;wi&#261;cych j&#281;zykami, to niech us&#322;u&#380;&#261; dwaj, najwy&#380;ej trzej &#8212; i to po kolei &#8212; a jeden niech wyk&#322;ada. 28A gdyby si&#281; zdarzy&#322;o, &#380;e zabraknie t&#322;umacza, to niech w ko&#347;ciele nie wyst&#281;puj&#261;, lecz m&#243;wi&#261; sobie i Bogu. 29Prorocy podobnie, niech us&#322;u&#380;&#261; dwaj lub trzej, a inni niech to dok&#322;adnie rozwa&#380;&#261;. 30Je&#347;liby za&#347; kolejnej siedz&#261;cej w zgromadzeniu osobie dane zosta&#322;o objawienie, to niech ten, kt&#243;ry przemawia, zako&#324;czy sw&#261; mow&#281;. 31Ka&#380;dy z was mo&#380;e przecie&#380; po kolei prorokowa&#263;, tak by wszyscy mogli si&#281; uczy&#263; i wszyscy dozna&#263; zach&#281;ty. 32Duch dzia&#322;aj&#261;cy w prorokach nie kr&#281;puje ich woli,#14:32 Lub: A duchowe natchnienia prorok&#243;w (l. duchy prorok&#243;w) poddaj&#261; si&#281; prorokom, gdy&#380; B&#243;g nie jest Bogiem zamieszania, ale pokoju. 33gdy&#380; B&#243;g nie jest Bogiem zamieszania, ale pokoju.</div><div class="p">Jak we wszystkich ko&#347;cio&#322;ach skupiaj&#261;cych &#347;wi&#281;tych, 34kobiety niech w czasie zgromadze&#324; nie zabieraj&#261; g&#322;osu &#8212; nie pozwala si&#281; im m&#243;wi&#263;. Niech raczej b&#281;d&#261; poddane, tak jak m&#243;wi Prawo. 35Natomiast je&#347;li chc&#261; si&#281; czego&#347; nauczy&#263;, niech w domu pytaj&#261; swoich m&#281;&#380;&#243;w, gdy&#380; kobiecie nie wypada zabiera&#263; g&#322;osu w ko&#347;ciele.</div><div class="p"> 36Czy S&#322;owo Bo&#380;e od was wysz&#322;o, albo czy tylko do was dotar&#322;o? 37Je&#347;li kto&#347; uwa&#380;a, &#380;e jest prorokiem albo cz&#322;owiekiem duchowym, to niech we&#378;mie pod uwag&#281;, &#380;e to, co wam pisz&#281;, jest nakazem Pana. 38Je&#347;li kto&#347; tego nie chce uzna&#263;, to sam ju&#380; straci&#322; uznanie. 39Tak wi&#281;c, moi bracia, gor&#261;co pragnijcie prorokowa&#263; i nie przeszkadzajcie m&#243;wi&#263; j&#281;zykami, 40a wszystko niech si&#281; dzieje w spos&#243;b godny i uporz&#261;dkowany.</div>
 </div>
 </div>
</div>

1 List do KoryntianPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany