List do Rzymian

2 Koryntian

1 i 2 List do Tymoteusza

1 List do Koryntian

1 i 2 List do Tesaloniczan

Hebrajczyków

List do Galacjan

List do Efezjan

List do Kolosan

Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="ACT.9">
 <div class="label">9</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 9</div><div class="s1">Nawr&#243;cenie Saula</div><div class="p"> 1Saul z kolei, wci&#261;&#380; ow&#322;adni&#281;ty &#380;&#261;dz&#261; mordu w stosunku do uczni&#243;w Pa&#324;skich, przyszed&#322; do arcykap&#322;ana 2i uprosi&#322; go o listy do synagog w Damaszku. Planowa&#322; sprawdzi&#263;, czy s&#261; tam jacy&#347; zwolennicy Drogi, m&#281;&#380;czy&#378;ni lub kobiety. A je&#347;liby si&#281; okaza&#322;o, &#380;e s&#261;, chcia&#322; takie osoby schwyta&#263; i sprowadzi&#263; do Jerozolimy. 3Gdy by&#322; w drodze do Damaszku i ju&#380; zbli&#380;a&#322; si&#281; do miasta, otoczy&#322;o go nagle &#347;wiat&#322;o pochodz&#261;ce z nieba. 4Padaj&#261;c na ziemi&#281;, us&#322;ysza&#322; g&#322;os: Saulu! Saulu! Dlaczego Mnie prze&#347;ladujesz? 5Kim jeste&#347;, Panie? &#8212; zapyta&#322;. Ja jestem Jezus &#8212; us&#322;ysza&#322; &#8212; kt&#243;rego ty prze&#347;ladujesz. 6Powsta&#324; jednak. Wejd&#378; do miasta. Tam ci powiedz&#261;, co masz robi&#263;. 7M&#281;&#380;czy&#378;ni, kt&#243;rzy towarzyszyli Saulowi w drodze, stan&#281;li oniemiali. S&#322;yszeli wprawdzie g&#322;os, ale nikogo nie dostrzegali. 8Saul podni&#243;s&#322; si&#281; z ziemi, lecz gdy otworzy&#322; oczy, nic nie widzia&#322;. Do Damaszku zatem prowadzili go za r&#281;k&#281;. 9Tam przez trzy dni nic nie widzia&#322;, nie jad&#322; i nie pi&#322;.</div><div class="p"> 10W Damaszku natomiast mieszka&#322; pewien ucze&#324;. Mia&#322; na imi&#281; Ananiasz. Pan przem&#243;wi&#322; do niego w widzeniu: Ananiaszu! Jestem, Panie! &#8212; odpowiedzia&#322;. 11Wsta&#324;! &#8212; poleci&#322; mu Pan. &#8212; Id&#378; na ulic&#281; Prost&#261; i w domu Judy odszukaj cz&#322;owieka o imieniu Saul. Pochodzi on z Tarsu. W&#322;a&#347;nie si&#281; modli. 12W widzeniu zobaczy&#322; cz&#322;owieka o imieniu Ananiasz, kt&#243;ry wszed&#322;, w&#322;o&#380;y&#322; na niego r&#281;ce, a on w ten spos&#243;b odzyska&#322; wzrok. 13Ananiasz na to: Panie, od wielu ludzi s&#322;ysza&#322;em o tym cz&#322;owieku. W Jerozolimie wyrz&#261;dzi&#322; on Twoim &#347;wi&#281;tym wiele z&#322;ego. 14Tutaj te&#380; ma pe&#322;nomocnictwo od arcykap&#322;an&#243;w, aby pojma&#263; wszystkich, kt&#243;rzy wzywaj&#261; Twojego imienia. 15Pan jednak powiedzia&#322; do niego: Id&#378;, gdy&#380; ten cz&#322;owiek jest moim wybranym naczyniem. On zaniesie moje imi&#281; przed pogan, kr&#243;l&#243;w i syn&#243;w Izraela. 16Ja sam poka&#380;&#281; mu, ile b&#281;dzie musia&#322; wycierpie&#263; dla mojego imienia. 17I Ananiasz poszed&#322;. Wszed&#322; do domu, w&#322;o&#380;y&#322; na Saula r&#281;ce i oznajmi&#322;: Saulu! Bracie! Przysy&#322;a mnie Pan, Jezus, Ten, kt&#243;ry ci si&#281; ukaza&#322; w czasie drogi. Przychodz&#281;, aby&#347; odzyska&#322; wzrok i zosta&#322; nape&#322;niony Duchem &#346;wi&#281;tym. 18Na te s&#322;owa Saulowi natychmiast opad&#322;y z oczu jakby &#322;uski. Odzyska&#322; wzrok, wsta&#322; i zosta&#322; ochrzczony. 19A po zjedzeniu posi&#322;ku powr&#243;ci&#322; do si&#322;.</div><div class="p">Po paru dniach przebywania z uczniami w Damaszku 20Saul zacz&#261;&#322; g&#322;osi&#263; Jezusa w synagogach. Utrzymywa&#322;, &#380;e to On jest Synem Boga. 21Wszyscy, kt&#243;rzy go s&#322;uchali, byli zdziwieni: Czy to nie ten cz&#322;owiek &#8212; pytali &#8212; wyst&#281;powa&#322; w Jerozolimie przeciwko ludziom wzywaj&#261;cym tego imienia? I czy nie przyszed&#322; po to, aby r&#243;wnie&#380; tutaj schwyta&#263; im podobnych i odprowadzi&#263; do arcykap&#322;an&#243;w? 22Saul tymczasem wyst&#281;powa&#322; coraz &#347;mielej. Wprawia&#322; w zak&#322;opotanie &#379;yd&#243;w mieszkaj&#261;cych w Damaszku, bo dowodzi&#322;, &#380;e Jezus jest Chrystusem. 23Tak min&#281;&#322;o wiele dni. W ko&#324;cu &#379;ydzi uknuli spisek, aby go zabi&#263;. 24Saul dowiedzia&#322; si&#281; jednak o tym. Chc&#261;c go w jaki&#347; spos&#243;b zg&#322;adzi&#263;, jego przeciwnicy dniem i noc&#261; strzegli nawet bram. 25Uczniowie jednak pomogli mu i pod os&#322;on&#261; nocy opu&#347;cili go w koszu przez mur.</div><div class="p"> 26Po przybyciu do Jerozolimy Saul stara&#322; si&#281; przy&#322;&#261;czy&#263; do uczni&#243;w. Wszyscy si&#281; go jednak bali. Nikt nie chcia&#322; uwierzy&#263;, &#380;e sta&#322; si&#281; uczniem. 27Dopiero Barnaba go przygarn&#261;&#322;. Zaprowadzi&#322; go do aposto&#322;&#243;w, opowiedzia&#322; im, jak to w drodze Saul zobaczy&#322; Pana, jak Pan do niego przem&#243;wi&#322; i jak w Damaszku &#347;mia&#322;o przemawia&#322; w imieniu Jezusa. 28W ten spos&#243;b Saul znalaz&#322; si&#281; w ich kr&#281;gu, porusza&#322; si&#281; swobodnie po Jerozolimie i odwa&#380;nie wyst&#281;powa&#322; w imieniu Pana. 29Rozprawia&#322; te&#380; z hellenistami, przekonuj&#261;c ich o swej racji. Oni jednak postanowili go zg&#322;adzi&#263;. 30Gdy bracia dowiedzieli si&#281; o tym, odprowadzili go do Cezarei, a stamt&#261;d wyprawili do Tarsu.</div><div class="p"> 31Dla ko&#347;cio&#322;a w ca&#322;ej Judei, Galilei i Samarii nasta&#322; czas pokoju. Wierz&#261;cy budowali si&#281; duchowo, &#380;yli w boja&#378;ni Pana, a dzi&#281;ki zach&#281;cie Ducha &#346;wi&#281;tego ich grono ros&#322;o liczebnie.</div><div class="s1">Piotr w Judei</div><div class="p"> 32Gdy Piotr odwiedza&#322; wszystkich, przyby&#322; r&#243;wnie&#380; do &#347;wi&#281;tych zamieszka&#322;ych w Liddzie. 33Tam natkn&#261;&#322; si&#281; na niejakiego Eneasza. Cz&#322;owiek ten by&#322; sparali&#380;owany. Przez osiem lat nie podnosi&#322; si&#281; z &#322;&#243;&#380;ka. 34Piotr zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niego: Eneaszu, Jezus Chrystus ci&#281; uzdrawia. Wsta&#324;, zwi&#324; swoje pos&#322;anie. I Eneasz natychmiast wsta&#322;. 35Widzieli go wszyscy mieszka&#324;cy Liddy oraz Saronu, kt&#243;rzy te&#380; nawr&#243;cili si&#281; do Pana.</div><div class="p"> 36W Joppie natomiast mieszka&#322;a pewna uczennica, imieniem Tabita. W t&#322;umaczeniu na grecki znaczy to Dorkas. Wy&#347;wiadczy&#322;a ona innym wiele dobra i okaza&#322;a wiele mi&#322;osierdzia. 37W tych dniach zas&#322;ab&#322;a i umar&#322;a. Obmyto j&#261; wi&#281;c i z&#322;o&#380;ono w sali na pi&#281;trze. 38A poniewa&#380; Lidda le&#380;y blisko Joppy, uczniowie, gdy us&#322;yszeli, &#380;e Piotr przebywa tak blisko, wys&#322;ali do niego dw&#243;ch m&#281;&#380;czyzn z pro&#347;b&#261;: Przyjd&#378; do nas jak najpr&#281;dzej. 39Piotr przygotowa&#322; si&#281; wi&#281;c do drogi i wyruszy&#322; wraz z nimi. Gdy przyby&#322; na miejsce, zaprowadzili go do sali na pi&#281;trze, gdzie obst&#261;pi&#322;y go wszystkie wdowy. P&#322;aka&#322;y i pokazywa&#322;y mu suknie oraz p&#322;aszcze zrobione przez Dorkas, gdy jeszcze &#380;y&#322;a w&#347;r&#243;d nich. 40Wtedy Piotr usun&#261;&#322; wszystkich, pad&#322; na kolana, pomodli&#322; si&#281;, a nast&#281;pnie zwr&#243;ci&#322; si&#281; do cia&#322;a i powiedzia&#322;: Tabito, wsta&#324;! Ona za&#347; otworzy&#322;a oczy i &#8212; gdy zobaczy&#322;a Piotra &#8212; usiad&#322;a. 41W&#243;wczas Piotr poda&#322; jej r&#281;k&#281; i podni&#243;s&#322; j&#261;. Potem przywo&#322;a&#322; &#347;wi&#281;tych oraz wdowy i przedstawi&#322; j&#261; &#380;yw&#261;. 42Wie&#347;&#263; o tym roznios&#322;a si&#281; po ca&#322;ej Joppie i wielu uwierzy&#322;o w Pana. 43Piotr natomiast przez wiele jeszcze dni przebywa&#322; w Joppie, goszcz&#261;c u niejakiego Szymona, garbarza.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="ACT.10">
 <div class="label">10</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 10</div><div class="s1">Nawr&#243;cenie Korneliusza</div><div class="p"> 1W Cezarei stacjonowa&#322; pewien setnik. Mia&#322; na imi&#281; Korneliusz i nale&#380;a&#322; do kohorty zwanej italsk&#261;. 2Korneliusz by&#322; cz&#322;owiekiem pobo&#380;nym i bogobojnym, zar&#243;wno on sam, jak i ca&#322;y jego dom. Jako cz&#322;owiek mi&#322;osierny wspiera&#322; lud hojnymi datkami i nieustannie modli&#322; si&#281; do Boga. 3Pewnego popo&#322;udnia, oko&#322;o godziny pi&#281;tnastej,#10:3 Lub: oko&#322;o godziny dziewi&#261;tej, wed&#322;ug &#243;wczesnej rachuby czasu. zobaczy&#322; w widzeniu, w spos&#243;b bardzo wyra&#378;ny, Bo&#380;ego anio&#322;a. Anio&#322; podszed&#322; i przem&#243;wi&#322;: Korneliuszu! 4Korneliusz, wpatrzony w niego i przestraszony, zapyta&#322;: Co si&#281; sta&#322;o, panie? Twoje modlitwy oraz twoje datki &#8212; odpowiedzia&#322; anio&#322; &#8212; sprawi&#322;y, &#380;e B&#243;g zwr&#243;ci&#322; na ciebie uwag&#281;. 5Teraz wi&#281;c po&#347;lij swoich ludzi do Joppy i sprowad&#378; stamt&#261;d niejakiego Szymona, kt&#243;rego nazywaj&#261; Piotrem. 6Go&#347;ci on u pewnego garbarza Szymona, kt&#243;ry ma dom nad morzem. 7Gdy anio&#322; odszed&#322;, Korneliusz przywo&#322;a&#322; dw&#243;ch swoich domownik&#243;w oraz pobo&#380;nego &#380;o&#322;nierza z grona tych, kt&#243;rzy mu osobi&#347;cie us&#322;ugiwali, 8i po wyja&#347;nieniu im wszystkiego, pos&#322;a&#322; ich do Joppy.</div><div class="p"> 9Tymczasem nast&#281;pnego dnia oko&#322;o po&#322;udnia#10:9 Lub: oko&#322;o godziny sz&#243;stej, wed&#322;ug &#243;wczesnej rachuby czasu. &#8212; gdy oni byli w drodze i zbli&#380;ali si&#281; do miasta &#8212; Piotr wyszed&#322; na taras na dachu i tam si&#281; modli&#322;. 10Zg&#322;odnia&#322; przy tym bardzo i chcia&#322;o mu si&#281; je&#347;&#263;. A gdy ju&#380; przyrz&#261;dzano posi&#322;ek, wpad&#322; w zachwycenie. 11Zobaczy&#322; otwarte niebo. Z nieba zst&#281;powa&#322; w d&#243;&#322; jaki&#347; przedmiot. Przypomina&#322; wielkie lniane p&#322;&#243;tno, trzymane za cztery rogi i opuszczane w kierunku ziemi. 12Wewn&#261;trz znajdowa&#322;y si&#281; r&#243;&#380;ne czworono&#380;ne zwierz&#281;ta, p&#322;azy oraz ptaki. 13Rozleg&#322; si&#281; r&#243;wnie&#380; g&#322;os: Piotrze, wsta&#324;, zabijaj i jedz! 14Piotr odpowiedzia&#322;: O tym nie mo&#380;e by&#263; mowy, Panie, bo jeszcze nigdy nie jad&#322;em nic skalanego i nieczystego. 15Wtedy g&#322;os zabrzmia&#322; ponownie: Tego, co B&#243;g oczy&#347;ci&#322;, ty nie uwa&#380;aj za skalane. 16Wszystko to powt&#243;rzy&#322;o si&#281; trzy razy, po czym przedmiot zosta&#322; wzi&#281;ty do nieba. 17Podczas gdy Piotr zastanawia&#322; si&#281;, co mog&#322;oby oznacza&#263; to widzenie, ludzie wys&#322;ani przez Korneliusza odnale&#378;li dom Szymona, stan&#281;li u bramy 18i podniesionym g&#322;osem zacz&#281;li pyta&#263;, czy Szymon, zwany Piotrem, przebywa tam w go&#347;cinie. 19Pogr&#261;&#380;ony w my&#347;lach Piotr us&#322;ysza&#322; g&#322;os Ducha: Szukaj&#261; ci&#281; trzej m&#281;&#380;czy&#378;ni. 20Ale wsta&#324;, zejd&#378; na d&#243;&#322; i id&#378; z nimi bez wahania, bo to Ja ich pos&#322;a&#322;em. 21Piotr zszed&#322; wi&#281;c do tych m&#281;&#380;czyzn i powiedzia&#322;: To ja jestem tym, kt&#243;rego szukacie. Co was tu sprowadza? 22W&#243;wczas oni odparli: Korneliusz, setnik, cz&#322;owiek sprawiedliwy i bogobojny, ciesz&#261;cy si&#281; uznaniem ca&#322;ego narodu &#380;ydowskiego, otrzyma&#322; wiadomo&#347;&#263; od &#347;wi&#281;tego anio&#322;a, &#380;e ma ci&#281; sprowadzi&#263; do swojego domu i pos&#322;ucha&#263;, co masz do powiedzenia. 23Piotr zaprosi&#322; ich wi&#281;c do &#347;rodka i ugo&#347;ci&#322;. Nazajutrz za&#347; wsta&#322; i poszed&#322; z nimi, a wraz z nim wyruszy&#322;o kilku braci z Joppy.</div><div class="p"> 24Nast&#281;pnego dnia Piotr przyby&#322; do Cezarei. Korneliusz ju&#380; na nich czeka&#322;. Na spotkanie zaprosi&#322; swoich krewnych i najbli&#380;szych przyjaci&#243;&#322;. 25Kiedy Piotr si&#281; zbli&#380;a&#322;, Korneliusz wyszed&#322; mu naprzeciw i w pok&#322;onie upad&#322; mu do st&#243;p. 26Piotr podni&#243;s&#322; go i powiedzia&#322;: Wsta&#324;, ja te&#380; jestem cz&#322;owiekiem. 27A rozmawiaj&#261;c z nim, wszed&#322; i zasta&#322; wielu zgromadzonych. 28Przem&#243;wi&#322; do nich w ten spos&#243;b: Wy wiecie, jak bardzo niezgodne z Prawem jest dla &#379;yda przestawanie z lud&#378;mi innej narodowo&#347;ci lub odwiedzanie ich. Mnie jednak B&#243;g pokaza&#322;, abym &#380;adnego cz&#322;owieka nie nazywa&#322; skalanym lub nieczystym. 29W&#322;a&#347;nie dlatego na wasze wezwanie przyszed&#322;em bez sprzeciwu. Zapytuj&#281; wi&#281;c, w jakiej sprawie pos&#322;ali&#347;cie po mnie? 30Wtedy zabra&#322; g&#322;os Korneliusz: Przed czterema dniami, mniej wi&#281;cej o tej godzinie, czyli o dwunastej, modli&#322;em si&#281; w moim domu. Nagle stan&#261;&#322; przede mn&#261; m&#281;&#380;czyzna w l&#347;ni&#261;cej szacie. 31Zwr&#243;ci&#322; si&#281; do mnie: Korneliuszu, twoja modlitwa zosta&#322;a wys&#322;uchana i twoje datki sprawi&#322;y, &#380;e B&#243;g zwr&#243;ci&#322; na ciebie uwag&#281;. 32Po&#347;lij zatem do Joppy i sprowad&#378; stamt&#261;d Szymona, kt&#243;rego nazywaj&#261; Piotrem. Go&#347;ci w domu Szymona, garbarza, nad morzem. 33Dlatego natychmiast pos&#322;a&#322;em po ciebie, a ty wspaniale post&#261;pi&#322;e&#347;, &#380;e przyszed&#322;e&#347;. Teraz my wszyscy zebrali&#347;my si&#281; przed Bogiem, aby wys&#322;ucha&#263; wszystkiego, co zosta&#322;o ci zlecone przez Pana.</div><div class="p"> 34Piotr otworzy&#322; zatem usta i przem&#243;wi&#322;: Naprawd&#281;, zaczynam rozumie&#263;, &#380;e B&#243;g nie traktuje jednych lepiej ni&#380; innych, 35lecz w ka&#380;dym narodzie mi&#322;y mu jest ten, kto Go szanuje i post&#281;puje sprawiedliwie. 36Odnios&#281; si&#281; teraz do poselstwa, kt&#243;re przekaza&#322; synom Izraela, g&#322;osz&#261;c za po&#347;rednictwem Jezusa Chrystusa, kt&#243;ry jest Panem wszystkich, dobr&#261; nowin&#281; o pokoju. 37Ot&#243;&#380; wiecie, co si&#281; dzia&#322;o w ca&#322;ej Judei, pocz&#261;wszy od Galilei, po chrzcie, kt&#243;ry g&#322;osi&#322; Jan. 38Wiecie o Jezusie z Nazaretu, &#380;e B&#243;g nama&#347;ci&#322; Go Duchem &#346;wi&#281;tym i moc&#261;. Wiecie te&#380;, &#380;e wsz&#281;dzie, gdzie chodzi&#322;, czyni&#322; dobrze i leczy&#322; wszystkich dr&#281;czonych przez diab&#322;a, a dzia&#322;o si&#281; tak dlatego, &#380;e by&#322; z Nim B&#243;g. 39My jeste&#347;my &#347;wiadkami tego wszystkiego, co uczyni&#322; na terenach zamieszka&#322;ych przez &#379;yd&#243;w i w Jerozolimie. Jego te&#380; zawiesili na krzy&#380;u#10:39 na krzy&#380;u: gr. &#958;&#973;&#955;&#959;&#957; (ksylon), czyli: drzewo, oznacza r&#243;wnie&#380; krzy&#380;. i w ten spos&#243;b zabili. 40B&#243;g jednak wzbudzi&#322; Go trzeciego dnia i sprawi&#322;, &#380;e sta&#322; si&#281; widzialny, 41lecz nie dla ca&#322;ego ludu, a tylko dla &#347;wiadk&#243;w uprzednio wybranych przez Boga, to znaczy dla nas, kt&#243;rzy po Jego zmartwychwstaniu jedli&#347;my i pili&#347;my wraz z Nim. 42On te&#380; poleci&#322; nam g&#322;osi&#263; ludowi i sk&#322;ada&#263; o Nim &#347;wiadectwo, &#380;e jest ustanowionym przez Boga s&#281;dzi&#261; &#380;ywych i umar&#322;ych. 43O Nim &#347;wiadcz&#261; wszyscy prorocy. G&#322;osz&#261;, &#380;e ka&#380;dy, kto w Niego wierzy, dost&#281;puje, przez Jego imi&#281;, przebaczenia grzech&#243;w.</div><div class="p"> 44Piotr jeszcze m&#243;wi&#322; o tych sprawach, a Duch &#346;wi&#281;ty ju&#380; zst&#261;pi&#322; na wszystkich s&#322;uchaj&#261;cych jego mowy. 45Zaskoczy&#322;o to tych wszystkich wierz&#261;cych, kt&#243;rzy nale&#380;eli do obrzezanych i przybyli z Piotrem, &#380;e i na pogan zosta&#322; wylany dar Ducha &#346;wi&#281;tego. 46S&#322;yszeli ich bowiem, jak m&#243;wili j&#281;zykami i wywy&#380;szali Boga. Wtedy odezwa&#322; si&#281; Piotr: 47Czy kto&#347; mo&#380;e odm&#243;wi&#263; wody, aby ochrzci&#263; tych, kt&#243;rzy otrzymali Ducha &#346;wi&#281;tego, podobnie jak my? 48I rozkaza&#322;, aby ich ochrzczono w imi&#281; Jezusa Chrystusa. Nast&#281;pnie uprosili go, aby pozosta&#322; z nimi kilka dni.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Dzieje ApostolskiePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany