Ewangelia Jana

Dzieje Apostolskie

List do Rzymian

1 i 2 List do Tesaloniczan

Hebrajczyków

2 Koryntian

1 List do Koryntian

1 i 2 List do Tymoteusza

List do Galacjan

Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="LUK.7">
 <div class="label">7</div><div class="cl">&#321;ukasza 7</div><div class="p"> 1Po zako&#324;czeniu swojego przem&#243;wienia do ludu Jezus uda&#322; si&#281; do Kafarnaum.</div><div class="s1">Przeci&#281;tny cz&#322;owiek z nieprzeci&#281;tn&#261; wiar&#261;</div><div class="p"> 2Tymczasem s&#322;uga pewnego setnika, bardzo przez niego ceniony, chorowa&#322; i bliski by&#322; &#347;mierci. 3Gdy setnik us&#322;ysza&#322; o Jezusie, pos&#322;a&#322; do Niego starszych &#380;ydowskich, prosz&#261;c Go, aby przyszed&#322; i uratowa&#322; jego s&#322;ug&#281;. 4Ci zjawili si&#281; u Jezusa i usilnie prosili: Zas&#322;uguje, aby&#347; spe&#322;ni&#322; jego pro&#347;b&#281;, 5bo kocha nasz nar&#243;d i sam zbudowa&#322; nam synagog&#281;. 6Jezus zatem wyruszy&#322; z nimi w drog&#281;. Gdy ju&#380; by&#322; niedaleko domu, setnik pos&#322;a&#322; przyjaci&#243;&#322; ze s&#322;owami: Panie, nie trud&#378; si&#281;, prosz&#281;. Nie jestem wart, aby&#347; wchodzi&#322; pod m&#243;j dach. 7Dlatego te&#380; nie uwa&#380;a&#322;em si&#281; za godnego, aby przyj&#347;&#263; do Ciebie. Ale powiedz tylko s&#322;owo, a m&#243;j s&#322;uga b&#281;dzie uzdrowiony. 8Ja bowiem jestem cz&#322;owiekiem podleg&#322;ym w&#322;adzy i mam pod sob&#261; &#380;o&#322;nierzy. Je&#347;li kt&#243;remu&#347; m&#243;wi&#281;: Id&#378;! &#8212; idzie. Je&#347;li kt&#243;remu&#347; rozka&#380;&#281;: Przyjd&#378;! &#8212; przychodzi; i je&#347;li swojemu s&#322;udze powiem: Zr&#243;b to! &#8212; robi. 9Gdy Jezus to us&#322;ysza&#322;, zadziwi&#322; Go ten cz&#322;owiek, po czym odwr&#243;ci&#322; si&#281; do t&#322;umu, kt&#243;ry Mu towarzyszy&#322;, i powiedzia&#322;: M&#243;wi&#281; wam, nawet w Izraelu nie znalaz&#322;em tak wielkiej wiary.</div><div class="p"> 10A pos&#322;a&#324;cy po powrocie do domu zastali s&#322;ug&#281; w dobrym zdrowiu.</div><div class="s1">Jezus i zrozpaczona matka</div><div class="p"> 11Potem Jezus wyruszy&#322; do miasta o nazwie Nain. Szli z Nim Jego uczniowie oraz wielki t&#322;um. 12Gdy zbli&#380;a&#322; si&#281; do bramy miejskiej, w&#322;a&#347;nie wynoszono zmar&#322;ego. By&#322; nim jedyny syn pewnej kobiety, kt&#243;ra by&#322;a wdow&#261;. Towarzyszy&#322;o jej wielu mieszka&#324;c&#243;w miasta. 13Wzruszony tym widokiem Pan zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niej: Przesta&#324; p&#322;aka&#263;. 14Nast&#281;pnie podszed&#322;, dotkn&#261;&#322; mar &#8212; ci za&#347;, kt&#243;rzy je nie&#347;li, stan&#281;li &#8212; i poleci&#322;: Ch&#322;opcze, m&#243;wi&#281; ci: Wsta&#324;! 15Wtedy zmar&#322;y usiad&#322; i przem&#243;wi&#322;. A Jezus odda&#322; go matce. 16Wszystkich natomiast ogarn&#261;&#322; strach i zacz&#281;li chwali&#263; Boga: Wielki prorok pojawi&#322; si&#281; w&#347;r&#243;d nas! &#8212; powtarzali. &#8212; B&#243;g przyby&#322; do swojego ludu! 17I rozesz&#322;a si&#281; ta wie&#347;&#263; po ca&#322;ej Judei i wszystkich s&#261;siednich okolicach.</div><div class="s1">Pytanie Jana Chrzciciela</div><div class="p"> 18O tym wszystkim donie&#347;li Janowi jego uczniowie. W&#243;wczas Jan przywo&#322;a&#322; do siebie dw&#243;ch spo&#347;r&#243;d swoich uczni&#243;w 19i pos&#322;a&#322; ich do Pana z pytaniem: Czy Ty jeste&#347; Tym, kt&#243;ry ma przyj&#347;&#263;, czy te&#380; mamy spodziewa&#263; si&#281; innego? 20Pos&#322;a&#324;cy przybyli wi&#281;c do Jezusa i powiedzieli: Jan Chrzciciel przysy&#322;a nas do Ciebie i ka&#380;e zapyta&#263;: Czy Ty jeste&#347; tym, kt&#243;ry ma przyj&#347;&#263;, czy te&#380; mamy czeka&#263; na innego? 21A w&#322;a&#347;nie w tym czasie Jezus uzdrowi&#322; wiele os&#243;b dr&#281;czonych przez choroby, b&#243;le i z&#322;e duchy, wielu za&#347; niewidomym podarowa&#322; wzrok. 22Da&#322; im zatem tak&#261; odpowied&#378;: Id&#378;cie i powiadomcie Jana o tym, co zobaczyli&#347;cie i us&#322;yszeli&#347;cie:</div><div class="q">Niewidomi odzyskuj&#261; wzrok, kulej&#261;cy chodz&#261;,</div><div class="q">tr&#281;dowaci doznaj&#261; oczyszczenia, g&#322;usi s&#322;ysz&#261;,</div><div class="q">umarli s&#261; wzbudzani, a ubodzy s&#322;ysz&#261; dobr&#261; nowin&#281;.</div><div class="q"> 23Szcz&#281;&#347;liwy te&#380; b&#281;dzie ten, kto si&#281; do Mnie nie zrazi.#7:23 Lub: (1) kto pozostanie wzgl&#281;dem Mnie niezra&#380;ony; (2) dla kogo nie stan&#281; si&#281; powodem potkni&#281;cia.</div><div class="s1">Jezus o Janie Chrzcicielu</div><div class="p"> 24Po odej&#347;ciu pos&#322;a&#324;c&#243;w Jana Jezus powiedzia&#322; o nim do t&#322;um&#243;w: Co wyszli&#347;cie obejrze&#263; na pustyni? Trzcin&#281; ko&#322;ysan&#261; przez wiatr? 25Co zatem wyszli&#347;cie zobaczy&#263;? Cz&#322;owieka ubranego w mi&#281;kkie szaty? Ci, kt&#243;rzy nosz&#261; okaza&#322;e stroje i &#380;yj&#261; w zbytku, mieszkaj&#261; w pa&#322;acach kr&#243;lewskich. 26A wi&#281;c co wyszli&#347;cie zobaczy&#263;? Proroka? Tak! Powiem wam, nawet wi&#281;cej ni&#380; proroka. 27On jest tym, o kt&#243;rym napisano:</div><div class="q"> Oto posy&#322;am przed Tob&#261; mojego pos&#322;a&#324;ca,</div><div class="q"> kt&#243;ry p&#243;jdzie przed Tob&#261; i utoruje Ci drog&#281;.</div><div class="p"> 28M&#243;wi&#281; wam: Po&#347;r&#243;d tych, kt&#243;rzy wyszli z &#322;ona kobiet, nie ma wi&#281;kszego ni&#380; Jan, a jednak najmniejszy w Kr&#243;lestwie Bo&#380;ym jest wi&#281;kszy ni&#380; on.</div><div class="p"> 29Ca&#322;y lud, gdy to s&#322;ysza&#322; &#8212; w tym r&#243;wnie&#380; celnicy &#8212; przyznawa&#322;, &#380;e B&#243;g ma s&#322;uszno&#347;&#263;, i dawa&#322; si&#281; zanurzy&#263; w chrzcie Jana. 30Faryzeusze jednak oraz znawcy Prawa zlekcewa&#380;yli Bo&#380;y plan wzgl&#281;dem siebie i nie dali si&#281; przez niego zanurzy&#263;.#7:30 Lub: ochrzci&#263;.</div><div class="s1">Zgubna niech&#281;&#263;</div><div class="p"> 31Z kim wi&#281;c mam por&#243;wna&#263; ludzi tego pokolenia i do kogo s&#261; podobni? 32Przypominaj&#261; dzieci, kt&#243;re siedz&#261; na rynku i robi&#261; sobie nawzajem wym&#243;wki:</div><div class="q">Grali&#347;my wam na fujarce, a nie ta&#324;czyli&#347;cie,</div><div class="q">&#347;piewali&#347;my &#380;a&#322;obne pie&#347;ni, a nie p&#322;akali&#347;cie.</div><div class="p"> 33Bo przyszed&#322; Jan Chrzciciel, nie je chleba, nie pije wina, a wy twierdzicie: Ma demona. 34Przyszed&#322; Syn Cz&#322;owieczy, je i pije, i te&#380; m&#243;wicie: To &#380;ar&#322;ok i pijak, przyjaciel celnik&#243;w i grzesznik&#243;w. 35I tak m&#261;dro&#347;&#263; znalaz&#322;a usprawiedliwienie u wszystkich swych dzieci.</div><div class="s1">Przebaczenie i mi&#322;o&#347;&#263;</div><div class="p"> 36Pewnego razu kt&#243;ry&#347; z faryzeusz&#243;w zaprosi&#322; Jezusa na wsp&#243;lny posi&#322;ek. Jezus zatem wst&#261;pi&#322; do jego domu i zaj&#261;&#322; miejsce przy stole. 37By&#322;a za&#347; w tym mie&#347;cie pewna kobieta, kt&#243;ra prowadzi&#322;a grzeszne &#380;ycie. Wiedz&#261;c, &#380;e Jezus siedzi przy stole w domu faryzeusza, przynios&#322;a alabastrowy flakonik pachn&#261;cego olejku, 38stan&#281;&#322;a z ty&#322;u u st&#243;p Jezusa, rozp&#322;aka&#322;a si&#281; i swoimi w&#322;osami zacz&#281;&#322;a ociera&#263; &#322;zy padaj&#261;ce na Jego stopy. Ca&#322;owa&#322;a je przy tym z czu&#322;o&#347;ci&#261; i namaszcza&#322;a olejkiem. 39Na ten widok faryzeusz, kt&#243;ry Go zaprosi&#322;, pomy&#347;la&#322;: Gdyby ten cz&#322;owiek by&#322; prorokiem, zdawa&#322;by sobie spraw&#281;, kim i jakiego rodzaju jest ta kobieta, kt&#243;ra Go dotyka, &#380;e to grzesznica. 40W&#243;wczas Jezus odezwa&#322; si&#281; do niego: Szymonie, mam ci co&#347; do powiedzenia. Ten za&#347;: S&#322;ucham, Nauczycielu. 41Pewien po&#380;yczkodawca mia&#322; dw&#243;ch d&#322;u&#380;nik&#243;w. Jeden by&#322; mu winien pi&#281;&#263;set denar&#243;w, a drugi tylko pi&#281;&#263;dziesi&#261;t.#7:41 Za pi&#281;&#263;set denar&#243;w robotnik najemny m&#243;g&#322; prze&#380;y&#263; dwa lata; za pi&#281;&#263;dziesi&#261;t &#8212; dwa miesi&#261;ce. 42Poniewa&#380; nie mieli z czego sp&#322;aci&#263; d&#322;ugu, obydw&#243;m go umorzy&#322;. Kt&#243;ry wi&#281;c z nich b&#281;dzie kocha&#322; go bardziej? 43Szymon powiedzia&#322;: Przypuszczam, &#380;e ten, kt&#243;remu wi&#281;cej umorzy&#322;. Trafnie oceni&#322;e&#347; &#8212; odpowiedzia&#322; Jezus. 44Nast&#281;pnie zwr&#243;ci&#322; si&#281; w stron&#281; kobiety i powiedzia&#322; do Szymona: Widzisz t&#281; kobiet&#281;? Wszed&#322;em do twojego domu, a ty nie poda&#322;e&#347; mi wody do n&#243;g, ona za to &#322;zami obla&#322;a moje stopy i otar&#322;a swoimi w&#322;osami. 45Nie powita&#322;e&#347; Mnie poca&#322;unkiem, a ona od chwili mego przyj&#347;cia nie przestaje ca&#322;owa&#263; moich st&#243;p. 46Najzwyklejsz&#261; oliw&#261; nie nama&#347;ci&#322;e&#347; mi g&#322;owy; ona za&#347; pachn&#261;cym olejkiem nama&#347;ci&#322;a mi stopy. 47Dlatego pos&#322;uchaj: Mocno Mnie pokocha&#322;a, bo przebaczono jej wiele grzech&#243;w. Komu ma&#322;o si&#281; przebacza, s&#322;abo kocha. 48Do niej za&#347; powiedzia&#322;: Twoje grzechy zosta&#322;y ci przebaczone. 49Wtedy ci, kt&#243;rzy wraz z Nim byli przy stole, zacz&#281;li si&#281; zastanawia&#263;: Kim On jest, &#380;e nawet grzechy przebacza? 50On tymczasem powiedzia&#322; do kobiety: Twoja wiara ci&#281; ocali&#322;a, id&#378; w pokoju.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="LUK.8">
 <div class="label">8</div><div class="cl">&#321;ukasza 8</div><div class="s1">Wsp&#243;&#322;pracownicy Jezusa</div><div class="p"> 1Wkr&#243;tce potem w&#281;drowa&#322; przez miasta oraz wioski, g&#322;osz&#261;c i opowiadaj&#261;c dobr&#261; nowin&#281; o Kr&#243;lestwie Bo&#380;ym. Towarzyszy&#322;o Mu Dwunastu, 2a tak&#380;e kilka kobiet, kt&#243;re wcze&#347;niej zosta&#322;y uzdrowione ze z&#322;ych duch&#243;w i z niedomaga&#324;. W&#347;r&#243;d nich by&#322;a Maria zwana Magdalen&#261;, z kt&#243;rej niegdy&#347; wysz&#322;o siedem demon&#243;w, 3Joanna &#8212; &#380;ona Chuzasa, zarz&#261;dcy Heroda, Zuzanna oraz wiele innych. S&#322;u&#380;y&#322;y im one swoim mieniem.</div><div class="s1">Przypowie&#347;&#263; o siewcy</div><div class="p"> 4Gdy gromadzi&#322; si&#281; wielki t&#322;um, ludzie bowiem z jednego miasta po drugim przychodzili do Niego, opowiedzia&#322; tak&#261; przypowie&#347;&#263;: 5Pewien siewca wyszed&#322; obsia&#263; pole. W czasie siania niekt&#243;re ziarna pad&#322;y na skraj drogi. Tam zosta&#322;y podeptane i wyjedzone przez ptactwo polne. 6Inne pad&#322;y na ska&#322;&#281;, lecz ledwie wykie&#322;kowa&#322;y, usch&#322;y, gdy&#380; nie mia&#322;y wilgoci. 7Kolejne pad&#322;y mi&#281;dzy ciernie; te razem z ziarnem wyros&#322;y &#8212; i zag&#322;uszy&#322;y je. 8A jeszcze inne pad&#322;y na &#380;yzny grunt; tam wyros&#322;y i wyda&#322;y stokrotny plon. To m&#243;wi&#261;c, nawo&#322;ywa&#322;: Kto ma uszy, aby s&#322;ucha&#263;, niech rozwa&#380;y moje s&#322;owa.</div><div class="p"> 9Jego uczniowie zapytali Go potem, co mia&#322;a znaczy&#263; ta przypowie&#347;&#263;. 10Wtedy im wyja&#347;ni&#322;: Wam dano pozna&#263; tajemnice Kr&#243;lestwa Bo&#380;ego, do pozosta&#322;ych jednak m&#243;wi si&#281; w przypowie&#347;ciach, aby</div><div class="q">patrz&#261;c, nie widzieli,</div><div class="q">a s&#322;uchaj&#261;c, nie rozumieli.</div><div class="p"> 11Znaczenie tej przypowie&#347;ci jest takie: Ziarnem jest S&#322;owo Bo&#380;e. 12Tymi przy drodze s&#261; ludzie, kt&#243;rzy wys&#322;uchuj&#261;, co si&#281; m&#243;wi; potem jednak przychodzi diabe&#322; i wybiera S&#322;owo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie zostali zbawieni. 13Lud&#378;mi na gruncie skalistym s&#261; ci, kt&#243;rzy ilekro&#263; us&#322;ysz&#261;, z rado&#347;ci&#261; przyjmuj&#261; S&#322;owo, lecz brak im korzenia, do czasu wierz&#261;, a w chwili pr&#243;by &#8212; rezygnuj&#261;. 14Ziarno mi&#281;dzy cierniami oznacza z kolei tych, kt&#243;rzy wprawdzie us&#322;yszeli, lecz gdy id&#261; przez &#380;ycie, troski, bogactwo i przyjemno&#347;ci stopniowo t&#322;amsz&#261; ich wzrost &#8212; i nie dojrzewaj&#261;. 15Natomiast ziarno w &#380;yznym gruncie oznacza tych, kt&#243;rzy szlachetnym i dobrym sercem wys&#322;uchali S&#322;owa, trzymaj&#261; si&#281; go i dzi&#281;ki wytrwa&#322;o&#347;ci wydaj&#261; plon.</div><div class="s1">B&#243;g ujawni wszystko</div><div class="p"> 16Nikt nie zapala lampy i nie nakrywa jej naczyniem ani nie stawia pod &#322;&#243;&#380;kiem, tylko na widocznym miejscu, aby ci, kt&#243;rzy wchodz&#261;, mogli widzie&#263; &#347;wiat&#322;o. 17Nie ma bowiem nic ukrytego, co si&#281; nie stanie widoczne, ani nic tajnego, co nie wyjdzie na jaw i nie zostanie poznane.</div><div class="p"> 18Uwa&#380;ajcie wi&#281;c, jak s&#322;uchacie; gdy&#380; temu, kt&#243;ry ma, b&#281;dzie dodane, temu za&#347;, kt&#243;ry nie ma, zostanie odebrane nawet to, co s&#261;dzi, &#380;e ma.</div><div class="s1">Prawdziwa rodzina</div><div class="p"> 19Zjawi&#322;a si&#281; u Niego matka wraz z Jego bra&#263;mi, ale z powodu t&#322;umu nie mogli si&#281; z Nim spotka&#263;. 20Powiadomiono Go zatem: Twoja matka oraz Twoi bracia stoj&#261; na zewn&#261;trz i chc&#261; si&#281; z Tob&#261; widzie&#263;. 21Wtedy im odpowiedzia&#322;: Moj&#261; matk&#261; i moimi bra&#263;mi s&#261; ci, kt&#243;rzy s&#322;uchaj&#261; S&#322;owa Bo&#380;ego i wype&#322;niaj&#261; je.</div><div class="s1">Uciszenie burzy</div><div class="p"> 22W czasie jednego z tych dni Jezus wsiad&#322; wraz z uczniami do &#322;odzi i powiedzia&#322;: Przeprawmy si&#281; na drug&#261; stron&#281; jeziora. Odbili zatem od brzegu. 23Gdy p&#322;yn&#281;li, zasn&#261;&#322;. Nagle na jeziorze zerwa&#322;a si&#281; burza. &#321;&#243;d&#378; nape&#322;nia&#322;a si&#281; wod&#261;. Zrobi&#322;o si&#281; niebezpiecznie. 24Przysun&#281;li si&#281; zatem do Niego i obudzili Go. Mistrzu! Mistrzu! &#8212; wo&#322;ali. &#8212; Giniemy! A On, wyrwany ze snu, skarci&#322; wiatr i wzburzone fale. Wtedy burza usta&#322;a i zapanowa&#322;a cisza. 25Nast&#281;pnie zwr&#243;ci&#322; si&#281; do nich: Gdzie wasza wiara? Oni za&#347; zdj&#281;ci strachem i podziwem pytali jeden drugiego: Kim On w&#322;a&#347;ciwie jest, &#380;e rozkazuje nawet wiatrom i wodzie, a one s&#261; Mu pos&#322;uszne?</div><div class="s1">Uwolnienie od legionu demon&#243;w</div><div class="p"> 26Tak dop&#322;yn&#281;li do kraju Geraze&#324;czyk&#243;w, po&#322;o&#380;onego naprzeciw Galilei. 27Ledwie wyszed&#322; na l&#261;d, spotka&#322; Go pewien cz&#322;owiek z miasta. By&#322; on op&#281;tany przez demona. Od d&#322;u&#380;szego czasu nie nosi&#322; ubrania i nie mieszka&#322; w domu, lecz w grobowcach. 28Gdy zobaczy&#322; Jezusa, wrzasn&#261;&#322;, upad&#322; przed Nim i dono&#347;nie zawo&#322;a&#322;: Czego ode mnie chcesz, Jezusie, Synu Boga Najwy&#380;szego? B&#322;agam Ci&#281;, nie dr&#281;cz mnie! 29Bo Jezus wcze&#347;niej rozkaza&#322; duchowi nieczystemu, aby wyszed&#322; z tego cz&#322;owieka. Demon bowiem wiele razy bra&#322; go we w&#322;adanie, a cz&#322;owiek ten, cho&#263; go trzymano pod stra&#380;&#261; w &#322;a&#324;cuchach i p&#281;tach, rozrywa&#322; wszystko i gnany przez demona ucieka&#322; na pustyni&#281;. 30Jezus zapyta&#322; go: Jak ci na imi&#281;? Legion &#8212; odpowiedzia&#322;; bo by&#322;o w nim wiele demon&#243;w. 31Nie przestawa&#322;y te&#380; b&#322;aga&#263; Go, aby nie odsy&#322;a&#322; ich do otch&#322;ani. 32A pas&#322;a si&#281; tam na g&#243;rze spora trzoda &#347;wi&#324;. Demony poprosi&#322;y zatem, aby pozwoli&#322; im w nie wej&#347;&#263;. I pozwoli&#322; im. 33Gdy wi&#281;c wysz&#322;y z cz&#322;owieka i wesz&#322;y w &#347;winie, trzoda ruszy&#322;a w d&#243;&#322; urwiska wprost do jeziora &#8212; i uton&#281;&#322;a.</div><div class="p"> 34Pasterze na widok tego, co si&#281; wydarzy&#322;o, uciekli i donie&#347;li o tym w mie&#347;cie oraz po zagrodach. 35Ludzie wyszli wi&#281;c zobaczy&#263;, co si&#281; sta&#322;o. Gdy przyszli do Jezusa i przekonali si&#281;, &#380;e cz&#322;owiek, z kt&#243;rego wysz&#322;y demony, siedzi u Jego st&#243;p ubrany i przy zdrowych zmys&#322;ach, przestraszyli si&#281;. 36&#346;wiadkowie zaj&#347;cia natomiast opowiedzieli im, jak dosz&#322;o do uwolnienia op&#281;tanego. 37Wtedy ca&#322;y t&#322;um z&#322;o&#380;ony z mieszkaj&#261;cych w tej okolicy Geraze&#324;czyk&#243;w zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Jezusa z pro&#347;b&#261;, aby od nich odszed&#322;, ogarnia&#322; ich bowiem wielki strach. Jezus wsiad&#322; zatem do &#322;odzi i poleci&#322; rusza&#263; z powrotem. 38Cz&#322;owiek za&#347;, z kt&#243;rego wysz&#322;y demony, prosi&#322; Go, aby pozwoli&#322; mu przy Nim pozosta&#263;. Jezus jednak odes&#322;a&#322; go. 39Wracaj do swojego domu &#8212; powiedzia&#322; &#8212; i m&#243;w dok&#322;adnie o wszystkim, co B&#243;g dla ciebie uczyni&#322;. Odszed&#322; wi&#281;c i po ca&#322;ym mie&#347;cie rozg&#322;asza&#322;, jak wiele zrobi&#322; dla niego Jezus.</div><div class="s1">Jezus, Jairos, choroba i &#347;mier&#263;</div><div class="p"> 40Gdy Jezus powr&#243;ci&#322;, t&#322;um przyj&#261;&#322; Go z rado&#347;ci&#261;. Wszyscy bowiem na Niego czekali. 41Wtedy zjawi&#322; si&#281; cz&#322;owiek imieniem Jairos. By&#322; on prze&#322;o&#380;onym synagogi. Pad&#322; Jezusowi do st&#243;p i zacz&#261;&#322; Go b&#322;aga&#263;, aby wst&#261;pi&#322; do jego domu. 42Mia&#322; bowiem dwunastoletni&#261; c&#243;rk&#281;, jedynaczk&#281;, kt&#243;ra w&#322;a&#347;nie umiera&#322;a. A gdy On szed&#322;, t&#322;umy zewsz&#261;d na Niego napiera&#322;y.</div><div class="p"> 43Wtem pewna kobieta, kt&#243;ra przez dwana&#347;cie lat cierpia&#322;a na krwotok i wyda&#322;a na lekarzy wszystko, co mia&#322;a na swoje utrzymanie, a &#380;aden nie potrafi&#322; jej uzdrowi&#263;, 44podesz&#322;a z ty&#322;u, dotkn&#281;&#322;a fr&#281;dzla Jego szaty &#8212; i jej krwotok natychmiast usta&#322;. 45Kto Mnie dotkn&#261;&#322;? &#8212; zapyta&#322; Jezus. Podczas gdy wszyscy zaprzeczali, Piotr zauwa&#380;y&#322;: Mistrzu, t&#322;umy zewsz&#261;d Ci&#281; otaczaj&#261; i &#347;ciskaj&#261;. 46Jezus jednak powiedzia&#322;: Kto&#347; Mnie dotkn&#261;&#322;, gdy&#380; poczu&#322;em, &#380;e wysz&#322;a ze Mnie moc. 47Kobieta zrozumia&#322;a, &#380;e jej czyn nie uszed&#322; uwagi. Podesz&#322;a zatem z dr&#380;eniem, przypad&#322;a do Jezusa i publicznie wyzna&#322;a, dlaczego Go dotkn&#281;&#322;a; wyzna&#322;a te&#380;, &#380;e natychmiast zosta&#322;a uleczona. 48Wtedy Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niej: C&#243;rko, twoja wiara ci&#281; ocali&#322;a. Id&#378; w pokoju.</div><div class="p"> 49Nie doko&#324;czy&#322; jeszcze tych s&#322;&#243;w, gdy przyby&#322; pos&#322;aniec z domu prze&#322;o&#380;onego synagogi z tak&#261; wiadomo&#347;ci&#261;: Twoja c&#243;rka nie &#380;yje, nie trud&#378; ju&#380; Nauczyciela. 50Jezus pos&#322;ysza&#322; te s&#322;owa i zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Jairosa: Nie b&#243;j si&#281;! Uwierz, a b&#281;dzie ocalona. 51Po przybyciu na miejsce, Jezus nie pozwoli&#322; nikomu wej&#347;&#263; ze sob&#261; do &#347;rodka, poza Piotrem, Janem, Jakubem, ojcem oraz matk&#261; dziecka. 52W domu wszyscy p&#322;akali i na znak &#380;a&#322;oby po dziewczynce bili si&#281; w pier&#347;. Przesta&#324;cie p&#322;aka&#263; &#8212; powiedzia&#322; do nich Jezus &#8212; ona nie umar&#322;a, tylko &#347;pi. 53Wtedy zacz&#281;li drwi&#263; z Niego, gdy&#380; na w&#322;asne oczy widzieli, &#380;e umar&#322;a. 54On natomiast uj&#261;&#322; j&#261; za r&#281;k&#281; i g&#322;o&#347;no powiedzia&#322;: Dziewczynko, wsta&#324;! 55W&#243;wczas powr&#243;ci&#322; jej duch, natychmiast wsta&#322;a, a On poleci&#322;, by dano jej je&#347;&#263;. 56Rodzice wpadli w zachwyt! Jezus jednak zabroni&#322; im komukolwiek m&#243;wi&#263; o tym wydarzeniu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Ewangelia ŁukaszaPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany