Ewangelia Jana

Dzieje Apostolskie

List do Rzymian

1 i 2 List do Tesaloniczan

Hebrajczyków

2 Koryntian

1 List do Koryntian

1 i 2 List do Tymoteusza

List do Galacjan

Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="LUK.19">
 <div class="label">19</div><div class="cl">&#321;ukasza 19</div><div class="s1">Nawr&#243;cenie Zacheusza</div><div class="p"> 1Potem wszed&#322; do Jerycha i przechodzi&#322; przez miasto. 2W tym czasie pewien bogaty cz&#322;owiek imieniem Zacheusz, prze&#322;o&#380;ony celnik&#243;w, 3pr&#243;bowa&#322; zobaczy&#263; Jezusa. Chcia&#322; on si&#281; dowiedzie&#263;, kim Jezus jest, lecz nie m&#243;g&#322;, gdy&#380; by&#322; niskiego wzrostu i t&#322;um mu Go zas&#322;ania&#322;. 4Pobieg&#322; wi&#281;c naprz&#243;d i, aby ujrze&#263; Jezusa, wspi&#261;&#322; si&#281; na sykomor&#281; rosn&#261;c&#261; przy drodze, kt&#243;r&#261; Pan mia&#322; przechodzi&#263;. 5Gdy Jezus przyszed&#322; na to miejsce, spojrza&#322; w g&#243;r&#281; i powiedzia&#322;: Zacheuszu, zejd&#378; pr&#281;dko, gdy&#380; dzi&#347; musz&#281; zatrzyma&#263; si&#281; w twoim domu. 6Zacheusz zszed&#322; wi&#281;c czym pr&#281;dzej i z rado&#347;ci&#261; przyj&#261;&#322; Go u siebie. 7Zaj&#347;cie to wywo&#322;a&#322;o powszechne niezadowolenie: Poszed&#322; w go&#347;cin&#281; do grzesznika &#8212; szemrano. 8Zacheusz natomiast podni&#243;s&#322; si&#281; i o&#347;wiadczy&#322; wobec Jezusa: Panie, oto po&#322;ow&#281; mojego maj&#261;tku przeznaczam dla ubogich, a je&#347;li na kim&#347; co&#347; wymusi&#322;em, oddaj&#281; poczw&#243;rnie. 9Jezus za&#347; odpowiedzia&#322;: Dzi&#347; zbawienie sta&#322;o si&#281; udzia&#322;em tego domu, poniewa&#380; i ten cz&#322;owiek jest synem Abrahama. 10Syn Cz&#322;owieczy przyszed&#322; bowiem odszuka&#263; i ocali&#263; to, co zagin&#281;&#322;o.</div><div class="s1">Przypowie&#347;&#263; o talentach</div><div class="p"> 11Gdy oni tego s&#322;uchali, doda&#322; jeszcze przypowie&#347;&#263;, gdy&#380; by&#322; blisko Jerozolimy, a oni my&#347;leli, &#380;e zaraz objawi si&#281; Kr&#243;lestwo Bo&#380;e. 12Powiedzia&#322; zatem tak: Pewien szlachetnie urodzony cz&#322;owiek uda&#322; si&#281; do dalekiego kraju, aby przyj&#261;&#263; w&#322;adz&#281; kr&#243;lewsk&#261; i wr&#243;ci&#263;. 13Wezwa&#322; wi&#281;c dziesi&#281;ciu swoich s&#322;ug, da&#322; im w dziesi&#281;ciu cz&#281;&#347;ciach pieni&#261;dze na trzy lata z g&#243;ry#19:13 Lub: dziesi&#281;&#263; min. Mina by&#322;a gr. jednostk&#261; monetarn&#261; (w srebrze lub z&#322;ocie) r&#243;wn&#261; 100 drachmom (denarom) lub syklom, czyli oko&#322;o czterem miesi&#261;com pracy najemnika. i poleci&#322;: Obracajcie nimi, a&#380; przyjad&#281;. 14Lecz jego poddani nienawidzili go i wys&#322;ali za nim delegacj&#281; z takim o&#347;wiadczeniem: Nie chcemy, aby ten cz&#322;owiek by&#322; naszym kr&#243;lem. 15On jednak po przyj&#281;ciu w&#322;adzy powr&#243;ci&#322; i poleci&#322; wezwa&#263; do siebie s&#322;ugi, kt&#243;rym powierzy&#322; pieni&#261;dze. Chcia&#322; si&#281; przekona&#263;, ile zarobili. 16Zjawi&#322; si&#281; wi&#281;c pierwszy i powiedzia&#322;: Panie, tak obraca&#322;em pieni&#281;dzmi, &#380;e twoja jedna cz&#281;&#347;&#263; przynios&#322;a dziesi&#281;ciokrotny zysk. 17&#346;wietnie, dobry s&#322;ugo &#8212; odpowiedzia&#322; pan &#8212; poniewa&#380; okaza&#322;e&#347; si&#281; wierny w tak ma&#322;ej sprawie, powierzam ci w&#322;adz&#281; nad dziesi&#281;cioma miastami. 18Nast&#281;pnie przyszed&#322; drugi. Panie &#8212; powiedzia&#322; &#8212; tak obraca&#322;em pieni&#281;dzmi, &#380;e twoja jedna cz&#281;&#347;&#263; przynios&#322;a pi&#281;ciokrotny zysk. 19Pan zdecydowa&#322;: Tobie te&#380; powierzam w&#322;adz&#281; &#8212; nad pi&#281;cioma miastami. 20Kolejny s&#322;uga natomiast przyszed&#322; z wyznaniem: Panie, oto cz&#281;&#347;&#263;, kt&#243;r&#261; mi powierzy&#322;e&#347;. Trzyma&#322;em j&#261; w chustce, 21gdy&#380; ba&#322;em si&#281; ciebie. Wiedzia&#322;em, &#380;e jeste&#347; cz&#322;owiekiem surowym, &#380;e bierzesz, czego nie od&#322;o&#380;y&#322;e&#347;, i &#380;niesz, czego nie posia&#322;e&#347;. 22A pan na to: Os&#261;dz&#281; ci&#281; na podstawie twoich w&#322;asnych s&#322;&#243;w, z&#322;y s&#322;ugo. Wiedzia&#322;e&#347;, &#380;e jestem cz&#322;owiekiem surowym, &#380;e bior&#281;, czego nie po&#322;o&#380;y&#322;em, i &#380;n&#281;, czego nie posia&#322;em. 23Dlaczego wi&#281;c nie wp&#322;aci&#322;e&#347; moich pieni&#281;dzy do banku? Po powrocie podj&#261;&#322;bym je z zyskiem! 24A do tych, kt&#243;rzy stali obok, powiedzia&#322;: We&#378;cie od niego t&#281; jedn&#261; cz&#281;&#347;&#263; i dajcie temu, kt&#243;ry ma dziesi&#281;&#263;. 25Oni na to: Panie, przecie&#380; on ju&#380; ma dziesi&#281;&#263; cz&#281;&#347;ci. 26M&#243;wi&#281; wam &#8212; odpowiedzia&#322; pan &#8212; ka&#380;dy, kto ma, otrzyma wi&#281;cej; a temu, kto nie ma, zabior&#261; i to, co ma. 27A co do moich wrog&#243;w, kt&#243;rzy nie chcieli, abym by&#322; ich kr&#243;lem, przyprowad&#378;cie ich tu i zetnijcie w mojej obecno&#347;ci.</div><div class="s1">Wjazd Jezusa do Jerozolimy</div><div class="p"> 28Po tych s&#322;owach Jezus ruszy&#322; w dalsz&#261; drog&#281; do Jerozolimy.</div><div class="p"> 29Gdy zbli&#380;y&#322; si&#281; do Betfage i Betanii, do g&#243;ry zwanej Oliwn&#261;, wys&#322;a&#322; dw&#243;ch spo&#347;r&#243;d swoich uczni&#243;w 30z takim poleceniem: Id&#378;cie do wsi le&#380;&#261;cej naprzeciw. W niej, tu&#380; po wej&#347;ciu, natkniecie si&#281; na uwi&#261;zanego osio&#322;ka, na kt&#243;rym nikt jeszcze nie siedzia&#322;. Odwi&#261;&#380;cie go i przyprowad&#378;cie do Mnie. 31Je&#347;liby was kto&#347; pyta&#322;: Dlaczego odwi&#261;zujecie osio&#322;ka, odpowiedzcie: Pan go potrzebuje. 32Uczniowie poszli i zastali wszystko tak, jak im powiedzia&#322;. 33Kiedy odwi&#261;zywali zwierz&#281;, jego w&#322;a&#347;ciciele zapytali: Dlaczego odwi&#261;zujecie tego osio&#322;ka? 34W&#243;wczas odpowiedzieli: Pan go potrzebuje. 35I przyprowadzili go do Jezusa. Nast&#281;pnie narzucili na osio&#322;ka swe wierzchnie okrycia i posadzili na nim Jezusa. 36Gdy jecha&#322;, s&#322;ali na drodze swoje szaty, 37a kiedy zbli&#380;a&#322; si&#281; do podn&#243;&#380;a G&#243;ry Oliwnej, ca&#322;a rzesza uczni&#243;w zacz&#281;&#322;a g&#322;o&#347;no i rado&#347;nie wielbi&#263; Boga za wszystkie przejawy mocy, kt&#243;re dane im by&#322;o ogl&#261;da&#263;. 38M&#243;wili:</div><div class="q"> B&#322;ogos&#322;awiony Kr&#243;l, kt&#243;ry przychodzi</div><div class="q"> w imieniu Pana!</div><div class="q">Pok&#243;j w niebie</div><div class="q">i chwa&#322;a na wysoko&#347;ciach!</div><div class="p"> 39W&#243;wczas jacy&#347; faryzeusze wykrzykn&#281;li z t&#322;umu: Nauczycielu, ka&#380; zamilkn&#261;&#263; swoim uczniom. 40Lecz On im odpowiedzia&#322;: M&#243;wi&#281; wam, &#380;e je&#347;li oni zamilkn&#261;, b&#281;d&#261; krzycze&#263; kamienie.</div><div class="s1">P&#322;acz Jezusa nad Jerozolim&#261;</div><div class="p"> 41Gdy si&#281; zbli&#380;y&#322; i zobaczy&#322; miasto, zap&#322;aka&#322; nad nim 42i powiedzia&#322;: O, miasto, gdyby&#347; i ty w tym dniu pozna&#322;o drog&#281;, kt&#243;ra prowadzi do pokoju. Lecz jest ona teraz zakryta przed tob&#261;. 43Bo oto nadejd&#261; dni, w kt&#243;rych twoi wrogowie usypi&#261; wok&#243;&#322; ciebie wa&#322;, otocz&#261; ci&#281;, uderz&#261; zewsz&#261;d, 44powal&#261; wraz z twoimi mieszka&#324;cami i nie pozostawi&#261; w tobie kamienia na kamieniu, poniewa&#380; zabrak&#322;o ci rozpoznania czasu Bo&#380;ych odwiedzin u ciebie.</div><div class="s1">Dom modlitwy to nie dom handlu</div><div class="p"> 45Potem wszed&#322; do &#347;wi&#261;tyni i zacz&#261;&#322; z niej wyrzuca&#263; sprzedawc&#243;w. 46M&#243;wi&#322; do nich: Napisane jest:</div><div class="q"> M&#243;j dom b&#281;dzie domem modlitwy,</div><div class="q">a wy zrobili&#347;cie z niego jaskini&#281; zdzierc&#243;w.</div><div class="s1">Jezus wobec opozycji</div><div class="p"> 47Codziennie te&#380; naucza&#322; w &#347;wi&#261;tyni. Arcykap&#322;ani za&#347;, znawcy Prawa oraz wa&#380;niejsi przedstawiciele ludu pr&#243;bowali Go zniszczy&#263;. 48Nie potrafili jednak wymy&#347;li&#263; nic, co mogliby uczyni&#263;, gdy&#380; ca&#322;y lud wr&#281;cz zastyga&#322;, s&#322;uchaj&#261;c Jego nauk.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch20" data-usfm="LUK.20">
 <div class="label">20</div><div class="cl">&#321;ukasza 20</div><div class="s1">Jezus pe&#322;nomocnikiem nieba</div><div class="p"> 1Pewnego dnia, gdy Jezus naucza&#322; lud w &#347;wi&#261;tyni i og&#322;asza&#322; mu dobr&#261; nowin&#281;, stan&#281;li przy Nim arcykap&#322;ani, znawcy Prawa oraz starsi 2i zwr&#243;cili si&#281; do Niego z pytaniem: Powiedz nam, jakim prawem dokonujesz tych rzeczy? Kim jest ten, kto da&#322; Ci t&#281; w&#322;adz&#281;? 3Jezus odpowiedzia&#322;: Zapytam was i Ja o pewn&#261; rzecz. Odpowiedzcie Mi: 4Czy Jan chrzci&#322; ludzi na polecenie nieba, czy te&#380; by&#322;a to rzecz ludzka? 5W&#243;wczas zacz&#281;li si&#281; naradza&#263; mi&#281;dzy sob&#261;: Je&#347;li powiemy: Na polecenie nieba, to zapyta: Dlaczego mu nie uwierzyli&#347;cie? 6Je&#347;li natomiast powiemy, &#380;e by&#322; to pomys&#322; ludzki, ca&#322;y lud nas ukamienuje, bo uwa&#380;a Jana za proroka. 7Odpowiedzieli zatem: Nie wiemy. 8Wtedy Jezus powiedzia&#322;: Wi&#281;c Ja te&#380; wam nie powiem, jakim prawem dokonuj&#281; tych rzeczy.</div><div class="s1">Przypowie&#347;&#263; o dzier&#380;awcach winnicy</div><div class="p"> 9Zacz&#261;&#322; te&#380; opowiada&#263; ludowi tak&#261; przypowie&#347;&#263;: Pewien cz&#322;owiek zasadzi&#322; winnic&#281;, wydzier&#380;awi&#322; j&#261; rolnikom i wyjecha&#322; na d&#322;u&#380;szy czas. 10W okresie winobrania pos&#322;a&#322; do nich s&#322;ug&#281;, aby odebra&#322; ustalon&#261; nale&#380;no&#347;&#263; za dzier&#380;aw&#281;. Rolnicy jednak pobili go i odes&#322;ali z niczym. 11Pos&#322;a&#322; wi&#281;c do nich innego s&#322;ug&#281;. Oni jednak i tego pobili, zniewa&#380;yli i odes&#322;ali z niczym. 12Potem pos&#322;a&#322; jeszcze trzeciego. Oni za&#347; tego r&#243;wnie&#380; poranili i wyrzucili. 13Wtedy zastanowi&#322; si&#281; pan winnicy: Co mam zrobi&#263;? Wy&#347;l&#281; mojego ukochanego syna, mo&#380;e jego uszanuj&#261;. 14Gdy rolnicy zobaczyli go, zacz&#281;li naradza&#263; si&#281; mi&#281;dzy sob&#261;: To jest dziedzic, zabijmy go, aby dziedzictwo sta&#322;o si&#281; nasze. 15Wyrzucili go zatem z winnicy i zabili. Co wi&#281;c zrobi z nimi pan winnicy? 16Przyjdzie i wybije tych rolnik&#243;w, a winnic&#281; przeka&#380;e innym. Gdy to us&#322;yszeli, powiedzieli: Nigdy tak si&#281; nie stanie! 17On jednak utkwi&#322; w nich wzrok i powiedzia&#322;: C&#243;&#380; wi&#281;c znacz&#261; s&#322;owa:</div><div class="q"> Kamie&#324;, kt&#243;ry buduj&#261;cy uznali za nieprzydatny,</div><div class="q"> ten w&#322;a&#347;nie sta&#322; si&#281; kamieniem w&#281;gielnym? #20:17 Cytat za G.</div><div class="p"> 18Ka&#380;dy, kto potknie si&#281; o ten kamie&#324;, rozbije si&#281;, a na kogo on spadnie, zmia&#380;d&#380;y go. 19W tym momencie znawcy Prawa i arcykap&#322;ani chcieli Go schwyta&#263;, zrozumieli bowiem, &#380;e przypowie&#347;&#263; t&#281; skierowa&#322; przeciwko nim. Bali si&#281; jednak ludu.</div><div class="s1">Jezus i sprawa podatk&#243;w</div><div class="p"> 20Chc&#261;c wiedzie&#263; o ka&#380;dym posuni&#281;ciu Jezusa, wys&#322;ali za Nim szpieg&#243;w. Ci udawali sprawiedliwych, ale w&#322;a&#347;ciwie czyhali na jak&#261;&#347; Jego wypowied&#378;, kt&#243;ra pozwoli&#322;aby im oskar&#380;y&#263; Go wobec w&#322;adz i postawi&#263; przed s&#261;dem. 21Zadali Mu wi&#281;c takie pytanie: Nauczycielu, wiemy, &#380;e dobrze m&#243;wisz i dobrze nauczasz; nie kierujesz si&#281; pozorami, ale zgodnie z prawd&#261; wyja&#347;niasz, jak post&#281;powa&#263; wed&#322;ug woli Bo&#380;ej. 22Powiedz: Czy wolno nam p&#322;aci&#263; podatek cesarzowi, czy nie? 23Jezus jednak przejrza&#322; ich podst&#281;p i powiedzia&#322; do nich: 24Poka&#380;cie mi denara. Czyj&#261; nosi podobizn&#281; i napis? Cesarza &#8212; odpowiedzieli. 25On im na to: W takim razie oddajcie to, co cesarskie, cesarzowi, a to, co Bo&#380;e &#8212; Bogu. 26I nie byli w stanie przy&#322;apa&#263; Go wobec ludu na &#380;adnym s&#322;owie; zdumieni za&#347; Jego odpowiedzi&#261;, zamilkli.</div><div class="s1">Zagadka o zmartwychwstaniu</div><div class="p"> 27Potem podeszli do Jezusa jacy&#347; saduceusze. Utrzymuj&#261; oni, &#380;e nie ma zmartwychwstania, st&#261;d zadali Mu takie pytanie: 28Nauczycielu, Moj&#380;esz poleci&#322; nam w Prawie, &#380;e je&#347;liby jaki&#347; cz&#322;owiek mia&#322; &#380;on&#281; i umar&#322; bezpotomnie, to jego brat pojmie t&#281; kobiet&#281;, aby zapewni&#263; potomstwo zmar&#322;emu. 29Ot&#243;&#380; by&#322;o siedmiu braci. Pierwszy po&#347;lubi&#322; &#380;on&#281; i umar&#322; bezpotomnie. 30Podobnie by&#322;o z drugim, 31trzecim i ze wszystkimi siedmioma &#8212; umarli, nie pozostawiaj&#261;c potomka. 32W ko&#324;cu zmar&#322;a i kobieta. 33&#379;on&#261; kt&#243;rego z nich b&#281;dzie przy zmartwychwstaniu? Bo przecie&#380; nale&#380;a&#322;a do wszystkich siedmiu.</div><div class="p"> 34Wtedy Jezus im powiedzia&#322;: Ludzie tego wieku &#380;eni&#261; si&#281; i wychodz&#261; za m&#261;&#380;, 35lecz ci, kt&#243;rzy zostali uznani za godnych dost&#261;pienia przysz&#322;ego wieku oraz zmartwychwstania, nie b&#281;d&#261; si&#281; ani &#380;eni&#263;, ani wychodzi&#263; za m&#261;&#380;. 36B&#281;d&#261; oni r&#243;wni anio&#322;om, nie b&#281;d&#261; ju&#380; umierali, a jako zmartwychwstali b&#281;d&#261; synami Boga. 37To natomiast, &#380;e umarli zmartwychwstaj&#261;, zaznaczy&#322; i sam Moj&#380;esz, gdy przy p&#322;on&#261;cym krzaku nazwa&#322; Pana Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba. 38B&#243;g nie jest wi&#281;c Bogiem umar&#322;ych, ale &#380;ywych, gdy&#380; dla Niego wszyscy &#380;yj&#261;. 39W odpowiedzi na te s&#322;owa niekt&#243;rzy znawcy Prawa stwierdzili: Nauczycielu, dobrze powiedzia&#322;e&#347;. 40I ju&#380; o nic nie &#347;mieli Go pyta&#263;.</div><div class="s1">Boska to&#380;samo&#347;&#263; Jezusa</div><div class="p"> 41Za to Jezus zada&#322; im pytanie: Dlaczego m&#243;wi si&#281;, &#380;e Chrystus jest synem Dawida? 42Przecie&#380; sam Dawid stwierdza w Ksi&#281;dze Psalm&#243;w:</div><div class="q"> Pan o&#347;wiadczy&#322; memu Panu:</div><div class="q"> Usi&#261;d&#378; po mojej prawicy,</div><div class="q"> 43 a&#380; po&#322;o&#380;&#281; Twoich wrog&#243;w</div><div class="q"> jako podn&#243;&#380;ek dla Twoich st&#243;p!</div><div class="p"> 44A zatem Dawid nazywa Go Panem, wi&#281;c jak mo&#380;e On by&#263; jego synem?</div><div class="s1">Przestroga przed znawcami Prawa</div><div class="p"> 45Gdy ca&#322;y lud Go s&#322;ucha&#322;, Jezus powiedzia&#322; do swoich uczni&#243;w: 46Strze&#380;cie si&#281; znawc&#243;w Prawa, kt&#243;rzy ch&#281;tnie paraduj&#261; w d&#322;ugich szatach, lubi&#261; by&#263; publicznie witani, zajmowa&#263; honorowe krzes&#322;a na nabo&#380;e&#324;stwach i przednie miejsca na ucztach, 47kt&#243;rzy rujnuj&#261; domy wd&#243;w i dla pozoru d&#322;ugo si&#281; modl&#261; &#8212; ci otrzymaj&#261; surowszy wyrok.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Ewangelia ŁukaszaPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany