Jak przynosić owoc?Przykład

Paweł napisał:

„Jak więc przyjęliście Jezusa Chrystusa, Pana, tak też – zjednoczeni z Nim – postępujcie, jako ludzie zakorzenieni w Nim, jako ci, którzy się w Nim budują i w Nim umacniają swą wiarę – zgodnie z tym, jak was nauczono. Przy tym zaś niech przepełnia was wdzięczność. Uważajcie, aby was ktoś nie wpędził w niewolę, zręcznie manipulując rzekomą nauką, opartą na ludzkiej tradycji oraz na zasadach, które rządzą światem, a nie na Chrystusie (…) W Nim też dostąpiliście napełnienia, w Tym, który jest głową wszelkiej zwierzchności i władzy” (Kol 2,6-8.10)

Pustynia w Arizonie jest pełna przeróżnej roślinności. Kontrast może fascynować. Wszędzie latają wysuszone wątłe chwasty. Dlaczego? Bo nie mają korzeni. Z kolei kaktus saguaro wydaje owoc nawet wtedy, gdy temperatura sięga 55 stopni. Dlaczego? Ponieważ jego korzenie rozciągają się na 15-20 metrów we wszystkich kierunkach. Musisz mieć głębokie duchowe korzenie, jeśli chcesz przetrwać życiowe okresy suszy. Każdy może przeżyć jeden czy dwa suche dni, ale co z przedłużającymi się stanami stresu, żałoby, niedostatku, choroby czy przeciwności? W czymkolwiek zakorzenione jest twoje życie, właśnie z tego będziesz czerpał swoją siłę.

Psalmista napisał:

„A jego rozkosz to Prawo PANA – nad nim rozmyśla za dnia oraz nocą. Będzie jak drzewo zasadzone wśród strumieni, które wyda owoc we właściwym czasie. Jego liść nie pożółknie, a czego się podejmie, to skończy z powodzeniem. Z bezbożnymi będzie inaczej: ci będą jak plewy, które wiatr rozwieje” (Ps 1,2-4).

Niech to się stanie twoją modlitwą: „Panie, zakorzeń mnie głęboko w Tobie”.