Jak przynosić owoc?Przykład

Rozwijaj głębokie duchowe korzenie.

„Błogosławiony człowiek, który polega na PANU (…) Jest on jak drzewo zasadzone nad wodą, które nad potokiem zapuszcza swe korzenie, nie boi się nadchodzących upałów, jego liść pozostaje zielony, nie martwi się też w roku niedostatku, nie przestaje wydawać owocu” (Jr 17,7-8).

Ten fragment pokazuje, dlaczego potrzebujesz głębokich duchowych korzeni: aby przetrwać trudne czasy – czasy upału i suszy. Salomon powiedział:

„Dzięki niegodziwości nikt się nie ostoi, korzeń sprawiedliwych jest nie do wyrwania” (Prz 12,3).

Gdy w twoje życie uderzy okres przeciwności, odkryjesz, w czym jesteś zakorzeniony: w Bożej sile czy tylko w swojej. Gdy Biblia mówi o upale, mówi o problemach życia. Gdy wspomina suszę, ma na myśli okresy kryzysu i braku. Jaka jest odpowiedź? Głębokie korzenie nad potokiem. Jaki jest rezultat?

„Nigdy nie przestaje wydawać owocu”.

Sekwoja olbrzymia z Karoliny Północnej w USA dzięki swoim korzeniom może przetrwać poważne pożary lasów. Gdyby zmierzyć korzenie dużego dębu, sięgałyby one kilkuset kilometrów. Właśnie dlatego są one tak stabilne w czasie sztormów życia. Paweł napisał:

„Proszę, byście przez Jego Ducha zostali posileni mocą w wewnętrznym człowieku, stosownie do bogactwa Jego chwały. Proszę też, aby Chrystus przez wiarę zadomowił się w waszych sercach, abyście – zakorzenieni i ugruntowani w miłości (…) i [abyście potrafili] poznać wykraczającą poza zdolności poznawcze miłość Chrystusa – abyście zostali wypełnieni całą pełnią Boga” (Ef 3,16-17.19).