Nasiona: jakie i dlaczego Przykład

Dzień 4- Nasiona Królestwa Bożego

Tak więc zostałem odnowiony dzięki Jezusowi, a zmiana, za której rozwój jestem odpowiedzialny, polega na kochaniu ludzi. Brzmi to świetnie, ale może jest w tym coś więcej?

(Ew. Marka 4:30-32, [UBG])

Jezus powiedział: „Do czego przyrównamy królestwo Boże albo jaką przypowieścią je wyrazimy? Jest jak ziarno gorczycy, które, gdy zostaje wsiane w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od największych jarzyn, i wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki niebieskie mogą się gnieździć w jego cieniu” (Marka 4:30-32).

Jezus był takim ziarnem gorczycy zasianym w ziemi; urodził się cichy i niedoceniany. Jednak to, co z Niego wyrosło, było większe niż cokolwiek z tego, co było wcześniej w tym ogrodzie, na ziemi! A więc czym jest owe Królestwo Boże, które opisuje?

(Marka 4:3-9, [UBG])

„Słuchajcie! Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno padło przy drodze, a ptaki niebieskie przyleciały i wydziobały je. Inne padło na miejsca skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i szybko wzeszło, bo ziemia nie była głęboka. A gdy słońce wzeszło, wypaliło je, a ponieważ nie miało korzenia, uschło. Inne zaś padło między ciernie, a ciernie wyrosły i zagłuszyły je, i nie wydało owocu. A inne padło na dobrą ziemię i wydało bujnie wschodzący i rosnący owoc; jedno trzydziestokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne stokrotny. I mówił im: Kto ma uszy do słuchania, niech słucha” (Marka 4:3-9).

Później, gdy Jezus był sam z dwunastoma uczniami i innymi, którzy się zebrali wokół, zapytali Go, co znaczą te przypowieści (Marka 4:10).

„A on im odpowiedział: Wam dano zostało dane poznać tajemnicę Królestwa Bożego. Tym zaś, którzy są na zewnątrz, wszystko podaje się w przypowieściach” (Marka 4:11).

(Mateusza 28:18-20, [UBG])

„Wtedy Jezus podszedł i powiedział do nich: Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego; Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do końca świata” (Mateusza 28:18-20).

Mamy misję od samego Boga. Jest to ta sama misja, co w Księdze Rodzaju, aby dbać o nasiona i napełniać Ziemię, nie biologicznym nasieniem, ale nadprzyrodzonym (Rodzaju 1:11-12)! Jesteśmy teraz powołani, aby wyjść jako rolnicy i siać ziarno Słowa, dobrą nowinę Ewangelii (Mateusza 28:18-20)! Nie zostaliśmy powołani, aby szukać tylko dobrej gleby, do której można zasiać Słowo, ale do KAŻDEJ gleby, starając się każdemu człowiekowi dać szansę przyjęcia ziarna, aby mógł wydać plon w jego życiu (Mateusza 28:18-20).

(Objawienie 14:14-15, [UBG])

„I zobaczyłem, a oto biały obłok, a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, który miał na głowie złotą koronę, a w ręku ostry sierp” (Objawienie 14:14). „A inny anioł wyszedł ze Świątyni, wołając donośnym głosem do tego, który siedział na obłoku: „Zapuść swój sierp i żnij, gdyż nadeszła dla ciebie pora, abyś żął, bo dojrzało żniwo ziemi” (Objawienie 14:15).

Nadejdzie taki dzień, kiedy rolnictwo, sianie nasion zostanie zakończone, a Jezus dokona ostatecznego żniwa. To jest Królestwo Boże, a my mamy pracować na jego polach. Tym ziarnem jest Jezus, a żniwem są nowi bracia i siostry przyprowadzeni do naszej duchowej rodziny, odrodzeni przez to nieśmiertelne ziarno.

Zostaliśmy odrodzeni i przekształceni z Bożego ziarna, a teraz składamy się z tych samych rzeczy, co On! Największym tego wyrazem jest miłość i powinna ona wpływać na każdy obszar naszego życia. Czy może być większy przejaw miłości, niż wypełnienie tego wielkiego nakazu misyjnego danego nam przez Boga i poświęcenie naszego ziemskiego życia, by rozsiewać ziarno Jezusa i szerzyć Królestwo Boże?

Oto skąd pochodzisz, dokąd zmierzasz i dlaczego tu jesteś.