Rut: Historia odkupieńczej miłości BogaPrzykład

W 1. rozdziale Księgi Rut, Bóg pokazuje swą wierność względem nas:

·Bóg jest wierny, choć my nie jesteśmy

·Bóg jest wierny, choć brak nam nadziei

·Bóg jest wierny, choć zapominamy o Jego obietnicach.

Elimelek, jego żona Noemi oraz ich dwaj synowie żyli w czasach, gdy w Betlejem panował głód. Często głód był efektem nieposłuszeństwa Izraela wobec Boga. W tamtych czasach Bóg dopuszczał głód, by zachęcić lud do pokutowania za grzechy. Zamiast jednak wrócić do Boga, Elimelek się od Niego odwrócił i zabrał rodzinę do Moabu. Chciał uciec przed Bożą karą zamiast pokutować. To tak jakby powiedział: „Jeśli Bóg nie zapewni bytu mnie i mojej rodzinie, to będę musiał wziąć sprawy w swoje ręce i zrobić to sam”. Bóg nienawidził Moabu i czczenia przez nich fałszywego bożka, Kemosza. Wyraźnie powiedział Izraelitom, żeby nie mieli nic wspólnego z Moabitami. Elimelek wybrał przeżycie nad posłuszeństwo. Troska o rodzinę nie mogła stanowić uzasadnienia do łamania Bożych nakazów. Bóg jednak nie odpłaca brakiem wierności za niewierność (Rzymian 3:3-4). Przekonamy się, że Bóg pozostał wierny, mimo, że oni się od niego odwrócili.

Tymczasem Elimelek i jego dwaj synowie zmarli w Moabie, pozostawiając Noemi z dwiema synowymi, Orpą i Rut. Czy możesz sobie wyobrazić czego doświadczyła Noemi? Stojąc nad grobami trzech najbliższych osób, sięgnęła dna rozpaczy. Nie miała nadziei. Ta strata pozbawiła je nie tylko rodziny. Były trzema biednymi wdowami, na wrogiej ziemi, bez środków do życia.

Przeciwności losu często wywołują powątpiewanie w Boga. Noemi nie mogła widzieć większego planu Boga, ale nie wątpiła w Jego istnienie; za to wątpiła w Jego miłość i troskę. Jednak dzień Bożej łaski przychodzi do Bożych ludzi, gdy sytuacja wydaje się najbardziej mroczna. Bóg jest z nami w naszych udrękach. Musimy pamiętać, że Bóg pozostaje wierny, nawet gdy my już stracimy nadzieję.

Gdy uradowani mieszkańcy Betlejem pozdrawiali Noemi, ona kazała się nazywać Marą. Czuła się celem Bożego gniewu, bo „Wszechmocny doprowadził do jej nieszczęścia”. Z tego powodu zamieniła imię nadane jej przez Boga (Noemi znaczy kochana), na imię oparte o okoliczności i jej odczucia (Mara znaczy zgorzkniała). Noemi nie widziała, że Bóg trzyma dla niej w zanadrzu dobre rzeczy. Zmieniła postrzeganie prawdy, a wraz z tym swoją koncepcję Boga. Już nie był wierny i kochający. Była „ślepa” na stojącą obok Rut. Rut, która zadeklarowała jej niezachwianą miłość i oddanie, mogła sobie pomyśleć „przecież tu jestem, stoję koło ciebie!”. Noemi zapomniała o Bożych obietnicach (Powtórzonego Prawa 31:8), że Bóg będzie z nią, nie porzuci jej ani nie opuści. Bóg jednak pozostaje wierny, nawet gdy zapominamy o Jego obietnicach.

W całym Piśmie Świętym, ciągle jest mowa o niezawodnej miłości Boga. W różnych sytuacjach życia Noemi, Boża miłość do niej pozostawała niezmienna. Gdy Elimelek i Noemi odwrócili się od Boga, On pozostał wierny. Bóg był wierny, gdy Noemi straciła nadzieję po śmierci męża i synów. Gdy zapomniała o Bożych obietnicach, On o nich nadal pamiętał. Bez względu na okoliczności, możemy stale liczyć na wierność Boga. On nie opuszcza swoich dzieci.

Czy czułeś się kiedykolwiek zgorzkniały albo pozbawiony nadziei, jak Noemi? Czy nie zauważałeś błogosławieństw wokół siebie, bo skupiałeś się na bólu? Wszyscy mamy tendencję do zapominania o Bożych obietnicach i życia jak sieroty, zamiast jak dziedzice Jego królestwa. Co możesz zrobić, by przypomnieć sobie o Bożej wierności?