Goliat musi upaść: Zwycięstwo w walce z twoimi olbrzymamiPrzykład

UZALEŻNIENIE MUSI UPAŚĆ

Aby obejrzeć film w swoim języku przejdź do ustawień (ikona koła zębatego), kliknij "Napisy" i wybierz odpowiedni język.

Kiedy Dawid zgłosił się na ochotnika do walki z Goliatem, król Saul powiedział mu „nie możesz” (1 Samuela 17:33). Wyjaśnił dalej, że Dawid nie jest odpowiednim przeciwnikiem dla olbrzyma, gdyż ten był „wojownikiem od swojej młodości”. Kiedy nie udało się wyperswadować Dawidowi walki, Saul próbował ubrać go w swoją własną zbroję. Chciał go lepiej przystosować, aby wyglądał na silniejszego i lepiej zabezpieczonego niż faktycznie był.

W naszym życiu robimy tak samo. Czujemy się bezsilni wobec upadłego świata i wystawieni na atak, więc zakładamy fałszywą zbroję i ukrywamy się w nałogach. Smutna rzeczywistość jest taka, że jesteśmy uzależnionym pokoleniem. Możemy nie postrzegać siebie jako uzależnionych, ale prawda jest taka, że większość z nas ma w życiu coś, bez czego nie mogłaby żyć — czy to alkohol, czy relacje, kupowanie rzeczy, osiągnięcia, narkotyki, adrenalina, a nawet media społecznościowe. Jesteśmy zniewoleni przez te rzeczy i nie potrafimy zerwać ze zwyczajem sięgania po nie, kiedy nasza bezbronność daje o sobie znać.

Olbrzym uzależnienia może obrabować cię z najlepszego, co ma dla ciebie Bóg. Może sprowadzić cię na niekończącą się ścieżkę wiecznego oczekiwania na wypełnienie obietnicy. W końcu będzie górował nad tobą, ośmieszając i zasłaniając splendor i chwałę Boga w twoim życiu. Jak więc możesz urzeczywistnić zwycięstwo Jezusa nad tym olbrzymem?

Kluczem jest zajrzeć poza objawy tego uzależnienia i skupić się na jego przyczynie. Zadaj sobie takie pytania: Co jest źródłem chaosu w moim życiu? Dlaczego czuję się taki niedopasowany? Dlaczego boję się bycia poznanym? Skąd bierze się ten ból? Nie pokonasz olbrzyma uzależnienia, jeśli nie zdecydujesz się na dokopanie się do przyczyny twojego problemu.

Większość z nas działa według takiego schematu, że kiedy czujemy się wystawieni na atak, od razu czujemy się słabi. Ta słabość z kolei skłania nas do ukrywania się i poradzenia sobie jakoś. A kiedy próbujemy się ukryć i jakoś sobie poradzić, wpadamy w nałogi. Na szczęście, istnieje rozwiązanie. Zamiast uciekać do nałogu, kiedy czujesz potrzebę ukrycia się, pobiegnij do Jezusa. Wiedz, że niezależnie od tego, w czym czujesz się słaby i bezbronny, On ciebie nie odepchnie. On akceptuje cię w swojej miłości i nasyca cię swoim życiem. On wymienia twoją słabość na swoją siłę. Kiedy ty nie masz siły, On ją ma.

Być może największym kłamstwem w zmaganiu z uzależnieniem jest to, że dasz radę wygrać tę walkę samodzielnie, w ukryciu. Zawsze pamiętaj, że wolność przychodzi w świetle. Jezus jest Światłością Świata i działa w tobie z największą mocą, kiedy ty przyniesiesz swoje upadki i zranienia do światła Jego łaski. Stajesz się wolny w Chrystusie w momencie, gdy ulokujesz w Nim całe swoje zaufanie. Ale może się zdarzyć, że będziesz potrzebował zwrócić się do bliskich ci osób, aby pomogli ci odkryć kolejne warstwy. Zrób wszystko, co jest konieczne, aby wpleść swoje życie w system otwartości, szczerości i odpowiedzialności.

W końcu Dawid odmówił okrycia się zbroją Saula. Odłożył na bok wszystkie akcesoria, którymi Saul próbował go przytłoczyć i zamiast tego postanowił polegać tylko na Panu. Wyszedł do walki z olbrzymem uzbrojony tylko w procę, kij i swojego Boga — i pokonał Goliata. To jest wzór dla naszego życia: kiedy w naszych słabościach szukamy siły tylko w Bogu, olbrzym uzależnienia upadnie w naszym życiu.

Odpowiedz

W jakich sytuacjach masz pokusę, aby założyć fałszywą zbroję, by ochronić swoją słabość? Co czyni uzależnienie tak atrakcyjnym sposobem na poradzenie sobie z bólem i słabością?

Dlaczego często jest o wiele trudniej zwrócić się w naszej słabości do Jezusa niż do nałogu?

Dlaczego niezbędne jest powiedzieć zaufanym osobom o twoim problemie i skorzystać z ich wsparcia przy wychodzeniu na wolność? Jak rozpoznasz czy ktoś jest osobą godną zaufania i możesz zwierzyć mu się ze swojego nałogu? Jakie są cechy charakteru osoby godnej zaufania?