Potrzeba więziPrzykład

Paweł pisze:

„Ciało Chrystusa, podobnie jak nasze, składa się z wielu członków. Każdy z nas, będąc członkiem ciała, pełni określone czynności, jest więc niezbędny do jego prawidłowego funkcjonowania. Wszyscy należymy do siebie nawzajem i jesteśmy sobie potrzebni. Każdego z nas Bóg uzdolnił do jakiegoś określonego zadania. Jeśli więc dał ci zdolność prorokowania, to odważnie prorokuj... Jeśli masz służyć innym, czyń to sumiennie. Jeśli jesteś nauczycielem, nauczaj dokładnie. Duszpasterz niech dba o to, aby jego słowa dodawały otuchy i pokrzepienia. Jeśli Bóg dał ci dobra materialne, bezinteresownie wspieraj innych. Jeśli Bóg uczynił cię odpowiedzialnym za pracę innych, traktuj swój obowiązek poważnie. Ci, którzy przynoszą cierpiącym pociechę, winni to robić z chrześcijańską serdecznością i radością” (w. 4-8).

Często poczucie nieszczęścia wypływa nie z braku uczuć, ale z braku więzi. Nie chodzi o to, ile posiadamy numerów telefonów zapisanych w naszej komórce, ale o to, by dzielić życie z tymi, którzy żyją dla spraw większych niż oni sami.

Od czego powinieneś zacząć? Może od odwiedzenia samotnej, zapomnianej osoby w najbliższym domu opieki. Może zgłaszając się na ochotnika do pracy w jadłodajni dla bezdomnych raz w tygodniu. Może zwracając się do duszpasterza w kościele z prośbą o zajęcie, które wiąże się z pomaganiem innym. To są małe kroki, jednak zdziwisz się, jak wzbogacą twoje życie.

Chcesz w naturalny sposób rozmawiać o Bogu, aby pomagać spotkanym osobom zrozumieć przesłanie o Jezusie i prowadzić ich do nawiązania osobiste relacji z Nim? Zapraszamy Cię do darmowego kursu online Jak rozmawiać o Bogu?