Jak być lepszym rodzicem?

Wyjdź ze swojej strefy komfortu

CHWAŁA

Pościć, by poczuć głód

Co Bóg nam obiecał?

Nie zapomnij o Bogu!

Jonasz. Najoporniejszy prorok Boży

Uwolnij się od przeszłości

W Bożej szkole

Co robić, gdy czujesz się przygnębiony?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch32" data-usfm="GEN.32">
 <div class="label">32</div><div class="cl">Rodzaju 32</div><div class="s1">Przed spotkaniem Jakuba z Ezawem</div><div class="p"> 1Jakub r&#243;wnie&#380; poszed&#322; swoj&#261; drog&#261;. Spotka&#322; na niej anio&#322;&#243;w Bo&#380;ych.#32:1 anio&#322;owie Bo&#380;y, hbr. &#1502;&#1463;&#1500;&#1456;&#1488;&#1458;&#1499;&#1461;&#1497; &#1488;&#1457;&#1500;&#1465;&#1492;&#1460;&#1497;&#1501;, lub: pos&#322;a&#324;cy Bo&#380;y. To samo okre&#347;lenie anio&#322;owie, hbr. &#1502;&#1463;&#1500;&#1456;&#1488;&#1464;&#1499;&#1460;&#1497;&#1501;, pojawia si&#281; w ww. 3, 6. 2Kiedy ich zobaczy&#322;, stwierdzi&#322;: To jest ob&#243;z Bo&#380;y &#8212; dlatego nazwa&#322; to miejsce Machanaim.#32:2 Machanaim, &#1502;&#1463;&#1495;&#1458;&#1504;&#1464;&#1497;&#1460;&#1501;, czyli: (dwa)obozy.</div><div class="p"> 3Nast&#281;pnie Jakub wyprawi&#322; przed sob&#261; pos&#322;&#243;w do swego brata Ezawa, do ziemi Seir, na pola Edomu. 4Wysy&#322;aj&#261;c ich, poleci&#322;: Tak powiecie mojemu panu, Ezawowi: To m&#243;wi tw&#243;j s&#322;uga, Jakub: Przebywa&#322;em u Labana i go&#347;ci&#322;em u niego a&#380; dot&#261;d. 5Mam ze sob&#261; byd&#322;o, os&#322;y i owce, niewolnik&#243;w i niewolnice. Powiadamiam ci&#281; o tym, m&#243;j panie, bo licz&#281; na to, &#380;e mnie potraktujesz &#322;askawie.#32:5 Idiom: chc&#281; znale&#378;&#263; &#322;ask&#281; w twoich oczach.</div><div class="p"> 6Pos&#322;owie wr&#243;cili do Jakuba z takim doniesieniem: Przyszli&#347;my do twego brata, Ezawa, ale on ju&#380; zd&#261;&#380;a na spotkanie z tob&#261;, a jest z nim czterystu ludzi.</div><div class="p"> 7Jakuba ogarn&#261;&#322; strach. Poczu&#322; si&#281; jak osaczony. Postanowi&#322; zatem swoich ludzi, owce, byd&#322;o i wielb&#322;&#261;dy podzieli&#263; na dwa obozy. 8Wychodzi&#322; z za&#322;o&#380;enia, &#380;e je&#347;li Ezaw napadnie na jeden ob&#243;z i pobije go, drugi ob&#243;z b&#281;dzie mia&#322; czas, by ratowa&#263; si&#281; ucieczk&#261;.</div><div class="p"> 9Jakub zwr&#243;ci&#322; si&#281; te&#380; do Boga: Bo&#380;e mego ojca Abrahama i Bo&#380;e mego ojca Izaaka, PANIE, kt&#243;ry do mnie powiedzia&#322;e&#347;: Wr&#243;&#263; do swojej ziemi i do swoich krewnych, a b&#281;d&#281; ci szcz&#281;&#347;ci&#322;, 10nie jestem godny#32:10 Lub: jestem za ma&#322;y. wszystkich &#322;ask i ca&#322;ej wierno&#347;ci, kt&#243;re okazywa&#322;e&#347; swemu s&#322;udze, bo o samym kiju przeprawi&#322;em si&#281; przez ten Jordan, a teraz mam ze sob&#261; dwa obozy. 11Wyrwij mnie, prosz&#281;, z r&#281;ki mego brata Ezawa, bo ja sam boj&#281; si&#281;, &#380;e przyjdzie i zabije mnie oraz matki z dzie&#263;mi. 12A przecie&#380; Ty powiedzia&#322;e&#347;: Na pewno b&#281;d&#281; ci szcz&#281;&#347;ci&#322; i uczyni&#281; twoje potomstwo liczne jak piasek morski, kt&#243;rego z powodu nieprzebranej ilo&#347;ci nie da si&#281; policzy&#263;!</div><div class="p"> 13Jakub pozosta&#322; tam tej nocy. Nast&#281;pnie ze swojego dobytku przygotowa&#322; dar dla swego brata Ezawa: 14dwie&#347;cie k&#243;z i dwadzie&#347;cia koz&#322;&#243;w, dwie&#347;cie owiec i dwadzie&#347;cia baran&#243;w, 15trzydzie&#347;ci wielb&#322;&#261;dzic karmi&#261;cych wraz z ich m&#322;odymi, czterdzie&#347;ci kr&#243;w i dziesi&#281;&#263; byk&#243;w, dwadzie&#347;cia o&#347;lic i dziesi&#281;&#263; osio&#322;k&#243;w. 16Powierzy&#322; ten dar swoim s&#322;ugom, ka&#380;de stado z osobna, i wys&#322;a&#322; ich z takim poleceniem: Id&#378;cie przede mn&#261;, lecz zachowujcie odleg&#322;o&#347;&#263; pomi&#281;dzy swoimi stadami. 17Pierwszemu rozkaza&#322;: Gdy spotka ci&#281; m&#243;j brat Ezaw i zapyta: Do kogo nale&#380;ysz, dok&#261;d idziesz i do kogo nale&#380;&#261; te stada przed tob&#261;? &#8212; 18odpowiedz: Do twojego s&#322;ugi, do Jakuba. Jest to dar pos&#322;any memu panu, Ezawowi, a on sam pod&#261;&#380;a za nami. 19To samo przykaza&#322; drugiemu i trzeciemu &#8212; i wszystkim, kt&#243;rzy szli za stadami: Tak w&#322;a&#347;nie macie przem&#243;wi&#263; do Ezawa, kiedy go spotkacie. 20Dodajcie te&#380;: Tak&#380;e tw&#243;j s&#322;uga Jakub pod&#261;&#380;a za nami. Jakub bowiem liczy&#322;: Przejednam go darem id&#261;cym przede mn&#261;, a dopiero potem sam mu si&#281; poka&#380;&#281;. Mo&#380;e oka&#380;e mi wzgl&#261;d.#32:20 mo&#380;e oka&#380;e mi wzgl&#261;d, hbr. &#1488;&#1493;&#1468;&#1500;&#1463;&#1497; &#1497;&#1460;&#1513;&#1464;&#1468;&#1474;&#1488; &#1508;&#1464;&#1504;&#1464;&#1497;, idiom: mo&#380;e podniesie moje oblicze.</div><div class="p"> 21Tak zatem dar przeprawi&#322; si&#281; przed nim samym, on za&#347; przenocowa&#322; i tym razem w obozie.</div><div class="p"> 22Wsta&#322; jednak jeszcze tej nocy, wzi&#261;&#322; obie swoje &#380;ony i obie s&#322;u&#380;&#261;ce, i jedenastu syn&#243;w, i przekroczy&#322; br&#243;d rzeki Jabok. 23Przeprawi&#322; przez rzek&#281; ich samych oraz to, co do niego nale&#380;a&#322;o.</div><div class="s1">Zmagania Jakuba</div><div class="p"> 24Tak wi&#281;c Jakub pozosta&#322; sam. Mocowa&#322; si&#281; z nim w&#243;wczas kto&#347;#32:24 kto&#347;, hbr. &#1488;&#1460;&#1497;&#1513;&#1473;, r&#243;wnie&#380;: m&#281;&#380;czyzna, cz&#322;owiek. a&#380; do wzej&#347;cia zorzy. 25A gdy zda&#322; sobie spraw&#281;, &#380;e go nie pokona, uderzy&#322; go w staw biodrowy i, mocuj&#261;c si&#281; z nim, zwichn&#261;&#322; staw biodrowy Jakuba. 26Wreszcie powiedzia&#322;: Pu&#347;&#263; mnie, bo ju&#380; wzesz&#322;a zorza. Jakub odpar&#322;: Nie puszcz&#281; ci&#281;, dop&#243;ki mi nie pob&#322;ogos&#322;awisz. 27Zapyta&#322; go zatem: Jak ci na imi&#281;? I odpowiedzia&#322;: Jakub. 28W&#243;wczas us&#322;ysza&#322;: Nie b&#281;dziesz ju&#380; nazywa&#322; si&#281; Jakub, lecz Izrael,#32:28 Izrael, hbr. &#1497;&#1460;&#1513;&#1456;&#1474;&#1512;&#1464;&#1488;&#1461;&#1500; (jisra&#8217;el), czyli: (1) okazuje (l. b&#281;dzie okazywa&#322;) wytrwa&#322;o&#347;&#263; w zmaganiach z Bogiem, (2) B&#243;g walczy. bo zmaga&#322;e&#347; si&#281; z Bogiem i z lud&#378;mi &#8212; i zwyci&#281;&#380;y&#322;e&#347;. 29Po tych s&#322;owach Jakub zapyta&#322;: Powiedz mi, prosz&#281;, jak Ty masz na imi&#281;? Dlaczego mnie pytasz o imi&#281;? &#8212; us&#322;ysza&#322;. I b&#322;ogos&#322;awi&#322; mu tam.</div><div class="p"> 30Na pami&#261;tk&#281; tego zdarzenia Jakub nada&#322; temu miejscu nazw&#281; Peniel.#32:30 Peniel, hbr. &#1508;&#1456;&#1468;&#1504;&#1460;&#1497;&#1488;&#1461;&#1500; (peni&#8217;el), czyli: oblicze Boga. Tu ogl&#261;da&#322;em Boga twarz&#261; w twarz &#8212; powiedzia&#322; &#8212; i ocala&#322;a moja dusza.#32:30 Wyd&#378;wi&#281;k tego stwierdzenia mo&#380;e by&#263; podw&#243;jny: (1) i mimo to ocala&#322;a moja dusza; (2) i dzi&#281;ki temu ocala&#322;a moja dusza.</div><div class="p"> 31Gdy przechodzi&#322; przez Peniel, wschodzi&#322;o ju&#380; nad nim s&#322;o&#324;ce, a on utyka&#322; ze wzgl&#281;du na biodro. 32Dlatego synowie Izraela a&#380; do dnia dzisiejszego nie jedz&#261; &#347;ci&#281;gna udowego, kt&#243;re jest przy stawie biodrowym, poniewa&#380; w ten staw i &#347;ci&#281;gno Jakub zosta&#322; uderzony.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch33" data-usfm="GEN.33">
 <div class="label">33</div><div class="cl">Rodzaju 33</div><div class="s1">Spotkanie Jakuba z Ezawem</div><div class="p"> 1Gdy Jakub podni&#243;s&#322; oczy, zobaczy&#322;, &#380;e nadci&#261;ga Ezaw. By&#322;o z nim czterystu ludzi. Jakub rozdzieli&#322; wi&#281;c dzieci pomi&#281;dzy Le&#281;, Rachel&#281; oraz dwie s&#322;u&#380;&#261;ce. 2S&#322;u&#380;&#261;ce i ich dzieci ustawi&#322; na przedzie, Le&#281; i jej dzieci za nimi, a Rachel&#281; z J&#243;zefem na ko&#324;cu. 3Sam ruszy&#322; przed nimi, a zanim zbli&#380;y&#322; si&#281; do swego brata, pok&#322;oni&#322; mu si&#281; siedem razy.</div><div class="p"> 4Ezaw natomiast wybieg&#322; mu na spotkanie! Obj&#261;&#322; go! Rzuci&#322; mu si&#281; na szyj&#281;! Uca&#322;owa&#322; go! I rozp&#322;akali si&#281; razem. 5Gdy potem Ezaw rozejrza&#322; si&#281; i zobaczy&#322; &#380;ony oraz dzieci, zapyta&#322;: Kim oni s&#261; dla ciebie? Jakub wyja&#347;ni&#322;: To dzieci, kt&#243;rymi B&#243;g &#322;askawie obdarzy&#322; twego s&#322;ug&#281;. 6Wtedy podesz&#322;y s&#322;u&#380;&#261;ce, one i ich dzieci, i pok&#322;oni&#322;y si&#281;. 7Podesz&#322;a te&#380; Lea ze swoimi dzie&#263;mi i pok&#322;onili si&#281;. Na ko&#324;cu podszed&#322; J&#243;zef oraz Rachela i te&#380; si&#281; pok&#322;onili.</div><div class="p"> 8A co ma wsp&#243;lnego z tob&#261; ten ca&#322;y ob&#243;z, kt&#243;ry wcze&#347;niej spotka&#322;em? &#8212; zapyta&#322; Ezaw. Pos&#322;a&#322;em go, aby znale&#378;&#263; &#322;ask&#281; w oczach mego pana &#8212; odpar&#322; Jakub. 9Ezaw na to: Ja mam dosy&#263;, m&#243;j bracie. Zatrzymaj dla siebie, co twoje. 10O, nie! &#8212; powiedzia&#322; Jakub. &#8212; Prosz&#281;, je&#347;li znalaz&#322;em &#322;ask&#281; w twoich oczach, przyjmij ten dar z mojej r&#281;ki, szczeg&#243;lnie &#380;e ogl&#261;da&#322;em twoje oblicze, jakbym ogl&#261;da&#322; oblicze Boga &#8212; i przyj&#261;&#322;e&#347; mnie &#380;yczliwie. 11Przyjmij, prosz&#281;, to moje b&#322;ogos&#322;awie&#324;stwo, kt&#243;re ci pos&#322;a&#322;em, gdy&#380; B&#243;g by&#322; mi &#322;askawy, tak &#380;e mam wszystko! Gdy tak nalega&#322;, Ezaw przyj&#261;&#322; jego dar.</div><div class="p"> 12W ko&#324;cu Ezaw wezwa&#322;: Ruszajmy! Ja p&#243;jd&#281; przed tob&#261;. 13Jakub jednak zauwa&#380;y&#322;: M&#243;j pan wie, &#380;e moje dzieci s&#261; wci&#261;&#380; ma&#322;o wytrzyma&#322;e. Musz&#281; te&#380; uwa&#380;a&#263; na owce i krowy, kt&#243;re karmi&#261; swoje m&#322;ode. Je&#347;li przez jeden dzie&#324; zmusi si&#281; je do zbyt wielkiego wysi&#322;ku, trzeba si&#281; liczy&#263; z tym, &#380;e padnie ca&#322;e stado. 14Niech m&#243;j pan rusza przodem przed swym s&#322;ug&#261;. Ja poci&#261;gn&#281; powoli, w tempie stad oraz dzieci, kt&#243;re mam ze sob&#261;, a&#380; dotr&#281; do mojego pana do Seir.</div><div class="p"> 15Pozw&#243;l wi&#281;c &#8212; zaproponowa&#322; Ezaw &#8212; &#380;e zostawi&#281; z tob&#261; kilku moich ludzi. Lecz Jakub odpar&#322;: Nie ma potrzeby. Wa&#380;ne, &#380;e znalaz&#322;em &#322;ask&#281; w oczach mego pana. 16Tego zatem dnia Ezaw ruszy&#322; w drog&#281; powrotn&#261; do Seir. 17Jakub natomiast uda&#322; si&#281; do Sukkot. Tam zbudowa&#322; sobie dom, a dobytek rozmie&#347;ci&#322; w sza&#322;asach. W&#322;a&#347;nie dlatego miejscu temu nadano nazw&#281; Sukkot.</div><div class="p"> 18W ko&#324;cu, ci&#261;gn&#261;c z Padan-Aram, Jakub dotar&#322; do Szalem,#33:18 Szalem, hbr. &#1513;&#1464;&#1473;&#1500;&#1461;&#1501; (szalem), lub: bezpiecznie, podobnie G, gr. &#931;&#945;&#955;&#951;&#956;; wg PS w pokoju, hbr. &#1513;&#1473;&#1500;&#1493;&#1501;. miasta Sychema w ziemi Kanaan, i roz&#322;o&#380;y&#322; si&#281; naprzeciw miasta. 19Od syn&#243;w Chamora, ojca Sychema, naby&#322; za sto kesit#33:19 Lub: (1) za sto owiecG; (2) za [sto owiec, czyli] kesit&#281;, tj. 1,43 kg, por. Jb 42:11. cz&#281;&#347;&#263; pola, na kt&#243;rym rozbi&#322; sw&#243;j namiot. 20Nast&#281;pnie wzni&#243;s&#322; tam o&#322;tarz i nazwa&#322; go: B&#243;g Bogiem Izraela.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch34" data-usfm="GEN.34">
 <div class="label">34</div><div class="cl">Rodzaju 34</div><div class="s1">Tragedia Diny</div><div class="p"> 1Po pewnym czasie Dina, c&#243;rka Lei, kt&#243;r&#261; urodzi&#322;a ona Jakubowi, wysz&#322;a, aby zapozna&#263; si&#281; z dziewcz&#281;tami tego kraju. 2Gdy zobaczy&#322; j&#261; Sychem, syn Chiwity Chamora, ksi&#281;cia tego kraju, porwa&#322; j&#261; i zgwa&#322;ci&#322;. 3Ca&#322;ym sercem przylgn&#261;&#322; jednak do Diny, c&#243;rki Jakuba, pokocha&#322; t&#281; dziewczyn&#281; i okazywa&#322; jej czu&#322;o&#347;&#263;.#34:3 Lub: zapewnia&#322; j&#261; o swym uczuciu, pociesza&#322; j&#261;, rozmawia&#322; z ni&#261; pojednawczo. 4Powiedzia&#322; te&#380; Sychem do swego ojca Chamora: We&#378; mi t&#281; dziewczyn&#281; za &#380;on&#281;.</div><div class="p"> 5Jakub us&#322;ysza&#322;, &#380;e Sychem zha&#324;bi&#322; jego c&#243;rk&#281; Din&#281;, ale poniewa&#380; jego synowie byli przy stadach na polu, milcza&#322; do czasu ich przyj&#347;cia.</div><div class="p"> 6Wtedy Chamor, ojciec Sychema, przyszed&#322; do Jakuba, aby z nim porozmawia&#263;.</div><div class="p"> 7Synowie Jakuba przyszli z pola, gdy tylko dowiedzieli si&#281; o wszystkim. M&#281;&#380;czyzn tych przepe&#322;nia&#322; gniew na Sychema, kt&#243;ry post&#261;pi&#322; wobec Izraela tak podle i bezmy&#347;lnie, ha&#324;bi&#261;c c&#243;rk&#281; Jakuba &#8212; czego si&#281; nie robi!</div><div class="p"> 8Chamor za&#347; rozmawia&#322; z nimi tak: Sychem, m&#243;j syn, zakocha&#322; si&#281; w waszej c&#243;rce bez reszty. Dajcie mu j&#261;, prosz&#281;, za &#380;on&#281;. 9Spowinowa&#263;cie si&#281; te&#380; z nami. Dawajcie nam wasze c&#243;rki za &#380;ony i &#380;e&#324;cie si&#281; z naszymi c&#243;rkami. 10Mieszkajcie te&#380; z nami. Ziemia sta&#263; b&#281;dzie przed wami otworem. Osiedlajcie si&#281;, poruszajcie si&#281; po niej bez przeszk&#243;d#34:10 Lub: handlujcie w niej. i nabywajcie j&#261; sobie na w&#322;asno&#347;&#263;.</div><div class="p"> 11Ponadto Sychem prosi&#322; ojca i braci Diny: Oka&#380;cie mi &#322;ask&#281;. Dam wam, czegokolwiek za&#380;&#261;dacie. 12Wyznaczcie cho&#263;by najwi&#281;ksze wiano albo dar, zap&#322;ac&#281;, ile chcecie, tylko dajcie mi t&#281; dziewczyn&#281; za &#380;on&#281;.</div><div class="p"> 13Synowie Jakuba odpowiedzieli Sychemowi i Chamorowi, jego ojcu, podst&#281;pnie, poniewa&#380; zha&#324;bi&#322; ich siostr&#281; Din&#281;: 14Nie mo&#380;emy wyda&#263; naszej siostry za m&#281;&#380;czyzn&#281;, kt&#243;ry jest nieobrzezany. By&#322;oby to dla nas ha&#324;b&#261;! 15Jednak mogliby&#347;my si&#281; zgodzi&#263; pod warunkiem, &#380;e staliby&#347;cie si&#281; jak my, to znaczy obrzezaliby&#347;cie u siebie ka&#380;dego m&#281;&#380;czyzn&#281;. 16Wtedy mogliby&#347;my wydawa&#263; za was nasze c&#243;rki, &#380;eni&#263; si&#281; z waszymi, mieszka&#263; razem z wami i sta&#263; si&#281; jednym ludem. 17Je&#347;li tego warunku nie spe&#322;nicie, to znaczy nie obrzezacie si&#281;, zabierzemy nasz&#261; c&#243;rk&#281; i odejdziemy.</div><div class="p"> 18S&#322;owa te spodoba&#322;y si&#281; Chamorowi i jego synowi Sychemowi. 19M&#322;ody cz&#322;owiek nie zwleka&#322; z podj&#281;ciem odpowiednich krok&#243;w, gdy&#380; rozkocha&#322; si&#281; w c&#243;rce Jakuba, a cieszy&#322; si&#281; on najwi&#281;kszym powa&#380;aniem w rodzie swego ojca.</div><div class="p"> 20Chamor i Sychem, jego syn, przyszli zatem do bramy swego miasta i przekazali zgromadzonym: 21Ludzie ci s&#261; wobec nas pokojowo usposobieni. Pozw&#243;lmy im zamieszka&#263; wsp&#243;lnie z nami w tym kraju. Niech w&#347;r&#243;d nas &#380;yj&#261; i pracuj&#261;. Ziemi wystarczy tak&#380;e dla nich. B&#281;dziemy mogli &#380;eni&#263; si&#281; z ich c&#243;rkami, a nasze wydawa&#263; za nich. 22Lecz ci ludzie zgadzaj&#261; si&#281; zamieszka&#263; w&#347;r&#243;d nas i by&#263; z nami jednym ludem tylko pod warunkiem, &#380;e obrzezamy u nas ka&#380;dego m&#281;&#380;czyzn&#281;, tak jak oni s&#261; obrzezani. 23Czy jednak ich dobytek i mienie, i ca&#322;e ich byd&#322;o nie stanie si&#281; przez to nasze? Tylko wyra&#378;my zgod&#281; i niech zamieszkaj&#261; w&#347;r&#243;d nas.</div><div class="p"> 24Zgromadzeni w bramie miasta pos&#322;uchali Chamora i Sychema, jego syna, i obrzezali wszystkich m&#281;&#380;czyzn, wszystkich bior&#261;cych udzia&#322; w zgromadzeniach w bramie ich miasta.</div><div class="p"> 25Jednak trzeciego dnia, gdy wci&#261;&#380; byli obolali, dwaj synowie Jakuba, Symeon i Lewi, bracia Diny, wzi&#281;li ka&#380;dy sw&#243;j miecz, napadli na niczego nie przeczuwaj&#261;cych mieszka&#324;c&#243;w i wybili wszystkich m&#281;&#380;czyzn. 26Zabili przy tym tak&#380;e Chamora i Sychema, jego syna, zabrali Din&#281; z domu Sychema &#8212; i odeszli. 27Potem synowie Jakuba ruszyli na pobitych i, poniewa&#380; zha&#324;biono ich siostr&#281;, z&#322;upili miasto. 28Zabrali ich owce, byd&#322;o, os&#322;y, to, co by&#322;o w mie&#347;cie, i to, co by&#322;o na polach. 29Zagarn&#281;li te&#380; ca&#322;e ich bogactwo, uprowadzili wszystkie ich dzieci i wszystkie ich kobiety &#8212; z&#322;upili wszystko, co znale&#378;li w ich domach.</div><div class="p"> 30Wtedy Jakub wyrzuci&#322; Symeonowi i Lewiemu: Narobili&#347;cie mi k&#322;opot&#243;w i obrzydzili&#347;cie mnie mieszka&#324;com tej ziemi, Kananejczykom i Peryzytom. Ja nie mam tylu ludzi, co oni. Je&#347;li zbior&#261; si&#281; przeciwko mnie, przegram i zgin&#281; ja oraz moja rodzina. 31Synowie jednak odparli: A czy on mia&#322; prawo potraktowa&#263; nasz&#261; siostr&#281; jak nierz&#261;dnic&#281;?</div>
 </div>
 </div>
</div>

Księga Rodzaju – Biblia w rokPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany