Dzień 12

W każde Boże Narodzenie śpiewamy pieśni Emmanuelowi, Bogu z nami. Jan w swej Ewangelii pisze o tym jasno i w zdumieniu.

„Bóg z nami”.

Słowo stało się ciałem, przyszło do swego stworzenia tkwiącego w zawinionym przez siebie chaosie i żyło między nami. Był Bogiem w pełni i człowiekiem w pełni, całkowicie obecnym w bólu ludzkości.

„Na początku…”

Choć Jan rozpoczyna swą Ewangelię podobnie do Księgi Rodzaju, przypominając stworzenie, to jednak szybko przechodzi do wypełnienia Bożej obietnicy wypowiedzianej do Ewy, po upadku. Przybył ten, który może zdeptać wroga. To, co było szeptem Bożej chwały i łaski, stało się teraz chodzącym, oddychającym, żywym objawieniem zbawienia. Każdy kto uwierzył jest zapraszany do światła, którego nic nie przemoże. Jesteśmy dziećmi Boga, współdziedzicami z Chrystusem, całkowicie wykupieni.

Nie znaczy to jednak, że już wszystko wiemy. Nie stajemy się doskonali w momencie, gdy uwierzymy, mamy raczej osłonę łaski – niezasłużonej przychylności – ponieważ Jezus ją dla nas wyjednał. Zamiast przypisanych nam win, mamy niewinność. Nasza wolna wola nadal dopuszcza możliwość ponownych upadków, co dzień, jednak przy kolejnym postanowieniu, by znowu uwierzyć w Jezusa i starać się kroczyć w świetle prawdy, doznajemy łaski, którą Bóg daje przez Chrystusa, tu i teraz.

Pomyśl o swoim ostatnim „złym dniu”. Odtwórz sobie w pamięci główne punkty tego dnia, tyle że z Jezusem stojącym obok ciebie. Kiedy kłamiemy, zamiast przyznać się do wad lub lęków, On nas delikatnie przekonuje, by zamiast tego być posłusznym woli Ojca, wybierając światło prawdy. Zobaczymy Go też, jak zaprasza nas do cichego miejsca, by w nim spędzić trochę czasu na rozmowie z Bogiem, zamiast wsłuchiwać się w chaos mediów. Z największą pewnością znajdziemy Go przechadzającego się z nami po korytarzach przychodni i szpitali, pocieszającego nas w bólu i uzdrawiającego nasze chore miejsca.

Czy dostrzegasz wokół siebie chwałę obecności Jezusa? Pełnię łaski i prawdy? On tu jest od samego początku. W Liście do Kolosan 1 czytamy, że przez Niego wszystko zostało stworzone i trwa w Nim połączone. Słowo jest wszechmocne, ale i w pełni obecne w tym pogmatwanym życiu. Jezus nie przyszedł tylko po to, by się móc z nami utożsamiać, by rozumieć, jak to jest w naszym świecie. On wie, jakie stworzenie było na początku, a jakie jest po upadku. Przyszedł nie tylko pocieszyć nas w bólu, ale by pokonać grzech, który go spowodował. Ból, który obecnie odczuwamy, daje możliwość pocieszenia nas, o ile wybierzemy łaskę i prawdę Jezusa.

Krok działania: Módl się w ciągu dnia i proś Boga, by ci przypominał o swoim Słowie i swej obecności w twoim życiu. Poddaj wszelkie krzywdy i frustracje, który stoją na przeszkodzie do jedności z Nim. On jest wierny w spotykaniu się z tobą tam, gdzie jesteś i w prowadzeniu cię Jego drogami!