Dzień 17

Czy zdarzyło ci się popełnić błąd i pomyśleć, że to już koniec? Choćbyś nie wiem co robił, żeby to naprawić, to już nie uda się tego odzyskać? Dziś zagłębimy się w historię życia Dawida. Człowieka, który dzięki wierze został wielkim królem Izraela i ustanowił standardy do naśladowania dla kolejnych pokoleń. Powszechnie znany jako mąż według Bożego serca, miał jednak chwiejny okres w swoim życiu, który mógł z powodzeniem zrujnować jego los i panowanie jako króla.

W 2. Księdze Samuela 11 czytamy, że Dawid zapłonął pożądaniem do zamężnej kobiety, Batszeby. Kiedy zaszła z nim w ciążę, wykorzystał swoje wpływy do zamordowania jej męża, Uriasza. Nie jest to bynajmniej zachowanie godne króla! W naszym ograniczonym widzeniu rzeczywistości i osądzie, łatwo byłoby tylko spojrzeć na tę sytuację i już wiedzieć, że Dawid zapewne zrujnował sobie przyszłość i reputację. Niemożliwe, żeby Bóg w ogóle chciał jeszcze kiedykolwiek go użyć. W końcu, jak można uciec od tak ohydnych czynów? Jak można wybaczyć złamanie nie jednego, a wielu praw? Jakaż duma musiała sprawić, że Dawid mniemał, że jest ponad prawem?

Bóg, jednakże, ze swą szerszą perspektywą, dokładnie wiedział, co ma się wydarzyć.

Bóg widział potencjał Dawida i wiedział, że błędy nie mogą definiować ani tego, kim Dawid był, ani tego, co Bóg miał dla niego w zanadrzu na przyszłość. Wiedział, że oparta na uczynkach wiara nie może ostatecznie odkupić Dawida. Wiedział, że choć obecna postawa Dawida tego nie odzwierciedlała, to jednak z pokorą troszczył się o swój lud i czynił co tylko możliwe, by poszerzać Boże królestwo. Co najważniejsze, Bóg miał większy plan na Zbawiciela, który miał przyjść i odkupić wszelkie grzechy świata 28 pokoleń później.

W związku z tym, że Bóg wiedział, że przeszłość Dawida nie naznaczy jego życia ani kolejnych pokoleń, Dawid również to twierdził. Mógł żyć w poczuciu wstydu i porażki wynikających z jego poczynań, ale zamiast tego pobiegł do Ojca, przyznał się do swojego zbuntowanego ducha oraz błagał o oczyszczenie z grzechu i wstydu. Trzeba było pokornego ducha i całkowitego poddania się Ojcu, aby zmienić niedobrą sytuację w coś znacznie większego, niż Dawid mógł sobie wyobrazić. Choć Dawid wiedział, że mu przebaczono, Bóg poszedł dalej i pozwolił, by z jego rodu wywodził się nasz Zbawca. Bóg jest łaskawy, przebacza nam i nas odkupi, gdy się do Niego zwracamy!

Krok działania: Możemy czynić jak Dawid, który przyniósł swój wstyd pod stopy Ojca. Za jakie grzechy i zmagania z przeszłości ciągle odczuwasz wstyd? Pomódl się Psalmem 51 w intencji tej sytuacji i ogłoś zwycięstwo Chrystusa nad wszystkimi swoimi grzechami i warowniami!