Widzenie tego, co widzi Bóg

Często uznajemy, że nic się nie dzieje, jeśli niczego nie widzimy, ale tak wcale nie jest. Pomyśl o tym tak. Gdyby trwały jakieś prace na zewnątrz miejsca, w którym akurat przebywasz, a ty nie mógłbyś tego zobaczyć, czy oznaczałoby to, że te prace nie mają miejsca? Albo, jeśli nie widzisz środka sklepu spożywczego po drugiej stronie ulicy, to czy to oznacza, że w sklepie tym nie ma kupujących? Absolutnie nie. Jednak wielu z nas takie właśnie życie wybiera. Jesteśmy zbawieni, napełnieni Duchem Świętym, wierni Bogu i Jego kościołowi, ale nie zważamy na to, że Szatan stale działa w tym świecie, podobnie jak zastępy niebiańskie.

Oczy naszego zrozumienia muszą być oświecone, byśmy poznali nadzieję Jego powołania. Tym sposobem nie będziemy mieli jedynie powierzchownego zrozumienia lub wiedzy, czym to jego powołanie jest. Zamiast tego poznamy głębię Jego powołania. Będziemy mogli poznać, jaka jest Jego wola w tym naszym powołaniu.

W Liście do Efezjan 1:17-21 jest mowa o takim oświeceniu. Paweł mówi, że modli się o to, „abyście — mając oświecone oczy swoich serc — zobaczyli, jaka nadzieja wiąże się z waszym powołaniem”.

Dalej w wersetach 6:12-17 Paweł opisuje Bożą zbroję. Każda część zbroi, choć różnią się one od siebie, wynika z lepszego poznania Boga, Jego prawdy, Jego Słowa, zbawienia i przyjęcia sprawiedliwości Jezusa – naszego pancerza. Zbroja ta pozwala nam bronić się przed atakami wroga i „gasić” wszystkie jego strzały.

Ale nie musimy ograniczać się wyłącznie do obrony! Miecz, który Paweł nazywa „mieczem Ducha” pozwala nam odzyskiwać teren z rąk wroga.

Owe przepełnienie Duchem, którego doświadczasz, to ledwie zarys powierzchni. Gdy będziesz miał oświecone oczy serca, będziesz przeżywał wylanie Ducha Bożego na niespotykaną skalę. Bóg jest w stanie i pragnie otworzyć przestrzeń, która nie jest ograniczona przez czas, położenie geograficzne ani ludzkie możliwości.