Namaszczenie Ducha Świętego

Zaczęliśmy wyrzucać z siebie wszystko, co zanieczyszcza nasze życie i społeczność z Bogiem. Następnie wszystkie te opróżnione miejsca wypełniliśmy Osobą i Obecnością Ducha Świętego. Teraz uczymy się żyć zgodnie ze stylem życia, który jest zawsze wypełniony i przepełniony Duchem Świętym. Zaczęło się to od odkrycia, albo ponownego odkrycia, że Duch Święty naprawdę pragnie stałej społeczności z nami. Dzisiaj mamy zamiar wgłębić się w to jeszcze bardziej.

Bardzo często w Starym Testamencie woda symbolizuje obecność i działanie Ducha Świętego. Gdy zastosujemy symbolikę tego proroctwa w naszym własnym życiu, to zobaczymy, że istnieją różne stopnie namaszczenia Duchem Świętym, w których możemy działać. Niektórzy z nas będą działać w namaszczeniu sięgającym jedynie na głębokość kostek. Inni z nas wejdą po pas, a jeszcze inni po szyję. Jednak w Bożej rzece działają potężne prądy, które stawiają nas w sytuacji, gdzie nie musimy już dłużej stać o własnych siłach; zamiast tego możemy płynąć z Bożym nurtem.

W 1. Liście Jana 2:27 widzimy nawiązanie do namaszczenia Duchem.

Ponowne odniesienie do namaszczenia widzimy w Księdze Izajasza 10:27 [tylko w Biblii Gdańskiej 2017 użyto literalnie słowa „namaszczenie” - przyp. tłum.], gdzie w proroctwie o resztce Izraela czytamy, że namaszczenie Ducha ma wielką moc, gdyż „jarzmo zostanie zniszczone” a brzemię zdjęte. [BG 2017].

Musimy wyznać przed Bogiem nasze pragnienie wyjścia z dotychczasowej głębokości do kostek czy po pas, w jakiej działamy. Powinniśmy prosić Boga o takie zwiększenie głębokości, w której będziemy mogli pływać – po pełne namaszczenie Ducha Świętego.