SZABAT I MIŁOSIERDZIE           

ROZWAŻANIE

Bóg nie ustanowił szabatu jako prawa PRZECIWKO nam, ale jako akt współczucia DLA nas. To dlatego uczniom pozwolono jeść źdźbła zboża, aby zaspokoić głód w szabat (Mateusza 12:1-8). To dlatego człowiek z uschłą ręką został uzdrowiony w szabat (Mateusz 12:9-13). Jezus widział głód uczniów i nieszczęście tego człowieka i był tym poruszony. Szabat jest dniem odżywiania i uzdrawiania. Ani zakaz działania (nicnierobienie), ani wymóg działania („składanie ofiar”) nie są w centrum szabatu. Głównym celem szabatu jest pokazanie nam współczucia Boga. 

W Starym Testamencie szabat jest wyrazem przymierza między Bogiem a Jego ludem, podobnie jak obrzezanie. Szabat służy jako dzień odpoczynku, spoglądania na Boga i podziwiania Jego miłosierdzia i świętości. „Powiedz też synom Izraela: Koniecznie macie przestrzegać moich szabatów, bo to jest znak między mną a wami przez wszystkie wasze pokolenia, abyście wiedzieli, że ja jestem PAN, który was uświęca” (Wyjścia 31:13). Lud Boży otrzymuje Boże miłosierdzie, jest nim „zarażony”, a następnie przekazuje je jako błogosławieństwo całemu światu. 

Kiedy spotykamy się razem na uwielbienie i społeczność, kiedy słuchamy głosu Boga i rozmawiamy z Nim, wyrywamy się z naszego codziennego życia i świętujemy Jego miłosierdzie. W kościele rozpada się ekonomiczne myślenie o występach, a także myślenie o rekreacyjnej rozrywce. Dlatego nabożeństwo kościelne nie jest ani biznesem, ani widowiskiem, ani religijnym wysiłkiem, ani religijną konsumpcją. Jest czymś znacznie więcej. Jest to miejsce, gdzie nasze dusze mogą odpocząć i gdzie doświadczamy Bożego miłosierdzia. W kościele Bóg służy nam swoim współczuciem. Kto otrzymuje Boże miłosierdzie, staje się dawcą miłosierdzia. „Dlatego bądźcie miłosierni, jak i wasz Ojciec jest miłosierny” (Łukasza 6:36).

Poprzez dar miłosierdzia Bóg przygotowuje nas do życia i działania w miłosierdziu, do czynienia dobra sobie nawzajem. Werset dnia zachęca nas do bycia zorientowanymi na Jezusa w tym świecie.

PYTANIA DO PRZEMYŚLENIA  

• Zastanów się nad następującymi kwestiami: Bóg nie ustanowił szabatu jako prawa PRZECIWKO nam, ale jako akt miłosierdzia DLA nas.  
• Jak mogę doświadczyć Bożego miłosierdzia okazanego w szabat w odniesieniu do Boga i w odniesieniu do ludzi wokół mnie?  
• Jaką drobną zmianę mogę wprowadzić, by w szabat priorytetowo traktować Boże miłosierdzie - jako jednostka, w rodzinie, w kościele?

TEMATY DO MODLITWY  

• Modlimy się o czas, by skupić się na Bogu. Wyłamujemy się z naszego zwykłego sposobu myślenia, który koncentruje się na wydajności i konsumpcji. Prosimy Boga o Jego miłosierdzie (Kyrie eleison - Panie, zmiłuj się!).   
• Modlimy się o przebaczenie za czasy, gdy nabożeństwa kościelne stają się religijnym aktywizmem zamiast spotkaniem z Bogiem.  
• Modlimy się za każdego, kto głosi Słowo Boże, aby miłosierne przesłanie Boga zostało usłyszane i przyjęte.   
• Modlimy się, aby Bóg otworzył nasze oczy, abyśmy mogli postępować miłosiernie wobec naszych bliźnich, tak jak On był miłosierny wobec nas.   
• Modlimy się, aby Duch Święty pokazał nam, jak możemy być skoncentrowani na Bogu i dbać o całe stworzenie.

PROPOZYCJA MODLITWY 

Miłosierny Boże, chwalimy Cię i wysławiamy! Wielbimy Cię. „Święty, święty, święty, Panie Boże Zeboath (wszechmogący)”, modlimy się z armią aniołów.

Przebacz nam, że byliśmy egocentryczni i skoncentrowani na naszych działaniach, podczas gdy powinniśmy być skoncentrowani na Tobie. Ożyw nasze nabożeństwa Twoim Duchem Świętym, abyśmy mogli spotkać Cię na nowo i aby nasze serca zostały przemienione przez Twoje miłosierdzie. Błogosław wszystkich, którzy głoszą Słowo Boże. Otwórz nasze oczy i serca na potrzeby naszych sąsiadów i naszego społeczeństwa. Daj nam pomysły i odwagę do miłosiernego inwestowania w Twój kościół i świat. Amen.

Lea Schweyer, przewodnicząca Sekcji Sojuszu Ewangelickiego Riehen-Bettingen, Szwajcaria.